Έπειτα από ένα εξάμηνο ραγδαίας επιδείνωσης των ελληνορωσικών σχέσεων μετά και τις εκατέρωθεν απελάσεις Ελλήνων και Ρώσων διπλωματών αλλά και τις αψυχολόγητες διπλωματικές κορώνες του μέχρι πρότινος ΥΠΕΞ Νίκου Κοτζιά, Μόσχα και Αθήνα φαίνεται πως δρομολογούν -τουλάχιστον σε διπλωματικό και επικοινωνιακό επίπεδο- μια τάση αναθέρμανσης σε λογικά πλαίσια των διμερών σχέσεων.
«Αγκάθι», βεβαίως, παραμένει η σταθερή στάση της Μόσχας κατά της συμφωνίας των Πρεσπών και κυρίως κατά της ένταξης της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟΜε έμφαση στον οικονομικό τομέα, τον τουρισμό και την ενέργεια Πούτιν και Τσίπρας φέρονται, τουλάχιστον όπως δηλώνει ο ΥΠΕΞ Σεργκέι Λαβρόφ, πως δεν επιθυμούν να διατηρηθούν οι εντάσεις, οι οποίες δεν ωφελούν κανέναν.
«Αγκάθι», βεβαίως, παραμένει η σταθερή στάση της Ρωσίας κατά της συμφωνίας των Πρεσπών και κυρίως κατά της ένταξης της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ. Η Μόσχα και πριν αλλά και μετά την επίσκεψη Τσίπρα στη ρωσική πρωτεύουσα παρέμβαινε και θα παρεμβαίνει στις εξαιρετικά λεπτές και επικίνδυνες ισορροπίες οι οποίες έχουν διαμορφωθεί στα δυτικά Βαλκάνια.
Σερβία, Μαυροβούνιο, Βοσνία, Κόσοβο και ΠΓΔΜ αποτελούν θέατρο αντιπαράθεσης μεταξύ Ρωσίας και Δύσης για τον στρατηγικό έλεγχο του μαλακού υπογαστρίου της Ευρώπης, όπως κατονομάζουν οι ειδικοί την ευρύτερη αυτή περιοχή. Σε συνάρτηση με τη νέα θερμή φάση που περνά το ουκρανικό ζήτημα, τα δυτικά Βαλκάνια βρίσκονται αυτήν τη στιγμή στο έλεος στρατηγικών συμφερόντων των ισχυρών, την ώρα που οι τοπικές κυβερνήσεις απεργάζονται σενάρια και παίγνια, για δικό τους βεβαίως όφελος.
Τα δυτικά Βαλκάνια για τις ευρωπαϊκές καγκελαρίες αποτελούν πυρήνα πολιτικής αστάθειας και γεωστρατηγικής ανισορροπίας, ιδιαίτερα από τη στιγμή που ΗΠΑ και ευρωπαϊκές χώρες σε συνεργασία με τον αλβανικό και σερβικό παράγοντα προωθούν ακόμη και σενάρια αλλαγής συνόρων στο Κοσσυφοπέδιο. Ως εκ τούτου, το θέμα της συμφωνίας των Πρεσπών είναι κάτι που ξεπερνά και τις επιδιώξεις της Αθήνας αλλά και αυτές των Σκοπίων και εντάσσεται στο πλαίσιο της σοβούσας αντιπαράθεσης που επικρατεί στην περιοχή.
Ως προς τα ενεργειακά, η Αθήνα διαθέτει περιορισμένο χώρο ελιγμών και, άρα, περιορισμένο πεδίο ενισχυμένης συνεργασίας με τον ρωσικό παράγοντα τουλάχιστον όσον αφορά στους αγωγούς.
Η Ρωσία επιδιώκει την ενίσχυση της θέσης της ως προς τη διακίνηση φυσικού αερίου μέσω αγωγών προκειμένου να «κλειδώσει» την εμπορική της κυριαρχία στους υδρογονάνθρακες όσον αφορά στην τροφοδοσία της Ευρώπης.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Ως εκ τούτου, το εγχείρημα Southstream 2, δηλαδή η κατασκευή αγωγού φυσικού αερίου από τη Ρωσία και υποθαλασσίως μέσω του Ευξείνου Πόντου προς την Τουρκία και από εκεί στην Ευρώπη, είναι ένα στοίχημα υψηλής στρατηγικής σημασίας. Το υποθαλάσσιο τμήμα αυτού του αγωγού ολοκληρώνεται και η κατασκευή του υπόλοιπου έργου αναμένεται να τελειώσει σύντομα, που σημαίνει ότι η Δύση και τοπικά η Αθήνα θα πρέπει κάποια στιγμή να αποφασίσουν το πώς θα διαχειριστούν αυτήν τη νέα ενεργειακή αρτηρία.
Ένας άλλος διπλωματικός γρίφος αφορά στις ενισχυόμενες σχέσεις σε όλα τα επίπεδα, συμπεριλαμβανομένου και του αμυντικού τομέα μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας. Η σχέση αυτή, πρωτοφανής για χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ που είναι η Τουρκία, αποτελεί μείζονα «πονοκέφαλο» για το ΝΑΤΟ, την Ουάσινγκτον και τις υπόλοιπες δυτικές καγκελαρίες. Και εκεί η Αθήνα διαθέτει μικρό πεδίο ελιγμών, δεδομένης μάλιστα της απόφασης της ελληνικής κυβέρνησης να ενισχύσει θεαματικά την πρόσδεσή της στο αμερικανικό άρμα, ιδιαίτερα μετά και την υπογραφή της στρατηγικής συμφωνίας ΗΠΑ -Ελλάδας στην Ουάσινγκτον σε λίγες ημέρες και συγκεκριμένα στις 13 Δεκεμβρίου.
Εδώ και μερικά 24ωρα και δεδομένων των εξελίξεων στην ανατολική Μεσόγειο, η Μόσχα έθεσε επί τάπητος και μετ’ επιτάσεως το θέμα της Κύπρου προειδοποιώντας φίλους και αντιπάλους πως η περαιτέρω στρατιωτικοποίηση του νησιού με ενίσχυση της αμερικανικής παρουσίας θα προκαλέσει μείζον πρόβλημα ασφαλείας στην περιοχή.
Η προειδοποίηση αυτή είναι τόσο σαφής, που δεν μπορεί να αγνοηθεί από την Αθήνα και τη Λευκωσία. Ωστόσο, τα πράγματα είναι δεδομένα, από τη στιγμή μάλιστα που αμερικανικοί ενεργειακοί κολοσσοί έχουν εμπλακεί με ιδιαίτερη παρουσία στο παιχνίδι των υδρογονανθράκων στην ανατολική Μεσόγειο. Είναι, επίσης, δεδομένο πως οι ΗΠΑ, οι οποίες εγγυώνται την ασφάλεια των εγκαταστάσεων εξόρυξης φυσικού αερίου στην ΑΟΖ της Κύπρου, έχουν ήδη ή πρόκειται να ζητήσουν σημαντικά ανταλλάγματα από τη Λευκωσία, ιδιαίτερα μάλιστα αυτήν την περίοδο κατά την οποία παρατηρείται σοβαρή ανισορροπία των συσχετισμών στην Εγγύς και Μέση Ανατολή με επίκεντρο το συριακό μέτωπο.
Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης των ελληνορωσικών σχέσεων, έτσι ώστε τουλάχιστον σε επικοινωνιακό και εμπορικό επίπεδο να υπάρξει ένα λογικό modus vivendi. Αυτό, άλλωστε, επιδιώκουν και οι δύο πρωτεύουσες.
Το πρόγραμμα Τσίπρα στη Μόσχα ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Στις 09.30 ο Αλέξης Τσίπρας κατέθεσε στεφάνι στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη στον Κήπο Αλεξάνδρου.
Αμέσως μετά συναντήθηκε με τον πρωθυπουργό Ντμίτρι Μεντβέντεφ, στην πρωθυπουργική εξοχική κατοικία.
Στις 12.00 ξεκινά η κατ’ ιδίαν συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Ρώσο πρόεδρο στο Κρεμλίνο. Στη συνέχεια θα έχουν γεύμα εργασίας και θα ακολουθήσει υπογραφή διμερών συμφωνιών. Μετά την ολοκλήρωση της συνάντησης, ο Αλέξης Τσίπρας και ο Βλαντίμιρ Πούτιν θα παραχωρήσουν κοινή συνέντευξη Τύπου.
Η ατζέντα των επαφών
Το γεγονός ότι η επίσημη επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού πραγματοποιείται κατά τη συμπλήρωση 190 ετών από την καθιέρωση διπλωματικών σχέσεων Ελλάδας – Ρωσίας έρχεται να υπογραμμίσει τις στενές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών που βασίζονται σε ισχυρούς δεσμούς φιλίας και εκτίμησης μεταξύ των λαών, όπως επανειλημμένα έχει επισημάνει η Αθήνα. Σε αυτό το πλαίσιο, σύμφωνα με πληροφορίες, θα επισημοποιηθεί η περαιτέρω ανάπτυξη και εμβάθυνση της διμερούς συνεργασίας σε ζητήματα οικονομίας, διαλόγου για τα περιφερειακά ζητήματα, την ενέργεια, τον πολιτισμό κι άλλα θέματα κοινού ενδιαφέροντος.
Ειδικότερα, αναμένεται να συζητηθούν η προοπτική ρωσικών επενδύσεων στην Ελλάδα στον τομέα των υποδομών και οι δυνατότητες αύξησης των ελληνικών εξαγωγών στη Ρωσία στον αγροδιατροφικό τομέα. Σε συνέντευξή του, ο πρωθυπουργός υπογράμμισε τις δυνατότητες για επενδύσεις που δημιουργεί το διαφορετικό κλίμα στην ελληνική οικονομία μετά την έξοδο από τα μνημόνια και τη συμφωνία για το ελληνικό χρέος.
Διαβάστε επίσης:
