Στην Ελλάδα ορκίστηκαν 64 Υπουργοί, Αναπληρωτές Υπουργοί και Υφυπουργοί. Χρειάζονται ένα τουριστικό λεωφορείο για να μετακινηθούν και ένα τσουβάλι πορτοκάλια για τις πορτοκαλάδες στο Υπουργικό Συμβούλιο. Η Ελλάδα αριθμεί περίπου 10 εκατομμύρια και κάτι ψιλά, πολίτες, με 9,9 εκατομμύρια εγγεγραμμένους σε εκλογικούς καταλόγους. Είμαστε μία μικρή χώρα με μόλις 204 δισεκατομμύρια Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕΠ). Ας προβούμε σε κάποιες συγκρίσεις.
Η Γαλλία είναι μία μεγάλη χώρα. Ο πληθυσμός της ανέρχεται σε 67,75 εκατομμύρια. Είναι μία πλούσια χώρα. Είναι και μία ισχυρή χώρα. Η κυβέρνηση στη Γαλλία αριθμεί 41 Υπουργούς – Υφυπουργούς.
Η Ιρλανδία είναι μία μικρή χώρα επίσης, με ΑΕΠ που φτάνει τα 504 δις ευρώ και 18 μόνον Υπουργούς. Η σύγκριση με την Ελλάδα είναι καταδικαστική.
Η Ιταλία είναι επίσης μία μεγάλη και πλούσια χώρα. Η κυβέρνηση της έχει 24 Υπουργούς, 8 Αναπληρωτές Υπουργούς, δύο Αντιπροέδρους και 32 Υφυπουργούς, από τους οποίους 5 είναι παρά τω πρωθυπουργώ. Πληθωρικές τάσεις και εκεί, αλλά τουλάχιστον η Ιταλία έχει 59 εκατομμύρια πληθυσμό.
Στην Ολλανδία μετρούμε 21 Υπουργούς και 6 Υφυπουργούς σύνολο δηλαδή 27. Η Ολλανδία έχει πληθυσμό 17,7 εκατομμύρια.
*Σε αρκετές χώρες δεν υπάρχουν Αναπληρωτές Υπουργοί ή/και Υφυπουργοί
Στην Πορτογαλία έχουμε 15 Υπουργούς και 40 Υφυπουργούς, σύνολο δηλαδή 55. Μεγάλος αριθμός και εκεί με τη χώρα να έχει 10,4 εκατομμύρια πολίτες.
Στο Βέλγιο η κυβέρνηση είναι «καχεκτική» σε σχέση με την Ελλάδα, αν και ο πληθυσμός φτάνει τα 11,7 εκατομμύρια και το ΑΕΠ είναι διπλάσιο από το ελληνικό και αγγίζει τα 466 δισεκατομμύρια τον χρόνο. Στο Βέλγιο μετράμε μόνον 14 Υπουργούς.
Η Τσεχία έχει μόνον 17 Υπουργούς.
Η Ισπανία τα φέρνει βόλτα μόνον με 22 Υπουργούς, αν και είναι η 5η οικονομία στην Ευρωπαϊκή Ένωση και έχει 48,1 εκατομμύρια πληθυσμό.
Τέλος, η Μεγάλη Βρετανία διαθέτει μία κυβέρνηση που απαριθμεί 23 Υπουργούς μόνον, όσους και η Ελλάδα δηλαδή και 8 Υφυπουργούς εκ των οποίων ένας δεν αμείβεται. Σύνολο δηλαδή, 31 κυβερνητικά στελέχη όταν η Ελλάδα έχει 64. Η Μεγάλη Βρετανία έχει 67 εκατομμύρια πληθυσμό και Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν 3,3 τρισεκατομμύρια δολάρια. Η όποια σύγκριση είναι καταδικαστική.
Είναι προφανές πως με οποιοδήποτε μέτρο σύγκρισης το ελληνικό ρεκόρ είναι άπιαστο. Οι Γάλλοι καταφεύγουν σε μία πολύ γνωστή έκφραση όταν θέλουν να περιγράψουν μία παράλογη, αλλόκοτη και βαθιά (ψυχιατρικά) επιβαρυμένη κατάσταση. Μιλάνε για «folie de grandeur». Κάτι σαν διαρκή κρίση μεγαλείου, με διαπιστωμένη μεγαλομανία και μία θανατηφόρα δόση μικρομεγαλισμού. Όλα αυτά μαζί και χώρια. Άντε να κάνουμε προκοπή.
Πέρα όμως από τον σαρκασμό και το μαύρο χιούμορ, ξεχνάμε ότι στην Ελλάδα ζήσαμε μία δεκαετία με τρία μνημόνια και προσπαθούμε να συμβιώσουμε με ένα χρέος που αγγίζει τα 400 δισεκατομμύρια ευρώ. Για τα ελληνικά μεγέθη είναι κολοσσιαίο. Για την ψυχολογία του Έλληνα είναι δυσβάσταχτο. Καταδικάζουμε τον πολίτη σε μία λιτότητα διαρκείας, προσφέροντας του επιδοματικές ελεημοσύνες την ώρα που το κράτος κοστίζει πανάκριβα και απορροφά δυσανάλογα μεγάλο μέρος των κόπων της κοινωνίας. Αυτό σημαίνει 64 Υπουργοί, Αναπληρωτές και Υφυπουργοί. Αυτό σημαίνει το πληθωρικό επιτελικό κράτος του Μαξίμου με τρεις Υπουργούς, δύο Υφυπουργούς και μερικές δεκάδες ακόμη ακριβοπληρωμένους παρατρεχάμενους.
