Με ένα καίριο χτύπημα εκεί που πραγματικά πονά η κυβέρνηση, στην οικονομία, επανήλθε ο Πέτρος Τατούλης.
Ο βουλευτής Αρκαδίας της ΝΔ στο ιστολόγιό του προβαίνει σε μαθήματα πολιτικής οικονομίας προς το Γιώργο Αλογοσκούφη, ο οποίος είναι ο κύριος στόχος του και μαθήματα πολιτικής συμπεριφοράς προς την κυβέρνηση, που επιδίδεται σε επικοινωνιακού περιεχομένου αλχημείες για τη διεθνή και ιθαγενή οικονομική κρίση.
Ο κ. Τατούλης επιχειρεί να αποδομήσει το κύριο επιχείρημα του Οικονομικού Επιτελείου και του πρωθυπουργού, που περιορίζεται στο ότι η διεθνής κρίση προκαλεί το πρόβλημα στην ελληνική οικονομία. Μεθοδικά, υπενθυμίζει πως ο τρέχων προϋπολογισμός είναι αδύνατον να εκτελεστεί λόγω της «μεγάλης αισιοδοξίας», που διακατείχε το συντάκτη του. Απαριθμεί όλα τα προβλήματα στα έσοδα του κράτους, την κατάσταση του δημοσίου χρέους, τη φορολογική πολιτική και στη συνέχεια διερωτάται πώς είναι δυνατόν να συνταχθεί ένας άρτιος νέος προϋπολογισμός, από τη στιγμή που βασίζεται σε επιπλέον φορολογικά έσοδα και μείωση των δημοσίων επενδύσεων. Με λίγα λόγια, ο Πέτρος Τατούλης σπεύδει να διατυπώσει την άποψη πως ο υπό κατάθεση στη Βουλή νέος προϋπολογισμός κινδυνεύει και αυτός να είναι μη εκτελέσιμος.
Ο κ. Τατούλης επιδίδεται και στην αποδόμηση των μέτρων που λαμβάνονται στις ΗΠΑ για τη διάσωση των τραπεζών, ενώ επιμένει ότι στην Ελλάδα θα πρέπει να ξεκαθαριστεί πως τα μέτρα λαμβάνονται για τους πολίτες και όχι για τους τραπεζίτες και πως κάθε πιστωτικό ίδρυμα που κηρύσσει πτώχευση, θα πρέπει να εξαγοράζεται από αντίστοιχο.
Ο κ. Τατούλης βασίζει τη θεωρία του στα τρία «Φ», Φιλελευθερισμό, Φιλότιμο και Φιλαλήθεια, στοιχεία που θα πρέπει να διέπουν την πολιτική συμπεριφορά των διαχειριστών της κρίσης και καταλήγει ότι η διεθνής κρίση δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται, για να καλυφθούν τα ενδογενή οικονομικά προβλήματα, που μαστίζουν την ελληνική οικονομία, ούτε και να χρησιμοποιείται ως άλλοθι.
Η επίθεση αυτή του κ. Τατούλη, πολύ λιγότερο θεαματική από τις προηγούμενες, στοχεύει ωστόσο τα κομβικά σημεία της κυβερνητικής οικονομικής πολιτικής, η οποία και κατά τους δημοσκόπους έχει προκαλέσει το κοινωνικό «τσουνάμι» δυσφορίας.
