Ο συγγραφέας Costantino Salis παρουσίασε με μεγάλη επιτυχία στο Café Ianos της Αθήνας τη θεατρική performance «Συγγνώμη που αργά σ’ αγάπησα» που βασίζεται στο ομώνυμο νέο του μυθιστόρημα.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Αγγελάκη». Το event κάλυψε η ιταλική τηλεόραση, καθώς ο Costantino Salis έχει κάνει μια αξιόλογη καριέρα στην Ιταλία ως συγγραφέας και καλλιτέχνης και έχει τιμηθεί από την Ιταλική Βουλή όπου παρουσίασε υπό την αιγίδα της το βραβευμένο του φιλοσοφικό δοκίμιο «Dritto al cuore della vita». Το βιβλίο αυτό κυκλοφορεί στην Ελλάδα από τις εκδόσεις «Πύρινος Κόσμος» με τίτλο «Στην καρδιά της ζωής». Η θεατρική performance καταχειροκροτήθηκε και ενθουσίασε το πολυπληθές κοινό που παρευρέθηκε στον Ιανό. Πρόκειται για έναν φιλοσοφικό στοχασμό επάνω στη ζωή, την αγάπη και τον έρωτα.
Συντελεστές της παράστασης:
Υποκριτική: Costantino Salis. Guest εμφάνιση: η ηθοποιός Μαίρη Βιδάλη. Συμμετείχε: ο βαρύτονος και πιανίστας Κωνσταντίνος Καριώτης.
Τραγούδησαν: Νικόλ Σαραβάκου, Γαβριέλλα Μυλωνά, Άγγελος Καλαβρυτινός και η Κωνσταντία. Έπαιξαν πιάνο: Αντώνης Παλαμάρης, Κώστας Γιαξόγλου.
Το event παρουσίασε η δημοσιογράφος Βίκυ Καλοφωτιά.
Επιμέλεια παραγωγής: Τατιάνα Κόγια. Θεατρική διασκευή: Costantino Salis.
Σκηνοθεσία: Τζανέττος Κομηνέας.
Λίγα λόγια για τον Costantino Salis:
Είναι πολυβραβευμένος Ελληνοϊταλός συγγραφέας και ζει μεταξύ Αθήνας και Ρώμης. Σπούδασε Νομικά, Φιλοσοφία και Θέατρο στην Ιταλία. Είναι ο δημιουργός του “Φιλοσοφικού Show”, μιας performance – με πρόζα, μουσική, χορό και τραγούδι, που παρουσιάζει στην Ιταλία και ενίοτε στην Ελλάδα. Ο Πάπας Φραγκίσκος σε μια ομιλία του αναφέρθηκε στον τίτλο του μυθιστορήματός του “Doppie Vite”, το οποίο κυκλοφορεί στην Ελλάδα από τις εκδόσεις «ΑΛΔΕ» με τίτλο «Διπλές Ζωές».
Ο συγγραφέας παρουσίασε στον Ιανό το βιβλίο του «Συγγνώμη που αργά σ’ αγάπησα» μέσω συνέντευξης στη δημοσιογράφο Βίκυ Καλοφωτιά, η οποία παρουσίασε αυτό το ξεχωριστό event, που πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου Αθηνών.
Το «Συγγνώμη που αργά σ’ αγάπησα» είναι ένας τίτλος που παραπέμπει τον αναγνώστη σε μια ερωτική ιστορία. Διαβάζοντας όμως το βιβλίο ανακαλύπτει κανείς, βαθύτερες διαστάσεις από ένα απλό ερωτικό μυθιστόρημα. Με ποια κριτήρια έδωσες αυτόν τον τίτλο στο βιβλίο σου;
Τα κριτήρια είναι ότι ο τίτλος αυτός περιέχει τρεις λέξεις κλειδιά και το βιβλίο τελειώνει με τη φράση:
«Συγγνώμη που αργά σ’ αγάπησα». Το να ζητάει κάποιος συγγνώμη δεν είναι μια ένδειξη αδυναμίας, αλλά εξαλείφει τον εγωισμό και φανερώνει ταπεινοφροσύνη, η οποία προάγει πνευματικά τον άνθρωπο. Η αγάπη είναι το κλειδί που σε κάνει καλύτερο άνθρωπο και ξεχωριστό. Η αληθινή αγάπη υπερβαίνει τα πάντα και πάει κόντρα στο εγώ: είναι ελεύθερη, πιστή και ολοκληρωτική. Ο τίτλος εμπεριέχει επίσης και τη λέξη: αργά. Στη ζωή τα πράγματα που επιθυμούμε έχουν την ιδιομορφία να έρχονται πολύ αργά. Στην πραγματικότητα όμως δεν είναι ποτέ αργά, εάν δεν κοιτάζεις τι ώρα είναι. Τα σωστά λόγια έρχονται στον νου πάντα μετά… Μετά όμως είναι αργά.
Για να μπορεί να έχει ο κόσμος που μας παρακολουθεί μια σφαιρική εικόνα σχετικά με την υπόθεση αυτού του μυθιστορήματος, μπορείς να κάνεις μια σύντομη περιγραφή;
Πρόκειται για ένα πολυπρόσωπο, ερωτικό, περιπετειώδες και φιλοσοφικό μυθιστόρημα. Η ιστορία διαδραματίζεται στο μαγευτικό Σορέντο της Ιταλίας και στη Νάπολη. Ένας Ιταλός καθηγητής Ανθρωπολογίας, ο Ρομπέρτο, από νεαρή ηλικία είχε αρχίσει ένα εσωτερικό ταξίδι για την αναζήτηση της ευτυχίας, προσπαθώντας να ξεφύγει από μια πολύχρονη κατάθλιψη που τον βασάνιζε. Παράλληλα ονειρευόταν να συναντήσει μια μέρα τη γυναίκα της ζωής του, την «αδελφή ψυχή» για να βιώσει την αληθινή αγάπη. Παντρεύεται την πρώην ερωμένη ενός κολλητού φίλου του, την Αντονιέτα. Μετά από καιρό όμως ο γάμος τους περνάει από κρίση, μέχρι που φτάνουν ένα βήμα πριν τον χωρισμό. Πολύ αργά εκείνος συνειδητοποιεί πως η γυναίκα του είναι η «αδελφή ψυχή» που μια ολόκληρη ζωή αναζητούσε. Θέλω να πιστεύω πως η συνέχεια της ιστορίας θα συγκινήσει και θα αγγίξει την ψυχή του κόσμου που θα διαβάσει το βιβλίο.
Το μότο του βιβλίου σου είναι «Η ζωή είναι σκοτάδι εάν δεν υπάρχει αγάπη». Τι είναι αυτό που σε οδήγησε να επιλέξεις αυτό το μότο; Με ποιο σκεπτικό το έγραψες;
Ο καιρός περνάει και το βασικό πρόβλημα της ανθρωπότητας εδώ και 2.000 χρόνια είναι να αγαπάμε ο ένας τον άλλον. Εμείς αγαπάμε πάντα πάρα πολύ λίγο και πάρα πολύ αργά. Όμως στη δύση της ζωής μας θα κριθούμε κατά πόσο έχουμε αγαπήσει. Όσοι είχαν μια εμπειρία φαινομενικού θανάτου, μια αστραπιαία σκέψη που πέρασε πρώτα από τον νου τους, τους έκανε να σκεφτούν: «Πόση αγάπη υπήρξε στη ζωή μου;» Οι υλικές επιτυχίες, αντίθετα, εμφανίζονταν στον νου τους εντελώς ασήμαντες. Κανείς εκείνες τις κρίσιμες στιγμές δεν είπε: «Θλίβομαι που δεν μπόρεσα να αποκτήσω περισσότερα χρήματα και να απολαύσω κι άλλες διασκεδάσεις». Δεν υπάρχει ένα συναίσθημα πιο μεγάλο από το να νιώθουμε πως αγαπάμε. Η ζωή είναι άδεια λοιπόν εάν δεν υπάρχει αγάπη. Εάν η ζωή είναι ένα σχολείο στο οποίο έχουμε έρθει για να διδαχτούμε, θα έλεγα πως το πιο σημαντικό μάθημα είναι να μάθεις να αγαπάς.
Ο ήρωας του βιβλίου σου, ο Ρομπέρτο ερωτεύεται πολλές από τις γυναίκες με τις οποίες γνωρίστηκε. Εκείνος όμως αναζητεί τη γυναίκα της ζωής του -την «αδελφή ψυχή» όπως λες- για να βιώσει την αληθινή αγάπη. Πώς αναγνωρίζουμε τη διαφορά ανάμεσα στον έρωτα και την αγάπη;
Ο έρωτας είναι μια ξαφνική λαίλαπα που εισβάλλει ξαφνικά στη ζωή του ανθρώπου. Είναι το έντονο συναίσθημα της ανάγκης να βρίσκεσαι με το άλλο άτομο, να το αγγίζεις, να του μιλάς, να το αισθάνεσαι με όλες σου τις αισθήσεις. Στον έρωτα δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς τον άλλον, γιατί σημασία έχει πώς νιώθεις εσύ και όχι πώς αισθάνεται ο άλλος. Πρόκειται για μια ορμονική έκρηξη που σε στροβιλίζει σε άλλα επίπεδα από τα συνηθισμένα. Η αγάπη πάλι είναι ένα γλυκό αεράκι από το οποίο περιβάλλεσαι, το αναπνέεις βαθιά μέσα σου και είναι ζωοδόχος πνοή. Η αγάπη αποτελεί τη σταθερά που σε οδηγεί και δίνει νόημα στη ζωή σου. Στην αγάπη υπάρχει φυσική έλξη, αλλά επίσης συνυπάρχει διανοητική και ψυχική έλξη. Στην αγάπη όμως μπορείς να ζήσεις χωρίς τον άλλον, διότι το άλλο άτομο έχει αξία μέσα στη σχέση και τιμάς την αξία του και την αυτονομία του. Η αγάπη έχει μέσα της νοιάξιμο, συναισθηματικό δέσιμο, αφοσίωση και αντοχή στον χρόνο.
Ο ήρωάς σου, ο Ρομπέρτο από μικρή ηλικία ψάχνει την ευτυχία. Τι είναι αυτή η ευτυχία τελικά, που όλοι οι άνθρωποι αναζητούν στη ζωή;
Θα απαντήσω πολύ σύντομα σε αυτή την ερώτηση. Παρότι θα χρειαζόμουν μερικές ώρες για να κάνω μια διάλεξη επάνω σε αυτό το θέμα. Η ευτυχία αναβλύζει από την καρδιά, δεν εξαρτάται από τους άλλους, από τις επιτυχίες που έχεις, από τα υλικά αγαθά. Η πρωτογενής πηγή της ανθρώπινης ευτυχίας ξεκινάει μέσα από την εσωτερικότητά μας. Η ευτυχία με δυο λόγια είναι το άρωμα της ψυχής.
