Εκατόν είκοσι τέσσερα χρόνια συμπληρώθηκαν σήμερα από τη γέννηση του Ορέστη Μακρή. Η Φίνος Φιλμ με μια ανάρτηση στο facebook και με ένα μοναδικό βίντεο τιμά τον σπουδαίο ηθοποιό που άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στον ελληνικό κινηματογράφο μέσα από κωμικούς και δραματικούς ρόλους, είτε ως «μεθυσμένος» είτε ως «στριμμένος».
«Από τους μεγαλύτερους του είδους του, ο Ορέστης Μακρής προσέγγιζε τους ρόλους του με σεβασμό και μελέτη. Κάθε ερμηνεία ήταν μια πρόκληση, ένα στοίχημα με τον εαυτό του που πάντα τελικά κέρδιζε. Εκτός από αλησμόνητους κωμικούς ρόλους, ο Μακρής μας χάρισε σπουδαίες δραματικές ερμηνείες, όπως στον ρόλο του κυρ-Ανέστη στο «Αμαξάκι» (1957) που μας δίδαξε από την αρχή την τέχνη της υψηλής υποκριτικής. Γεννήθηκε σαν σήμερα το 1898 στην Χαλκίδα».
Δειτε το βίντεο:
Ποιος ήταν ο Ορέστης Μακρής
Ο Ορέστης Μακρής γεννήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 1899 και αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους ηθοποιούς του ελληνικού θεάτρου και του κινηματογράφου. Άφησε ανεξίτηλα τα σημάδια του στον ελληνικό κινηματογράφο, ενώ το όνομά του έγινε συνώνυμο του μεθυσμένου, από το 1950, όταν και υποδύθηκε με αριστουργηματικό τρόπο τον «Mεθύστακα», στην ομώνυμη ταινία του Γιώργου Τζαβέλλα, παραγωγής Φίνος Φιλμ.
Η καλλιτεχνική του διαδρομή
Ο Ορέστης Μακρής γεννήθηκε στη Χαλκίδα και σπούδασε φωνητική στο Ελληνικό Ωδείο Αθηνών. Το 1925 πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή ως τενόρος της ελληνικής οπερέτας και υπήρξε ένας από τους πρώτους που πήγαν να ηχογραφήσουν στη δισκογραφική εταιρεία «Κολούμπια» όταν άνοιξε το 1930.
Το 1932 μεταπήδησε σε κωμικούς ρόλους στην επιθεώρηση. Η πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση ήταν το 1931, στη βουβή ταινία του Αχιλλέα Μαδρά «Ο Μάγος της Αθήνας».
«Ο Μεθύστακας» προκάλεσε «σεισμό» στις αίθουσες κινηματογράφων
Ο Μακρής προκάλεσε μεγάλη αίσθηση στο θέατρο, υποδυόμενος τον μπεκρή, ρόλο που μετέφερε στον κινηματογράφο με πρωτοφανή επιτυχία. Με την ερμηνεία του στην ταινία «Ο Μεθύστακας» προκάλεσε σεισμό στις αίθουσες κινηματογράφων και δημιούργησε ρεκόρ εισιτηρίων (304.438), ακατάρριπτο μέχρι το 1964, όταν το έσπασε η ταινία «Κάτι να Καίει».
Ο Μακρής διέπρεψε σε απόδοση λαϊκών τύπων, αυστηρών και άστοργων πατεράδων, γκρινιάρηδων, μονήρων και ανάποδων τύπων, μα πάντα στο τέλος αποκάλυπτε την ευαίσθητη και μοναχική πλευρά του.
Γύρισε συνολικά 37 ταινίες, από τις οποίες οι 6 στη Φίνος Φιλμ, όπως οι σφραγισμένες με την τέχνη του θρυλικές ταινίες «Ο Γρουσούζης» του Τζαβέλλα (1952), «Η Θεία από το Σικάγο» του Σακελλάριου (1957), «Το Αμαξάκι» του Δημόπουλου (1957), καθώς και οι ταινίες του Σακελλάριου «Η Κυρά μας η Μαμή» (1958) και «Το Ξύλο Βγήκε από τον Παράδεισο» (1959).
Με εξαίρεση την τελευταία, σε όλες τις άλλες συγκροτούσε αχτύπητο δίδυμο με τη Γεωργία Βασιλειάδου.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι τέσσερις από τις έξι αυτές ταινίες της Φίνος Φιλμ ήρθαν πρώτες σε εισιτήρια.
Από άλλες ταινίες ξεχωρίζουν η «Ιστορία μιας Κάλπικης Λίρας» (1955) και «Μια Λατέρνα μια Ζωή» (1958) του Τζαβέλλα, «Η Χιονάτη και τα 7 γεροντοπαλλήκαρα» (1960) του Καμπανέλλη.
Ο Ορέστης Μακρής έμεινε γνωστός ως μεγάλος κωμικός, ωστόσο πολλές ταινίες του είναι ηθογραφίες και δράματα, όπως ο «Μεθύστακας», ο «Γρουσούζης», το «Αμαξάκι», η «Ιστορία μιας Κάλπικης Λίρας» και άλλες στις οποίες αριστεύει με τις ερμηνείες του. Η τελευταία του ταινία ήταν «Ένα Κορίτσι Αλλιώτικο από τα Άλλα» του Βαρβέρη το 1968.
Στο θέατρο είχε κάνει σημαντικές εμφανίσεις κυρίως στην επιθεώρηση, ωστόσο οι θεατρικές του παρουσίες μειώθηκαν λόγω της πλούσιας κινηματογραφικής του καριέρας.
Κάποια από τα έργα που έπαιξε ήταν τα «Έτσι είναι η Ζωή» του Κώστα Γιαννακίδη, «Να τι Θέλει ο Λαός» των Τραϊφόρου – Ευαγγελίδη, «Άνθρωποι, Άνθρωποι» των Σακελλάριου – Γιαννακόπουλου το 1947.
Όταν ο Ορέστης Μακρής παρεξηγήθηκε με τον Φίνο
Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας του Γιώργου Τζαβέλλα «Ο Μεθύστακας» ήταν παρών ο ίδιος ο Φίνος, που παρακολουθώντας τον Γιώργο Τζαβέλλα να εξηγεί τον ρόλο και να δίνει οδηγίες στον ηθοποιό, του δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι ο Μακρής δεν ήταν επαρκής ως ηθοποιός.
«Τι παιδεύεσαι; Δεν βλέπεις που είναι κάφρος;» είπε στον σκηνοθέτη.
Ο Μακρής αν και άκουσε το σχόλιο προτίμησε να μην πει τίποτα. Στάθηκε μπροστά στην κάμερα, άρχισε τον μονόλογο του και διέκοψε αιφνιδίως: «Εμένα είπες κάφρο ρε;» είπε γυρνώντας προς τον Φίνο.
Εκτός από μεθυσμένος, ο Μακρής παράλληλα έπλασε και τον τύπο του «στριμμένου και ανάποδου» είτε ως ιδιότροπος καθηγητής φυσικής αγωγής είτε ως συντηρητικός πατέρας στην ταινία «Η θεία από το Σικάγο»
Η ταινία του Αλέκου Σακελλάριου, «Η Θεία από το Σικάγο», με πρωταγωνιστές το αξέχαστο δίδυμο, Ορέστη Μακρή – Γεωργίας Βασιλειάδου, γυρίστηκε σχεδόν την ίδια εποχή με την ταινία του Τζαβέλα, «Μια Ζωή την Έχουμε», με πρωταγωνιστές τον Δημήτρη Χορν και την Υβόν Σανσόν.
Την εποχή εκείνη, τα στούντιο του Φίνου όπου γυριζόντουσαν οι ταινίες δεν διέθεταν τουαλέτα. Έτσι, οι ηθοποιοί και οι τεχνικοί όταν χρειαζόταν…πήγαιναν στον αγρό.
Όμως, η Υβόν Σασόν προκειμένου να συμφωνήσει για να πρωταγωνιστήσει στην ταινία «Μια ζωή την έχουμε» έβαλε όρο να φτιαχτούν τουαλέτες.
Ο Ορέστης Μακρής δε γνώριζε για την «ανακαίνιση του χώρου» και μια μέρα, πηγαίνοντας προς τα έξω τον ενημέρωσαν ότι κατασκευάστηκαν νέες τουαλέτες.
«Έπρεπε να έρθει αυτή η ακατονόμαστη για να κατουρήσουμε σαν άνθρωποι;» αποκρίθηκε ο Μακρής εμφανώς εκνευρισμένος.
Χαρακτηριστικές ήταν και οι περιπτώσεις, όπου ο ο Ορέστης Μακρής με τον Δημήτρη Χορν συμπρωταγωνιστούσαν σε μια σκηνή για χάρη της οποίας έπρεπε να λογομαχήσουν. Ο Μακρής δείχνοντας υπερβάλλοντα ζήλο, συνέχισε να βρίζεται με τον Χορν, παρόλο που ολοκληρώθηκε το πλάνο, με αποτέλεσμα ο διάλογος αυτός να καταλήξει σε γέλια.
Όσοι είχαν συνεργαστεί μαζί του, μιλούν για έναν άνθρωπο με ήθος και επαγγελματική ευσυνειδησία, που άφησε το στίγμα του στον ελληνικό κινηματογράφο θεμελιώνοντας το νεορεαλιστικό ύφος στην υποκριτική.
Έφυγε από τη ζωή στις 29 Ιανουαρίου του 1975, στην Αθήνα.
