Το γλυπτό του Μανώλη Τζομπανάκη με το όνομα «Γυναίκα σε λεωφορείο» το οποίο είναι τοποθετημένο στο πέταλο της πλατείας Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Η συντριπτική πλειοψηφία κάνει λόγο για κακοτέχνημα. Θυμίζει άλλη εποχή και παραπέμπει στα ρώσικα αγάλματα επί εποχής Σοβιετικής Ένωσης. Η τέχνη προχωρά εξελίσσεται και επηρεάζεται από το κοινωνικό οικονομικό και πολιτιστικό υπόβαθρο κάθε κοινωνίας και εποχής. Όμως το συγκεκριμένο γλυπτό δείχνει να είναι κολλημένο στο μακρινό παρελθόν. Σύμφωνα με τον καλλιτέχνη το συγκεκριμένο έργο συμβολίζει τη μάχη της γυναίκας στην καθημερινότητά της προκειμένου να μετακινηθεί για τις υποχρεώσεις της. Ωστόσο πρόκειται για ένα έργο που δεν αναδεικνύει τη γυναίκα ούτε φυσικά την ομορφιά της και βέβαια δεν συνάδει και με το σήμερα. Πρόκειται για μια μορφή που μετά βίας θυμίζει γυναίκα και δεν διαθέτει καμία θηλυκότητα αλλά μάλλον παραπέμπει σε κάτι μη ανθρώπινο και τρομακτικό.
Τελευταία γίνεται λόγος για το τι είναι τέχνη και τι δεν είναι, και μάλλον έφτασε η στιγμή να επανατοποθετηθούμε όλοι επί του ζητήματος. Ίσως βιώνουμε μια αισθητική παρακμή ή έχουμε συνηθίσει να ζούμε αδιαμαρτύρητα υπομένοντας ή αδιαφορώντας για ό,τι στολίζει ή συνθέτει την καθημερινότητά μας και το περιβάλλον μας.
Αξίζει να αναφερθεί πως τα αποκαλυπτήρια του γλυπτού «Γυναίκα σε λεωφορείο» πραγματοποιήθηκαν την Πέμπτη 13 Μαρτίου 2025 και είναι δωρεά της οικογένειας Γλεούδη. Σύμφωνα με τον Δήμο Θεσσαλονίκης, το γλυπτό, συνολικού ύψους 2,75 μέτρων, τοποθετήθηκε στο κεντρικό σημείο του δρόμου κάτω από την Εγνατία, χώρος που επιλέχθηκε από τον Δήμο Θεσσαλονίκης με τη σύμφωνη γνώμη του δωρητή.
