Ξεκίνησαν οι εργασίες ανακατασκευής του βιοκλιματικού στεγάστρου του προϊστορικού οικισμού του Ακρωτηρίου της Θήρας τμήμα του οποίου είχε καταρρεύσει τον Σεπτέμβριο του 2005, προκαλώντας το θάνατο ενός βρετανού τουρίστα. Εν τω μεταξύ πραγματοποιήθηκε, στην Αρχαιολογική Εταιρεία, η ομιλία του ανασκαφέα του Ακρωτηρίου, αρχαιολόγου κ. Χρήστου Ντούμα, με θέμα «Ανασκαφές Ακρωτηρίου Θήρας. Οραμα και πραγματικότητα».
Με εκτενή αναφορά στο έργο του πρώτου ανασκαφέα του Ακρωτηρίου, αρχαιολόγου και ακαδημαϊκού Σπυρίδωνος Μαρινάτου, ο κ. Ντούμας αναφέρθηκε στην πρόοδο των ανασκαφών που θέτουν υπό αμφισβήτηση παλιές θεωρίες αλλά και στα επιτεύγματα των Θηραίων που ήταν «πρωτοπόροι στην εικονιστική ζωγραφική».
Για τη θεωρία πως ο μινωικός πολιτισμός καταστράφηκε από την έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας ο κ. Ντούμας σημείωσε:
«Τους γεωλόγους και τους ηφαιστειολόγους εξακολουθεί να απασχολεί η αρχική υπόθεση του Μαρινάτου για το τέλος του μινωικού πολιτισμού εξ αιτίας της έκρηξης του θηραϊκού ηφαιστείου. Αν και η ισχύς της έκρηξης, σύμφωνα με τα νεότερα δεδομένα, ήταν πολλαπλάσια εκείνης που ο Μαρινάτος είχε εκτιμήσει, ακόμη δεν έχουν εντοπιστεί ενδείξεις που να καταδεικνύουν μεγάλες καταστροφές στην Μεγαλόνησο. Η εικόνα δε που έχουν μέχρι σήμερα σχηματίσει οι ειδικοί επιστήμονες είναι ότι οι τεράστιες ποσότητες τέφρας που εκτινάχτηκαν από το ηφαίστειο κινήθηκαν προς τα ανατολικά αφήνοντας την Κρήτη σχεδόν έξω από την ακτίνα διασποράς τους. Το ίδιο βεβαιώνουν και οι αρχαιολογικές μαρτυρίες από την Ρόδο, την Κω και την Μικρά Ασία…»
Αναφερόμενος στο θέμα της εξάρτησης ή όχι του κυκλαδικού πολιτισμού από τον μινωϊκό ο ανασκαφέας του Ακρωτηρίου, τόνισε:
«Σήμερα όλοι συμφωνούν ότι όσο μεγάλη κι αν ήταν η εξάρτηση των νησιών από την ηπειρωτική Ελλάδα και την Κρήτη για την επιβίωση των κατοίκων τους, και όσο έντονες κι αν ήσαν οι επιδράσεις που δέχτηκαν από την Κρήτη, οι Κυκλάδες διατήρησαν την πολιτισμική αυτονομία τους, η οποία μάλλον εκτεινόταν και σε πολιτικό επίπεδο…»
Οι κάτοικοι των Κυκλάδων διακρίθηκαν για τα καλλιτεχνικά τους επιτεύγματα, «έγιναν οι πρωτοπόροι της εικονιστικής ζωγραφικής».
Σύμφωνα με τον κ. Ντούμα «η ζωγραφική ανταποκρινόταν καλύτερα στις απαιτήσεις της πρώιμης μεσοκυκλαδικής κοινωνίας. Υιοθετώντας, λοιπόν, την παραστατική αγγειογραφία και εισάγοντας σταδιακά την πολυχρωμία οι Θηραίοι αγγειογράφοι καθ’ όλη την Μέση Εποχή του Χαλκού έγιναν οι πρωτοπόροι της εικονιστικής ζωγραφικής σε ολόκληρο το Αιγαίο, περιλαμβανομένης και της Κρήτης. Με τους συνεχείς πειραματισμούς τους προχώρησαν στην απεικόνιση αφηγηματικών σκηνών προετοιμάζοντας το έδαφος για μεγάλη τέχνη της τοιχογραφίας…» Αναφερόμενος στην οικονομική δυσπραγία των ημερών ο κ. Ντούμας εξέφρασε την ελπίδα «ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες, ώστε οι διάδοχοί μας, οι νεότεροι επιστήμονες, θα μπορέσουν να κάνουν τα δικά τους όνειρα, τους δικούς τους οραματισμούς. Γιατί η ανασκαφή του Ακρωτηρίου είναι πλανεύτρα που μαγεύει. Προσφέρεται για οραματισμούς…»
