Επίκαιρη όσο ποτέ είναι η πυρηνική καταστροφή στο Τσερνόμπιλ. Με αφορμή τη συμπλήρωση των 25 χρόνων, αύριο, Τρίτη 26 Απριλίου από τον πυρηνικό όλεθρο, η ΔΗΜ.ΑΡ. και οι Οικολόγοι Πράσινοι απέστειλαν τα μηνύματά τους για αφύπνιση της κοινωνίας σχετικά με τα ευαίσθητα περιβαλλοντικά ζητήματα.

Δημοκρατική Αριστερά

Στις 26 Απριλίου 2011, συμπληρώνονται 25 χρόνια από την πυρηνική καταστροφή του Τσερνόμπιλ. Οι οδυνηρές επιπτώσεις στην υγεία εκατομμυρίων ανθρώπων, ακόμη και σε μεγάλη απόσταση από την περιοχή του εργοστασίου παραγωγής πυρηνικής ενέργειας, είναι πασίγνωστες και διόλου αμελητέες – (χιλιάδες θάνατοι από καρκίνο και λευχαιμία, δραματική ποσοστιαία αύξηση καρκίνων, δυσπλασίες σε νεογέννητα…).

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Tα παθήματα όμως δεν έγιναν μαθήματα. Κράτη και επιχειρήσεις, με γνώμονα το κέρδος και δόλωμα τη δήθεν «καθαρή» και «φτηνή» ενέργεια- όπου πάντα στο συνολικό κόστος δεν συμπεριλαμβάνεται το κόστος διαχείρισης των πυρηνικών αποβλήτων- εξακολουθούν να επενδύουν στην πυρηνική ενέργεια, αψηφώντας τους θανάσιμους κινδύνους. Η εν εξελίξει πυρηνική καταστροφή στη Φουκουσίμα της Ιαπωνίας, μιας χώρας με προηγμένη τεχνολογία και πρωτοπόρου στην πολιτική προστασία, αποδεικνύει ότι ο πυρηνικός όλεθρος παραμονεύει πάντα, πέρα από τις όποιες επίσημες διαβεβαιώσεις και δεσμεύσεις.

Στη γειτονιά μας, μαύρα πυρηνικά σύννεφα σκιάζουν τον ορίζοντα. Εργοστάσια που ήδη λειτουργούν (το απαρχαιωμένο Κοζλοντούι στη Βουλγαρία) και άλλα που σχεδιάζονται για τα αμέσως επόμενα χρόνια (Τουρκία, Ρουμανία, FYROM, Βουλγαρία, Αλβανία), δημιουργούν έναν ασφυκτικό κλοιό πυρηνικής απειλής γύρω από την Ελλάδα. Οι παρούσες και οι επερχόμενες γενιές δεν μπορούν πλέον να αδιαφορούν.

25 χρόνια μετά την πρώτη καμπάνα, η δεύτερη καμπάνα ήχησε στη μακρινή(;) Ιαπωνία. Πριν είναι πολύ αργά, ας κάνουμε ό,τι επιβάλλει η κοινή λογική για την επιβίωση του είδους μας και του πλανήτη: Ας βροντοφωνάξουμε όχι στα πυρηνικά εργοστάσια παραγωγής ενέργειας.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Είναι ένας αγώνας που οφείλουμε να κερδίσουμε.

Οικολόγοι Πράσινοι

Η κληρονομιά του Τσερνομπίλ και η εξελισσόμενη καταστροφή στη Φουκουσίμα μας υποχρεώνουν να δούμε επιτέλους με την απαραίτητη αποφασιστικότητα τη μετάβαση σε ένα βιώσιμο ενεργειακό μέλλον χωρίς πυρηνικά.

Ένα τέταρτο του αιώνα μετά το πυρηνικό ατύχημα στο Τσερνομπίλ, στις 26 Απριλίου 2011, η ραδιενεργή κληρονομιά του είναι ακόμα μαζί μας: Δεκάδες χιλιάδες νεκροί και βαριά άρρωστοι, ολόκληρες περιοχές ακόμα αποκλεισμένες, εκατοντάδες τόνοι υψηλά ραδιενεργών υλικών πρόχειρα θαμμένων, που ακόμα περιμένουν μια στοιχειωδώς ασφαλή διαχείριση.

Η καταστροφή στη Φουκουσίμα, σε μια χώρα-πρότυπο για τους υπερασπιστές της πυρηνικής ενέργειας, επιβεβαίωσε πως αυτή ποτέ δε θα είναι απόλυτα ασφαλής. Πάντα θα συνοδεύεται από ένα δυσθεώρητο ρίσκο το οποίο δεν έχουμε κανένα λόγο να συνεχίσουμε να αναλαμβάνουμε.

Στη γειτονιά μας αλλά και σε όλον τον κόσμο, πρέπει να παγώσουν τα σχέδια για κατασκευή νέων πυρηνικών σταθμών, να κλείσουν άμεσα οι παλιότεροι και επικίνδυνοι από τους υφιστάμενους αντιδραστήρες, να τεθούν οι αυστηρότερες δυνατές προδιαγραφές και σαφές χρονοδιάγραμμα κλεισίματος, σε όσους συνεχίσουν να λειτουργούν το επόμενο διάστημα.

Την ίδια στιγμή, η ενεργειακή και η κλιματική κρίση δεν περιμένει. Τώρα που έγινε πια σαφές και στους πιο δύσπιστους ότι μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν και ότι η εποχή της φτηνής και άφθονης ενέργειας τέλειωσε οριστικά, είναι διπλά επιτακτική η ανάγκη να σχεδιάσουμε και να αρχίσουμε να υλοποιούμε άμεσα τη μετάβαση σε ένα βιώσιμο ενεργειακό μέλλον, βασισμένο στην εξοικονόμηση ενέργειας και τις ανανεώσιμες πηγές, χωρίς ορυκτά καύσιμα ή πυρηνικά.

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης