Χαρακτηριστική είναι η άποψη του αρθρογράφου της μεγάλης κυκλοφορίας φιλοκυβερνητικής εφημερίδας «Χουριέτ» Γιουσούφ Κανλί, ο οποίος επανειλημμένα γράφει για τις ελληνο-τουρκικές σχέσεις.
Στο τέλος του άρθρου προϊδεάζει την επόμενη κίνηση που θα κάνει η Τουρκία στο Κυπριακό:
Θα ανοίξει μια νέα εποχή;
Yusuf Kanli
Αυτοί οι Έλληνες είναι απελπισμένοι. Απλώς δεν μπορούν να μάθουν.
Ο πληθυσμός της Κωνσταντινούπολης μπορεί να είναι μεγαλύτερος από ολόκληρη την Ελλάδα, όμως είναι απλώς μια πόλη.
Ωστόσο, χρειάστηκαν περίπου τρεις μήνες και μια εκ νέου εκλογή για όσους βρίσκονται στο τιμόνι της εξουσίας στην Τουρκία να παραδεχθούν την εκλογική τους ήττα και να παραδώσουν την πόλη στον υποψήφιο της αντιπολίτευσης.
Ο ηγέτης του κόμματος Σύριζα και απερχόμενος Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, καλώντας τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τον ηγέτη του κεντροδεξιού κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, και παραδεχόμενος την ήττα ενώ συνεχιζόταν η καταμέτρηση των ψήφων, ήταν ερασιτέχνης.
Αυτός και άλλοι ομοϊδεάτες Έλληνες πολιτικοί πρέπει να οδηγηθούν σε πορεία σύγκρουσης στην πολιτική εξουσίας, αν όχι και στη Δημοκρατία.
Ξεπερνώντας τα αστεία, οι εκλογές της Κυριακής στην Ελλάδα άνοιξαν νέα σελίδα όχι μόνο για τον δυτικό γείτονα της Τουρκίας, αλλά και για την περιφερειακή πολιτική και πιθανότατα για τις τουρκο-ελληνικές σχέσεις, καθώς και για την πυριτιδαποθήκη της Κύπρου.
Σε αυτήν τη νέα περίοδο, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, όπως υποσχέθηκε ο Μητσοτάκης στις προεκλογικές συγκεντρώσεις, μιλούσε πάρα πολύ σαν τη Χρυσή Αυγή – που νικήθηκε στην ψηφοφορία της Κυριακής – τόσο για τη μετανάστευση όσο και για τα «εθνικά» ζητήματα, με επικεφαλής το Κυπριακό και τουρκικό-ελληνικά καυτά ζητήματα.
Από τους λόγους για τους οποίους η Νέα Δημοκρατία δημιούργησε μια τέτοια νίκη ορόσημο – ένα πρωτοφανές γεγονός από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 – ήταν η ικανότητα του Μητσοτάκη να στρατολογήσει το κόμμα προς τα κεντροδεξιά στα περισσότερα ζητήματα, αλλά να χρησιμοποιήσει ακροδεξιό ή και υπερβολικά συντηρητικό τόνο όσον αφορά στη διαφωνία ονόματος της πΓΔΜ ή τις πολιτικές και επιχειρήσεις υδρογονανθράκων της Τουρκίας και των Τουρκοκυπρίων.
Με την πολιτική εξάντληση της Χρυσής Αυγής, η θεαματική επιστροφή της Νέας Δημοκρατίας έγκειται στην επιτυχία στην απομάκρυνση των ψήφων από την άκρα δεξιά, λαμβάνοντας μια σκληρή αντι-προσφυγική στάση και σκληρή γραμμή ρητορικής εξωτερικής πολιτικής, η οποία πιθανότατα θα αναδιαμορφώσει τις παλιές στρατηγικές τουρκοφοβίας για να εδραιώσει τη νέα εκλογική βάση του κόμματός του.
Πολύ πριν οι Έλληνες πολίτες πάνε στην ψηφοφορία της Κυριακής, υπήρξαν εκθέσεις τόσο στα ελληνοκυπριακά όσο και στα διεθνή Μέσα Ενημέρωσης ότι όταν ο 51 ετών Μητσοτάκης ορκιστεί ως πρωθυπουργός, οι διεθνείς διαμεσολαβητές θα επιταχύνουν τις προσπάθειες για την επανέναρξη της διαδικασίας των συνομιλιών Κύπρου από το σημείο που κατέρρευσαν στην ελβετική πόλη, χειμερινό θέρετρο Crans Montana, τον Ιούνιο του 2017.
Η Άγκυρα καθώς και η σημερινή κεντροδεξιά κυβέρνηση συνασπισμού από το Κόμμα Εθνικής Ενότητας (UBP) και Λαϊκού Κόμματος (HP) έχουν υποστηρίξει εδώ και μισό αιώνα την ομοσπονδιακή λύση στην Κύπρο. Οι προσπάθειες διακανονισμού κατέληξαν στο Crans Montana σε αποτυχία και τώρα πρέπει να συζητηθούν «νέες ιδέες». Ο Ελληνοκύπριος ηγέτης Νίκος Αναστασιάδης συμφώνησε σε σχεδόν εδώ κι έναν χρόνο πρόσκληση του Τουρκοκύπριου ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί να επαναλάβει τις συνομιλίες για το σύνολο αρχών που είχαν προταθεί προφορικά το 2017 από τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτιέρες λίγα μόλις λεπτά πριν από την κατάρρευση της διαδικασίας.
Οι Τουρκοκύπριοι συντηρητικοί αντέδρασαν αμέσως και η Άγκυρα πιστεύεται ότι ήταν ενάντια στις ιδέες του Γκουτιέρες.
Γιατί; Επειδή, ακόμη κι αν οι Τούρκοι και οι Ελληνοκύπριοι ηγέτες έχουν διαφορετικές ερμηνείες για το τι είναι στην πραγματικότητα, οι ιδέες του Γκουτιέρες πιστεύεται ότι περιλαμβάνουν την έκκληση για απόσυρση των τουρκικών στρατευμάτων από την Κύπρο και τον τερματισμό του συστήματος εγγυήσεων του 1960 με βάση το οποίο παρενέβη η Τουρκία στο νησί το 1974 για να σώσει τους Τουρκοκύπριους από την πλήρη απορρόφηση από τους Ελληνοκύπριους.
Οι Ελληνοκύπριοι έχουν ήδη πει στις ΗΠΑ, την Ε.Ε. και σε άλλους διπλωμάτες πως επιθυμούν να αρχίσουν εκ νέου συνομιλίες για την Κύπρο, αλλά, χωρίς να σταματήσει η Τουρκία τις δραστηριότητες υδρογονανθράκων στα ανοικτά της Κύπρου, δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν συνομιλίες.
Θα υπάρξει η υποστήριξη της Νέας Δημοκρατίας, ώστε η Αθήνα να βοηθήσει την κυβέρνηση του Αναστασιάδη να επιτύχει έναν τέτοιο στόχο που θα σήμαινε να χτυπήσει δύο πουλιά με μια πέτρα: να απαλλαγούν από την Τουρκία από τα ύδατα που ισχυρίζεται ότι έχει μόνο κυριαρχικά δικαιώματα και να αναγκάσει την Άγκυρα να στηρίξει επανάληψη των συνομιλιών με στόχο την ομοσπονδία και να απομακρυνθεί από τη διετή θέση της, η οποία είναι νεκρή και θαμμένη.
Με την τουρκική οικονομία να διέρχεται πολύ σκληρά στενά και τη χώρα να χρειάζεται κάποιες ιστορίες επιτυχίας, θα μπορούσε η Τουρκία να περπατήσει ένα επιπλέον μίλι στην Κύπρο;
Ή μπορεί να ενεργοποιήσει την Αθήνα και να επαναλάβει την προηγούμενη έκκλησή της ότι για συμφωνία στο Κυπριακό πρέπει να συζητηθούν νέες ιδέες, συμπεριλαμβανομένης εκείνης των δύο κρατών στην Ε.Ε.
Φαίνεται ότι η Τουρκία θα προτιμήσει τη δεύτερη επιλογή. Αλλά η κυβέρνηση του Μητσοτάκη θα πρέπει να είναι αρκετά τολμηρή, ώστε να κάνει ένα επιπλέον βήμα προς έναν πικρό συμβιβασμό για την Κύπρο και τις τουρκο-ελληνικές σχέσεις.
Απόδοση: Κώστας Μπετινάκης
