Απόλυτος αιφνιδιασμός επικράτησε πριν από μερικά 24ωρα στο Hotel Brienne (γαλλικό Υπουργείο Άμυνας), όταν έσκασε η είδηση ότι η Ελλάδα προτίθεται να χρονομισθώσει δύο φρεγάτες τύπου FREMM με πλήρη εξοπλισμό, βαθέος στρατηγικού πλήγματος.
Πέρα από τις νομικές περιπλοκές, το ζήτημα εξαρχής επικεντρώθηκε στα οπλικά συστήματα που φέρουν αυτές οι δύο φρεγάτες, δηλαδή στους πυραύλους MdCN (MBDA)Είχε προηγηθεί μια δήλωση του αναπληρωτή υπουργού Άμυνας της Ελλάδας Φώτη Κουβέλη πως η Αθήνα συμφώνησε με το Παρίσι για την ενοικίαση με τη μέθοδο leasing των δύο φρεγατών.
Στα πολιτικά και διπλωματικά γραφεία της Αθήνας επικράτησε κάτι μεταξύ ανακούφισης και προβληματισμού, δεδομένου ότι είναι η πρώτη φορά που αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο ενοικίασης για μία πενταετία σύγχρονου πολεμικού υλικού από μια χώρα του ΝΑΤΟ.
Πέρα από τις νομικές περιπλοκές, το ζήτημα εξαρχής επικεντρώθηκε στα οπλικά συστήματα που φέρουν αυτές οι δύο φρεγάτες, δηλαδή στους πυραύλους MdCN (MBDA), oι οποίοι για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκαν στην πρόσφατη επίθεση κατά της Συρίας από τις ΗΠΑ, τη Γαλλία και τη Μ. Βρετανία.
Πρόκειται για ένα σύστημα Naval Cruiser, εμβέλειας 1.000 χιλιομέτρων, που εκτοξεύονται από πολεμικά σκάφη κατά στόχων επιφανείας και αποτελούν την αιχμή του δόρατος της γαλλικής δύναμης βαθέος στρατηγικού πλήγματος.
Ταυτόχρονα, πάντα κατά τον αναπληρωτή υπουργό Άμυνας Φώτη Κουβέλη, η Ελλάδα θα προχωρούσε στην παραγγελία άλλων δύο πολεμικών σκαφών, γαλλικής τεχνολογίας. Πρόκειται για μία φρεγάτα τύπου FTI και μια ενδιάμεση εκδοχή μεταξύ φρεγάτας και κορβέτας, το λεγόμενο ψηφιακό σκάφος τύπου BELH@RRA. To «@ – παπάκι» στην ονομασία του σκάφους παραπέμπει στην ψηφιακή εκδοχή. Αυτό το σκάφος δεν έχει πλεύσει ακόμη και, άρα, δεν έχει δοκιμαστεί σε πραγματικές συνθήκες θάλασσας αλλά και σε προσομοίωση μάχης.
Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, στο Hotel Brienne επικράτησε αιφνιδιασμός και η Γαλλίδα υπουργός Άμυνας απαντώντας σε σχετική ερώτηση ανέφερε προ τριημέρου πως το ζήτημα των φρεγατών δεν είναι του παρόντος.
Δεν υπήρξε καμία άλλη πληροφορία πλην των δημοσιευμάτων στα ελληνικά ΜΜΕ που αναφέρονταν με επιμονή σε τηλεφωνική συνομιλία – συμφωνία μεταξύ του Εμανουέλ Μακρόν και του Αλέξη Τσίπρα για την παραχώρηση των δύο φρεγατών.
Κατά τα ελληνικά ΜΜΕ, αυτή η συνομιλία πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή που μας πέρασε. Όμως, στην υπόθεση παρενέβη και ο αρχηγός του γαλλικού Πολεμικού Ναυτικού, ναύαρχος Christophe Prazuck, ο οποίος ξεκαθάρισε πως στόχος του Π.Ν. της Γαλλίας είναι μέχρι το 2023 να έχει θέσει σε λειτουργία 18 σύγχρονες φρεγάτες τύπου FREMM. Αυτήν τη στιγμή διαθέτει μόνον 15, εκ των οποίων οι πέντε πρόκειται να ενσωματωθούν στην αμυντική δομή εντός των επομένων μηνών.
Με λίγα λόγια, εάν το γαλλικό Πολεμικό Ναυτικό χρειάζεται 18 φρεγάτες και διαθέτει μόνον 15 μέχρι το 2023, τότε πώς είναι δυνατόν να παραχωρήσει στην Ελλάδα δύο από αυτές; Πρόκειται για ένα ερώτημα που χρήζει άμεσης απάντησης.
Τη Δευτέρα 23 Απριλίου συνεδρίασε στην Αθήνα υπό τον πρωθυπουργό το ΚΥΣΕΑ, το οποίο θα συζητούσε επί συγκεκριμένης ατζέντας.
Η ατζέντα αυτή περιελάμβανε τον εκσυγχρονισμό 85 αεροσκαφών F-16 καθώς και την παραχώρηση από τη Γαλλία των δύο φρεγατών. Το ΚΥΣΕΑ ολοκληρώθηκε χωρίς να ανακοινωθούν συγκεκριμένες αποφάσεις.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ελήφθησαν, ούτε πως τα deals με τις ΗΠΑ και τη Γαλλία δεν προχωρούν. Είναι προφανές πως η θορυβώδης δημοσιοποίηση από την προηγούμενη εβδομάδα -και μάλιστα από επίσημα χείλη- των σχεδιασμών του ελληνικού Πενταγώνου περιέπλεξε τα πράγματα, αιφνιδιάζοντας στρατιωτικούς και επιχειρηματικούς παράγοντες τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.
Ουδείς αμφιβάλλει πως οι κ.κ. Μακρόν και Τσίπρας έχουν συζητήσει και εδώ στην Αθήνα αλλά και αργότερα τηλεφωνικά διάφορες εκδοχές περί εξοπλιστικών προγραμμάτων. Άλλωστε, η ιστορία απόκτησης γαλλικών φρεγατών είχε αρχίσει πριν από 10 χρόνια ακριβώς, το 2008, για να επανέλθει το 2013, όταν ο τότε πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ επισκέφθηκε την Αθήνα. Και τότε υπήρξε κουβέντα για χρονομίσθωση δύο φρεγατών και παραγγελίες για άλλα σκάφη, αλλά εκείνη την περίοδο η έννοια της χρονομίσθωσης δικαιολογήθηκε από την εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση που επικρατούσε στα δημοσιονομικά της χώρας. Από το 2013 δεν δόθηκε καμία συνέχεια προς αυτήν την κατεύθυνση.
Η κλιμάκωση της έντασης στο Αιγαίο και στην ΑΟΖ της Κύπρου επανέφερε το θέμα στο προσκήνιο, αλλά μάλλον (για ακόμη μία φορά) με άτσαλο επικοινωνιακά τρόπο.
