Θα νόμιζε κανείς πως πρόκειται για «ξεπούλημα». Σπάνια θεατρικά αντικείμενα, κουστούμια από παραστάσεις, προγράμματα σπουδαίων έργων και κυρίως αναμνήσεις. Ωστόσο, ο σκηνοθέτης Σπύρος Ευαγγελάτος και η κόρη του, Κατερίνα, το ονόμασαν «Γιορτή».
Πρόκειται για το παζάρι του «Αμφιθεάτρου» που διοργανώθηκε αυτό το Σαββατοκύριακο, μετά την απόφαση του ιδρυτή του Θεάτρου να κλείσει οριστικά το ιστορικό θέατρο στην οδό Αδριανού στην Πλάκα. Οι τιμές ήταν μάλλον συμβολικές.
«Αισθάνομαι ικανοποίηση, γιατί μεγάλης αξίας κοστούμια από τις παραστάσεις, όπως και προγράμματα που θα σάπιζαν στις αποθήκες, διατίθενται στο θεατρόφιλο κοινό» δήλωσε ο Σπύρος Ευαγγελάτος.
Το Αμφιθέατρο έκλεισε ύστερα από τριάντα έξι χρόνια λειτουργίας και έπειτα από ενενήντα πέντε επιτυχημένες παραγωγές. Δεν είναι µόνο η οικονοµική κρίση που έβαλε το λουκέτο στο ιστορικό θέατρο, αλλά κυρίως το ακριβό ενοίκιο και η έλλειψη κρατικής επιχορήγησης, όπως είχε εξηγήσει ο σκηνοθέτης τον Φεβρουάριο, όταν ανακοινώθηκε η διακοπή της λειτουργίας του.
«Όταν ξεκίνησε το “Αμφιθέατρο”, δεν ήξερα καν αν θα επιβιώσει πάνω από έναν χρόνο. Κι όμως αντέξαμε 36 χρόνια και δεν διαλύθηκε η νομική υπόστασή του, παραμένει ως είχε. Απλά ανέστειλε τη λειτουργία του. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί στο μέλλον να δουλέψει αν χρειαστεί» διευκρίνισε ο Σπύρος Ευαγγελάτος.
Θεατρικά καπέλα, μάσκες, δερμάτινες βαλίτσες, ένα πιάνο, ένα ξύλινο τηλεσκόπιο, το καπέλο από τον ρόλο Μήδειας που φορούσε η πρωταγωνίστρια της παράστασης Άνια Φυσούν, κόρη του Πέτρου Φυσούν. Ένα γλυπτό, από το έργο «Φοίνισσες» του Ευριπίδη, η μάσκα από την «Ευγένα» του Θεόδωρου Μοντσελέζε και πολλά άλλα ενθύμια παραστάσεων που άφησαν εποχή.
«Είναι απίστευτη για εμένα η ανταπόκριση του κόσμου» δήλωσε η κόρη του Σπύρου Ευαγγελάτου και της πρόωρα χαμένης Λήδας Τασοπούλου, Κατερίνα Ευαγγελάτου, που ακολουθεί πιστά τα βήματα του πατέρα της αλλά και της μητέρας της, αφού συνδυάζει τη σκηνοθεσία με την υποκριτική.
«Είναι καθαρά συναισθηματική η αξία και ιστορική. Είμαι πολύ χαρούμενη που θα πάνε σε καλά χέρια και δεν θα παραμένουν σκονισμένα σε κάποιο υπόγειο, γι’ αυτό και οργανώσαμε όλη αυτή τη γιορτή εδώ».
«Ο κόσμος είχε μαζευτεί μισή ώρα πριν ανοίξουμε. Όσοι ήρθαν σήμερα εδώ ήρθαν να πάρουν αντικείμενα που ξέρουν την αξία τους» συνεχίζει.
Πράγματι, τρεις ώρες μετά το «άνοιγμα» της πόρτας και την έναρξη της πρωτότυπης αυτής γιορτής, πολλά από τα αντικείμενα ανήκαν ήδη σε άλλους ιδιοκτήτες.
«Επωλήθη» έγραφε στη βιτρίνα της προθήκης, για το φόρεμα της Κασσάνδρας, σχεδιασμένο για τη Λήδα Τασοπούλου από τη Λαλούλα Χρυσικοπούλου, το 1995.
Η Κατερίνα γεννήθηκε, όταν το «Αμφιθέατρο» διένυε τον έκτο χρόνο της ιστορικής πορείας του. Στην ουσία μεγάλωσε μέσα στον χώρο τέχνης που είχαν συνιδρύσει οι γονείς της.
«Έχω κρατήσει όλα τα κουστούμια της μητέρας μου. Δένομαι πολύ με αντικείμενα. Είχα μεγάλο πρόβλημα να αποχωριστώ πολλά πράγματα. Φυσικά, και κάποια αντικείμενα είτε από παραστάσεις δικές μου. Όπως την “Ερωτευμένη Νεκρή”, τη “Λέσχη της Αυτοκτονίας” και την “Εκδίκηση”».
«Μια κυρία αγόρασε όλα τα προγράμματα από το 1990 έως το 1992 για την φίλη της που ήταν έγκυος και γέννησε το παιδί της τότε. Είχε χάσει αυτές της παραστάσεις και η φίλη της τα πήρε για δώρο» εξηγεί η Κατερίνα με έναν ενθουσιασμό στα μάτια που πήγαζε από την αγάπη του κόσμου για το θέατρο τους.
«Σίγουρα θα αποχωριστώ κάποια πράγματα, αλλά για μένα κλείνει ένας κύκλος. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει ένα φωτεινό μονοπάτι για τον επόμενο κύκλο που ήδη έχει ανοίξει» προσθέτει.
Η Κατερίνα Ευαγγελάτου αυτόν τον καιρό ετοιμάζει τον «Γυάλινο Κόσμο», που θα ανέβει τον προσεχή Νοέμβριο στο θέατρο «Δημήτρης Χόρν». Αυτή την περίοδο ασχολείται με τη μετάφραση και την έρευνα πάνω στο κείμενο.
Ο Σπύρος Ευαγγελάτος, μετά από απουσία χρόνων και την οδυνηρή απώλεια της Λήδας Τασοπούλου και του 25χρονου γιου τους, επιστρέφει στο Εθνικό Θέατρο με το έργο «Βασιλικός» του Ζακυνθινού συγγραφέα, Αντωνίου Μάτεσι, το οποίο θα σημάνει την έναρξη της επόμενης χειμερινής θεατρικής περιόδου.
