“Έφυγε” από τη ζωή χθες, 7 Φεβρουαρίου η Ελληνίδα ηθοποιός, Κυβέλη Θεοχάρη, σε ηλικία 92 ετών.
H Κυβέλη Θεοχάρη – Ζωγραφίδη (13 Σεπτεμβρίου 1924 – 7 Φεβρουαρίου 2017) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός, κόρη της πρωταγωνίστριας Μιράντας Μυράτ και του Σπύρου Θεοχάρη, εγγονή της Κυβέλης και του Μήτσου Μυράτ και πρώτη εξαδέλφη της Κυβέλης Μυράτ-Μαρίνου.
Διετέλεσε διευθύντρια Δημοσίων Σχέσεων του Ιδιαίτερου Γραφείου του πρωθυπουργού τα έτη 1981-89 και 1993-99. Πρωτοεμφανίστηκε με το θίασο της Κατερίνας (1954) στο έργο Ταξίδι αναψυχής.
Τον επόμενο χρόνο συμμετείχε στο θίασο της μητέρας της και του Λάμπρου Κωνσταντάρα, παίζοντας στα έργα Δύο άσπρα τριαντάφυλλα και Οι μαιτρέσσες του μπαμπά. Παράλληλα, έλαβε μέρες στις «ποιητικές απογευματινές» που οργάνωνε η Μιράντα Μυράτ στο Θέατρο «Κυβέλης» στην πλατεία Συντάγματος. Το 1956 συνεργάστηκε με το θίασο Ηλιόπουλου-Φωτόπουλου, όπου και εμφανίστηκε στην κωμωδία του Αλέκου Σακελλάριου Ο φίλος μου ο Λευτεράκης και στο έργο Μια τσουκνίδα στις βιολέτες.
Το καλοκαίρι του 2014, και σε ηλικία 90 ετών, επιστρέφει έπειτα από δεκαετίες στον κινηματογράφο, πρωταγωνιστώντας στην ταινία docufiction του Alessandro Spiliotopulos «Οι κόρες του Χάους», μία συμπαραγωγή του Ινστιτούτου Κυβέλη και της Tetrafillon Films.
Η μικρού μήκους αυτή ταινία παρουσιάζει με πρωτότυπο και ενίοτε ανατρεπτικό τρόπο την ιστορία της μεγάλης θεατρικής οικογένειας της Κυβέλης και της ιδιαίτερης σχέσης της οικογένειας με τα έργα του Πιραντέλο, με φόντο την Ελλάδα και την Ευρώπη του πρώτου μισού του 20ου αιώνα.
Παρά το ελπιδοφόρο ξεκίνημα, η σταδιοδρομία της στο θέατρο θα σταματήσει στις αρχές του 1960.
Θα ακολουθήσει διαφορετικούς δρόμους ως ξεναγός αρχαιολογικών χώρων και διευθύντρια-συντονίστρια σε ελληνικές και ευρωπαϊκές κρουαζιέρες.
Αργότερα, θα αναλάβει τις δημόσιες σχέσεις στο ιδιαίτερο γραφείο του Ανδρέα Παπανδρέου, κατά τα έτη της πρωθυπουργίας του, και θα συνεχίσει ως υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων του Πρωθυπουργού κ. Κώστα Σημίτη ως το 1999. Πρωτοστάτησε ως ιδρυτικό μέλος στη δημιουργία του Ινστιτούτου Κυβέλη (Ερμούπολη Σύρου, 1999).
