Εδώ και χρόνια “μαύρο χρήμα” εισέρεε σε «περίεργους» λογαριασμούς και από εκεί σε τσέπες και κομματικά ταμεία. Μίζες μοιράστηκαν προκειμένου οι ημέτεροι να κάνουν τη δουλειά τους. Την έκαναν.
Χρόνια αργότερα, μια μαρτυρία πρώην στελέχους της SIEMENS έμελλε να αποτελέσει την αφορμή μιας χιονοστιβάδας αποκαλύψεων. Τα συρτάρια ανοίγουν και τα έγγραφα προδίδουν τα μυστικά τους, που χρόνια τώρα έκρυβαν. Στην αρχή είχαμε ανώνυμες καταγγελίες, μετά επώνυμες χορηγίες που ερμηνεύτηκαν και ως «ευκολίες πληρωμής». Και μετά ήρθαν οι μίζες. Η εισαγγελική έρευνα προχωρά και το ρεπορτάζ πιέζει προς την αποκάλυψη της αλήθειας. Όσον αφορά στην υπόθεση C4I, σύμφωνα με τις καταθέσεις των Γερμανών στελεχών της SIEMENS, δόθηκαν μίζες περίπου 3 εκατομμυρίων ευρώ. Η Δικαιοσύνη έχει στρέψει το ενδιαφέρον της σε δύο διαφορετικές περιόδους, της εγκατάστασης (ΠΑΣΟΚ) και της παραλαβής του συστήματος (ΝΔ).
Τι είναι το C4I
Το χτύπημα στους δίδυμους πύργους ανάγκασε ουσιαστικά την κυβέρνηση Σημίτη, προκειμένου να έχει ισχυρή απάντηση στις όποιες κατηγορίες διατυπώνονταν αναφορικά με την ασφάλεια των Ολυμπιακών αγώνων, να προμηθευτεί ένα ολοκαίνουριο τότε πρωτοποριακό σύστημα ασφαλείας που περιελάμβανε κάμερες, κέντρα συλλογής και επεξεργασίας πληροφοριών, λογισμικό, ψηφιακό κέντρο ανάλυσης, ελικόπτερα, αερόστατο. Βασικό υποσύστημα του C4I ήταν το TETRA, σύστημα ενδοεπικοινωνίας των σωμάτων ασφαλείας στην περιοχή της Αττικής.
Μετά από μια περιπετειώδη διαδικασία, το Μάρτιο του 2003 υπεγράφη τελικά η σύμβαση του ελληνικού κράτους με την κοινοπραξία που επελέγη, της οποίας επικεφαλής ήταν η αμερικανική SAIC και στην οποία συμμετείχε και η SIEMENS που είχε αναλάβει να κατασκευάσει πολλά σημαντικά τμήματα του συστήματος.
Η προμήθεια κόστισε 255 εκατομμύρια ευρώ. Σας εντυπωσίασε το νούμερο; Η επόμενη πρόταση θα σας εντυπωσιάσει περισσότερο. Το σύστημα ασφαλείας των Ολυμπιακών αγώνων… δεν λειτούργησε ποτέ.
Τι κατέθεσε ο ειδικός σύμβουλος του Υπουργού
Η zougla.gr αποκαλύπτει μια ένορκη κατάθεση – ντοκουμέντο που φωτίζει μια σκοτεινή πλευρά της υπόθεσης του C4I. Ο αποβιώσας σήμερα Αλέξανδρος Πολυμενόπουλος, ειδικός σύμβουλος του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης σε θέματα ασφαλείας Ολυμπιακών αγώνων το 2002, παραιτήθηκε τον Ιούνιο του ίδιου έτους από τη θέση του, αγανακτισμένος από την κατάσταση που βίωνε. Πρόκειται για την περίοδο μελέτης των τεχνικών προδιαγραφών του συστήματος. Ένα χρόνο μετά, στις 7 Μαΐου 2003, έδωσε ένορκη κατάθεση στην οποία περιέγραφε το παρασκήνιο εκείνων των ημερών.
Τη μελέτη του συστήματος την έκανε μια off shore εταιρεία
Η πρωτοβουλία της έναρξης του διαγωνισμού της ασφάλειας των Ολυμπιακών αγώνων ανήκε στον ΑΘΗΝΑ 2004 σε συνεργασία με το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Διαβάζουμε στην κατάθεση Πολυμενόπουλου:
«Από την άλλη μεριά, έχουμε τον Οργανισμό ΑΘΗΝΑ 2004 στον οποίο προσλαμβάνεται με εντολή της κυρίας Αγγελοπούλου ο Peter Ryan (τέως Αρχηγός της Αστυνομίας του South Wales της Αυστραλίας), ο οποίος ήταν ο γενικός υπεύθυνος για τους αγώνες του Σίδνεϋ και για τον οποίον υπάρχουν πολλές εύφημες μνείες αλλά και καταγγελίες σε βάρος του στον αυστραλιανό Τύπο. Ταυτόχρονα έχουμε τη δημιουργία μιας off shore εταιρείας που λέγεται BOARTES, με έδρα τη Λευκωσία και η οποία αναλαμβάνει την ευθύνη προετοιμασίας μελέτης τεχνικών προδιαγραφών (RFP) έναντι τιμήματος 10.000.000 δολαρίων. Η εταιρεία αυτή φτιάχνει τις πρώτες τεχνικές προδιαγραφές την Άνοιξη του 2002, βάσει των οποίων θα γίνει η προκήρυξη του διαγωνισμού της ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων».
Προδιαγραφές επιεικώς απαράδεκτες
(συνέχεια κατάθεσης Πολυμενόπουλου)
«Σαν επιστήμων και ακαδημαϊκός, κρίνω τις προδιαγραφές επιεικώς απαράδεκτες (έχω καταθέσει επανειλημμένα στον Υφυπουργό Δημόσιας Τάξης τους ενδοιασμούς μου εγγράφως). Έκανα μεγάλες προσπάθειες με άρθρα μου, μελέτες και προτάσεις για να βελτιωθεί τεχνικά το περιεχόμενο των προδιαγραφών για το δημόσιο συμφέρον και την ασφαλή διεξαγωγή των αγώνων. Φοβούμαι ότι δεν εισακούστηκαν».
Επελέγη η ακριβότερη SIEMENS
(συνέχεια κατάθεσης Πολυμενόπουλου)
«Το Σεπτέμβριο ανακοινώνονται οι προδιαγραφές… και σ’ ένα μήνα περίπου καταθέτουν προτάσεις δύο Κοινοπραξίες εταιρειών, η μία υπό την SAIC και η άλλη υπό την TRS. Είχα την ευκαιρία άτυπα να δω και τις δύο μελέτες και η επιστημονική μου άποψη είναι ότι η πρόταση της TRS ήταν τεχνικά πολύ ανώτερη. Αυτό αποδείχθηκε και από τα πρακτικά αξιολόγησης της πρώτης επιτροπής του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Παρά το ότι αυτή η επιτροπή αποφαίνεται ότι τεχνικά και οικονομικά η TRS είναι η συμφερότερη για το ελληνικό δημόσιο λύση (διαφορά μονάδων 7-9) παραδόξως ο διαγωνισμός κρίνεται άκυρος και επιστρέφει στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης για επανέναρξη της διαδικασίας του».
Συνεχίζοντας ο Αλέξανδρος Πολυμενόπουλος περιγράφει με λεπτομέρειες τη διαδικασία που ακολουθήθηκε, τις δύο επιτροπές που συστάθηκαν από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης και καταλήγει:
«Ο κ. Μαλέσιος εισηγείται στο ΚΥΣΕΑ (σε μια συνεδρίαση την τελευταία εβδομάδα του Φεβρουαρίου 2003 όπου συμπτωματικά έλειπαν οι Υπουργοί) την επιλογή του προσωρινού αναδόχου». Επειδή η πρόταση της TRS παρέμενε τεχνικά ισχυρότερη – προηγείτο της SAIC κατά της 3,5 μονάδες – και οικονομικά συμφερότερη κατά 6.000.000 δολάρια – προσωπικά πιστεύω ότι ο Πρωθυπουργός εξηπατήθη».
Ο Μαλέσιος ήταν φίλος του Αθανασούλη
Ο Αλέξανδρος Πολυμενόπουλος, ο οποίος παραιτήθηκε μεσούσης της διαδικασίας εξαιτίας όλων όσων έβλεπε και που θεωρούσε ότι έβλαπταν το δημόσιο συμφέρον, δεν δίστασε στην ένορκη κατάθεσή του να μιλήσει και για τη σχέση του τότε Υφυπουργού Ευάγγελου Μαλέσιου με τον επιχειρηματία Αθανάσιο Αθανασούλη που συμμετείχε στην κοινοπραξία της SAIC. Αναφέρει χαρακτηριστικά:
«Γνωρίζω ότι ο κ. Μαλέσιος εισηγήθη στην επιτροπή του ΚΥΣΕΑ την επιλογή της SAIC. Γνωρίζω ότι ο κ. Μαλέσιος ήταν φίλος με τον κύριο Αθανασούλη αλλά αυτό δεν στοιχειοθετεί τίποτα κατά τη γνώμη μου. Επρόκειτο περί μακρόχρονης οικογενειακής φιλίας πλέον των 25 ετών».
Παρακάτω αναφέρει: «Είχα πληροφορίες για επεμβάσεις και πιέσεις ώστε να αλλάξει η έκβαση του διαγωνισμού υπέρ της SAIC. Στην Κοινοπραξία αυτή συμμετείχε ο κ. Αθανασούλης».
Ποιος ήταν ο Αλέξανδρος Πολυμενόπουλος
Ο Αλέξανδρος Πολυμενόπουλος υπηρέτησε από το 1998 ως το τέλος του 2002 στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας σαν ειδικός σύμβουλος του Υπουργού και αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής Αμυντικής Βιομηχανίας, Έρευνας και Τεχνολογίας.
Επίσης ήταν Πρόεδρος της Επιτροπής Πληροφορικής, Έρευνας και Τεχνολογίας των Ενόπλων Δυνάμεων καθώς και Αναπληρωτής Πρόεδρος της Επιτροπής Χειρισμού Κρίσεων. Aπό τον Ιανουάριο του 2002 μέχρι και τον Ιούνιο του 2002 διετέλεσε ειδικός σύμβουλος του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης σε θέματα Πληροφορικής και πιο συγκεκριμένα σε θέματα ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων.
