Με μια άνευ προηγουμένου ρεγκάτα στη λιμνοθάλασσα της Βενετίας η Μελίσα Μακγκίλ (Melissa McGill) τίμησε τη ναυτική κουλτούρα και ιστορία της πόλης ενώ, παράλληλα, τράβηξε την προσοχή στις αλλαγές του κλίματος και τον μαζικό τουρισμό που απειλούν το μέλλον της Γαληνοτάτης.
Η με έδρα τη Νέα Υόρκη καλλιτέχνις χορογράφησε στη λιμνοθάλασσα και τα κανάλια της Βενετίας 50 παραδοσιακά βενετσιάνικα ιστιοφόρα -τα vela al terzo, με τα οποία οι Βενετσιάνοι διασχίζουν τα νερά για πάνω από χίλια χρόνια-, με ιστία σε διαφορετικές αποχρώσεις του κόκκινου, τα οποία είχαν βαφτεί στο χέρι. Τις αποχρώσεις του κόκκινου είχε επιλέξει η ίδια η Μακγκίλ.
Το έργο δημόσιας τέχνης, με την επωνυμία «Κόκκινη Ρεγκάτα», παρουσιάστηκε στο περιθώριο της εφετινής Μπιενάλε Τέχνης της Βενετίας, σε συνεργασία με την Associazione Vela al Terzo Venetia και το ίδρυμα Magazzino Italian Art Foundation και με επιμέλεια της Κιάρα Σπάνγκαρο. Συνεργάστηκαν πάνω από 250 ιδιοκτήτες ιστιοφόρων, καπετάνιοι, ναύτες, κατασκευαστές ιστίων και σπουδαστές. Τέσσερις ρεγκάτες με περίπου 50 vela al terzo στο Bacino di San Marco και μια σειρά από μικρότερες σε διαδρομές που είχαν χαράξει ντόπιοι ναυτικοί από κοινού με τη Μακγκίλ.
«Η “Κόκκινη Ρεγκάτα” ενθαρρύνει μια νέα αποτίμηση της διάδρασης των δυνάμεων που ορίζουν τη Βενετία – νερό, άνεμος, τέχνη και αρχιτεκτονική – που εξακολουθούν και να εμπνέουν και να προκαλούν τους κατοίκους της» δήλωσε η Μελίσα Μακγκίλ. «Με φόντο τον ουρανό και τη θάλασσα, τα κόκκινα ιστία αναφέρονται στις δυνάμεις της ζωής και στο πάθος, στον πανικό και στο επείγον, και στην ίδια τη Βενετία: από τα τούβλα της και στέγες της με κεραμίδια μέχρι τη σημαία της και την ιστορία του εμπορίου της κόκκινης βαφής και μέχρι τα έργα του Τισιάνου, του Τιντορέντο και άλλων Βενετσιάνων μαιτρ της ζωγραφικής» εξήγησε.
