Ένας νέος Πολυχώρος Πολιτισμού με την ονομασία «διέλευσις» δημιουργήθηκε στο κέντρο της Αθήνας, για να παρέχει στέγη και να αποτελεί εστία της αναζήτησης ενός νέου τρόπου αντίληψης και έκφρασης της Πνευματικότητας μέσα από την Τέχνη, την Φιλοσοφία, την Επιστήμη και τον Ανθρωπισμό.
Η «διέλευσις» υποστηρίζει και ενθαρρύνει την ελεύθερη έκφραση κάθε γνήσιου προβληματισμού και διαλόγου πάνω σε ζητήματα ύπαρξης, συνείδησης και εξέλιξης μέσω θεατρικών και μουσικών παραστάσεων, προβολής ταινιών, εικαστικών, παρουσιάσεων βιβλίων, σεμιναρίων, συζητήσεων και ομιλιών.
Για τη θεατρική περίοδο 2011-2012 είναι προγραμματισμένες δύο παραστάσεις που επαναλαμβάνονται μετά από τη θετική ανταπόκριση του κοινού: Πρόκειται για το θεατρικό αναλόγιο, «De Profundis» του Oscar Wilde, και το ιερό δράμα «Το Αιώνιο Θήλυ: πέρα απ’ των χρόνων και των τόπων τα σύνορα» σε δραματουργικη επεξεργασία Χρυσάνθης Κορνηλίου.
«DE PROFUNDIS»του OSCAR WILDE
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ: ΣΑΒΒΑΤΟ 1Η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή
Θεατρικό αναλόγιο που περιλαμβάνει αποσπάσματα από το έργο που έγραψε ο Όσκαρ Ουάιλντ στις φυλακές του Ρήντινγκ, με τη μορφή μιας μακράς επιστολής προς τον φίλο του Άλφρεντ Ντάγκλας.
Το έργο αυτό, ένα απ’ τα πιο ώριμα του Ουάιλντ, ήταν αποτέλεσμα των οδυνηρών συνειδητοποιήσεων αλλά και των εκπληκτικών μεταμορφώσεων που έκανε μέσα στη φυλακή. Πήρε, όπως ομολογεί ο ίδιος, «μερικά απ’ αυτά τα μαθήματα που είναι κρυμμένα στην καρδιά του πόνου».
Ο βαθύς στοχασμός, που διαπνέει όλο το έργο του Ουάιλντ, σ’ αυτές εδώ τις επιστολές βρίσκεται στις υψηλότερες στιγμές του και αποτελεί το απαύγασμα μιας μοναδικής ποιότητας σκέψης όπως και το κύκνειο άσμα μιας ταραχώδους ζωής που τον οδήγησε μέσα από τις σκληρότερες αντιθέσεις στα κράσπεδα της σοφίας.
Η αφοπλιστική του ειλικρίνεια στρέφεται τόσο προς τον εαυτό του όσο και προς τις υποκριτικές συμπεριφορές της Βρετανίας της εποχής του. Η αμεσότητα των διαπιστώσεών του δεν αφήνει περιθώρια για ωραιοποιήσεις των προσωπικών επιλογών του ανθρώπου. Αλλά, ενώ διεισδύει μ’ ένα τρόπο αυστηρό στη νοσηρότητα των κοινών νοοτροπιών, είναι συγχρόνως και βαθιά ανθρώπινος και συμπονετικός επιτρέποντας μια βαθύτερη κατανόηση της ψυχής και των μυστικών της διαδρομών.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Όσκαρ Ουάιλντ, ένα απ’ τα πιο αστραφτερά πνεύματα της εποχής του, ανοίγει δρόμους πολύ πιο μπροστά από αυτήν. Στο De Profundis είναι σχεδόν προφητικός ενώ ο επαναστατικός του λόγος σε καθηλώνει. Οι σύγχρονοί του δεν τον κατάλαβαν όπως του άξιζε, δεν τον εκτίμησαν, δεν μπόρεσαν να διακρίνουν τον θησαυρό των στοχασμών του. Ίσως έγραφε τότε για σήμερα γιατί είναι πολύτιμος σαν φλέβα πνευματικού χρυσού.
Στην παράσταση αυτή ακούγεται μέρος απ’ τον λόγο και τον στοχασμό του σε μία προσπάθεια να γίνει γνωστό στο σήμερα αυτό που στο χτες άφησε πολύ αδύναμα ίχνη στην κατανόηση των ανθρώπων. Στο αναλόγιο μας εισάγουν αφηγήσεις του Αντρέ Ζιντ που αφορούν την ίδια την προσωπικότητα του Ουάιλντ καθώς και λόγια που άκουσε από τον ίδιο και δεν γράφτηκαν ποτέ. Στη συνέχεια ο θεατής θα συναντήσει μέσα σε μια κατανυκτική ατμόσφαιρα τη φιγούρα που υπαινίσσεται τον φυλακισμένο συγγραφέα σ’ έναν διάλογο με τον βαθύτερο εαυτό του και τα προσωπικά του πιστεύω.
Επιμέλεια Νικόλας Αρώνης
