Μια λεπτή κόκκινη γραμμή χωρίζει το κόμμα από την κυβέρνηση. Το μήκος αλλά και η αντοχή της θα «μετρηθούν» για πρώτη φορά στις 5 το απόγευμα, κατά την κρίσιμη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ υπό την προεδρία του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου.
Ο ερχομός, χθες στην Αθήνα, του «πραίτορα» των Βρυξελλών Όλι Ρεν και η πέρα από κάθε πολιτική και κοινωνική ευθιξία απαίτησή του να μπει «μαχαίρι» σε λαϊκά κεκτημένα ετών, έχει φέρει την κυβέρνηση σε πλήρες αδιέξοδο.
Ο πρωθυπουργός καλείται μέσα σε μια συνεδρίαση της -έως τώρα συμπαγούς- Κοινοβουλευτικής του Ομάδας να παίξει σε μια ζαριά αυτό που πάλευε να χτίσει από τον χειμώνα του 2004: την κυριαρχία του στο κόμμα.
Αν και δεν θα ανακοινώσει ενώπιον της ΚΟ του ΠΑΣΟΚ τα σκληρότερα και αντιλαϊκότερα μέτρα από την μεταπολίτευση και εντεύθεν, εν τούτοις θα απαιτήσει -διότι μόνον έτσι μπορεί να κερδίσει τη στήριξη του κόμματος- λευκή επιταγή για να προχωρήσει στα μέτρα casus belli για την ελληνική κοινωνία.
Οι απαιτήσεις των Βρυξελλών, που έχουν μετατρέψει την Ελλάδα σε πειραματόζωο της σωτηρίας του Μάαστριχτ και της Συνθήκης της Λισαβόνας, φέρνουν την ελληνική κυβέρνηση και κυρίως τον πρωθυπουργό σε οριακό σημείο.
Στο Μαξίμου γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα ότι ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση που θα ανακοινώσουν το κόψιμο του 14ου μισθού υπογράφουν μια ιστορική ρήξη με το λαϊκό κοινωνικό μέτωπο. Στην Ιπποκράτους ταυτόχρονα γνωρίζουν ότι η ανακοίνωση του ορυμαγδού των μέτρων σημαίνει την πλήρη αποδόμηση του κοινωνικού κράτους που πάσχισε να δημιουργήσει το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα και ο ιδρυτής του Ανδρέας Παπανδρέου.
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, που θα έλεγε και ο θυμόσοφος λαός, του οποίου το ζωνάρι δεν έχει άλλες τρύπες για να σφιχτεί.
Ο Γιώργος Παπανδρέου σε 24 ώρες καλείται να ανακοινώσει πρώτα στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, μετά στο Υπουργικό Συμβούλιο, και εντέλει στον λαό, ότι τα «κόβει όλα».
Κι αν η αύξηση του ειδικού φόρου σε καύσιμα ποτά και τσιγάρα είναι μια συνηθισμένη πρακτική (και επομένως δεν κάνει εντύπωση στην ευρεία μάζα) ή αν η αύξηση του ΦΠΑ θα περάσει «αβρόχοις ποσί», καθώς πλήττει μεν αλλά όχι άμεσα τα εισοδήματα, η φημολογούμενη περικοπή ή ακόμη-ακόμη και κατάργηση του 14ου μισθού είναι μια απόφαση που θα κλονίσει τα θεμέλια της χώρας, όπως και τα 8,8 Ρίχτερ που χτύπησαν την Χιλή!
Ήδη στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που θα συμμετέχουν στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, με δημόσιες τοποθετήσεις τους τάσσονται κατά της κατάργησης του 14ου μισθού. Ο Χάρης Καστανίδης, για παράδειγμα, δήλωσε ευθέως ότι είναι αντίθετος προς αυτό το μέτρο. Προφανώς και άλλοι βουλευτές ή υπουργοί συμπαρατάσσονται μαζί του, καθώς γνωρίζουν ότι συνυπογράφουν -αν δεχθούν- την πολιτική τους αυτοκτονία, καθώς δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι στις επόμενες εκλογές το «μαύρο» ενδεχομένως να θριαμβεύσει.
Αυτό, πάντως, που προκαλεί εντύπωση είναι η στάση του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης. Και είναι απλά τα πράγματα. Προφανώς δεν χρειάζεται κάποιος να είναι κορυφαίος οικονομολόγος για να αποφασίζει αντιλαϊκά μέτρα, ώστε να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο. Καλός υπουργός είναι αυτός, που στην κρίσιμη στιγμή βρίσκει τη λύση στο πρόβλημα χωρίς να αναγκάσει τον λαό του να «ματώσει».
Και ακόμη καλύτερος πρωθυπουργός είναι αυτός, που δεν υπογράφει έτσι εύκολα την ιστορική αποδόμηση του κοινωνικού κράτους, και κυρίως αυτός που μπορεί να πει ένα μεγάλο ΟΧΙ στην οικονομική κατοχή, την οποία με το «έτσι θέλω» επιβάλλουν οι Βρυξέλλες.
