Στο πλαίσιο της δεύτερης εβδομάδας παρουσίασης των πτυχιακών εργασιών της περιόδου Ιουνίου 2019, της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών , που έλαβε χώρα στον εκθεσιακό χώρο «Νίκος Κεσσανλής», παρουσιάστηκαν μερικά από τα ωραιότερα σχέδια. Η φιλοτέχνηση τους ανήκει στην εικαστικό Λεωνί Καπέλη και στην ενότητα με τίτλο «Είσαι και φαίνεσαι» και στόχος της ήταν να καταδειχθεί μέσα από αυτήν και να σχολιαστεί εικαστικά το φαίνεσθαι του σήμερα.
Instagram: @leoni_kapa
Χρησιμοποιώντας ως κεντρομόλο την παιδική φράση “Είσαι και φαίνεσαι”, η εικαστικός πραγματέυεται τις έννοιες τόσο του “είναι” όσο και του “φαίνεσθαι” αναμοχλεύοντας ερωτήματα όπως: Τελικά τι είμαστε και τι δείχνουμε στους άλλους; Θέτει υπό αμφισβήτηση την υπερβολή του σήμερα που έχει κατακτήσει την καθημερινότητα μας, διερωτώμενη για το τι πραγματικά κρύβουμε και το τι επιλέγουμε να προβάλλουμε.
«Η αβάσταχτη ελαφρότητα του φαίνεσθαι»
Παίρνοντας σαν αφετηρία τον τίτλο του βιβλίου «Η αβάσταχτη ελαφρότητα του Είναι», του Τσέχου συγγραφέα Μίλαν Κούντερα, η καλλιτέχνης το μετατρέπει σε «Η αβάσταχτη ελαφρότητα του Φαίνεσθαι».
Ένας βράχος ο οποίος στον πραγματικό κόσμο είναι ένα πολύ βαρύ και συμπαγές στοιχείο, γεμάτο με περιεχόμενο, με ύλη, είναι το οπτικό θέμα αυτής της αλληγορίας , αυτής της οπτικής παραλλαγής πάνω στο κενό και το γεμάτο, καθώς η πραγματική κατασκευή στην ουσία ζυγίζει μόλις 20-30 κιλά, είναι φτιαγμένη από ευτελές υλικό, το χαρτί, και μέσα κυριαρχεί το κενό. Ο ιδιόμορφος αυτός βράχος προσκαλεί τον επισκέπτη να καθίσει από κάτω και να νιώσει το ανύπαρκτο βάρος και τον φόβο.
«Ακολούθει μοι»
Η χρήση της φράσης “Ακολούθει μοι” (παίζοντας με την αγγλική μετάφραση Follow Me και την συνειρμική συσχέτιση της στα social media), σε ιστορικό πλαίσιο, αποδιδόταν στις εταίρες της Αρχαίας Ελλάδας, όπου όντας ανάγλυφη στη σόλα των σανδαλιών τους, αφήνονταν σαν ίχνος όπου περνούσαν ώστε ο πιθανός πελάτης να ξέρει που να τις βρει.
Εδώ στο εικαστικό έργο αξιοποιείται ως συσχέτιση με την προβολή και το φαίνεσθαι, τις αξίες του παρελθόντος που έχουν μετασχηματιστεί σήμερα, χωρίς όμως να υιοθετείται κάποια αφοριστική στάση απέναντι σε αυτήν την μεταβολή της αξίας της προβολής, αλλά μόνο ως σχόλιο μιας επίκαιρης πραγματικότητας στην οποία και η ίδια η εικαστικός όπως όλοι, συνειδητά ή ασυνείδητα παλεύουμε με αυτή και τους κινδύνους που κρύβει.
«I am phenomenal»
Τι βλέπουμε ως πρώτη ανάγνωση όταν βλέπουμε κάποιον; Τι κρύβεται και πόσο διάφανοι είμαστε τελικά; Παρομοιάζοντας τη λειτουργία αυτή με εκείνη των φλας της δημοσιότητας, η καλλιτέχνης μας προτρέπει να βγάλουμε φωτογραφία το έργο στο οποίο αναγράφεται η φράση «I am phenomenal».
«Ζούμε στην εποχή της selfie, του hashtag και της προβολής μιας περσόνας, μίας τέλειας ζωής την οποία προσπαθούμε όλοι να ζήσουμε αλλά η ζωή δεν είναι ότι προβάλλουμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης», μας λέει η ίδια.
«Απόψεις»
Σαν ένα παιχνίδι στο οποίο καλείσαι να διαλέξεις ένα ζώο και παρομοιάζεται ο καθένας με αυτό που έχει διαλέξει. Διαλέγεις ζώο, κάθεσαι στην αντίστοιχη θέση και από κάτω εμφανίζεται μια κρυμμένη άποψη ή σκέψη για την τέχνη, μία στάση ζωής. Φίδι, νυφίτσα, ταύρος εν υαλοπωλείο, φράσεις και ζωικά χαρακτηριστικά που δίνουμε στους ανθρώπους παραλληλίζοντας τον εσώτερο εαυτό τους με την εικόνα που έχουν προβάλλει στον κοινωνικό τους περίγυρο. Είναι τυχαία η επιλογή ή κρύβει κάτι;
Πρόκειται στην ουσία για μια διαδραστική εγκατάσταση, όπου το κοινό καλείται να αμφισβητήσει το τι είναι πραγματικά και τι επιλέγει να προβάλλει ως εικόνα στους άλλους, αλλά και να ξαφνιαστεί ή να παίξει ανακαλύπτοντας κρυμμένα νοήματα μέσα στον φυσικό εκθεσιακό χώρο αλλά τελικά εντός του ατομικού του σωματικού περιβλήματος, του ψυχισμού του, στην κυριολεξία εντός του.
Επιμέλεια Κειμένου: Ευστρατία Μαχαιρίδη & Λεωνίδας Μανιάτης
Φωτογραφίες: Όλγα Φωτιάδου
Instagram: @leoni_kapa
