H Emi Path είναι το alter ego της Αιμιλίας Παπαθεοχάρη και -όπως πάντα συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις- μια εξωτερίκευση προσωπικών εμπειριών και σκέψεων, από εκείνες που σε κάνουν να γνωρίσεις καλύτερα έναν καλλιτέχνη.
Η ίδια ήταν 9 χρονών όταν άκουσε την ξαδέρφη της να παίζει πιάνο και αυτή ήταν η αρχή του τέλους. Ένα χάος, πλασμένο με μαγεία και αγάπη για τη μουσική, την οδήγησε με τα χρόνια στην εξερεύνηση και τελικά την ενασχόληση με το πιάνο (που μάλιστα έχει κεντρική θέση στα ηχογραφήματά της) και αργότερα το τραγούδι, όπως και την σύνθεση, πάντα με μια διάθεση για εξέλιξη, αναζήτηση αλλά και διαμόρφωση μιας ξεχωριστής μουσικής προσωπικότητας, όπως αυτή που την ακολουθεί στο ντεμπούτο “The Shadow”.
Ο επιδραστικός μινιμαλισμός των Erik Satie και Max Richter, η αιθέρια dream pop διάθεση των Cocteau Twins, το σκοτάδι των Joy Division, η ενορχηστρωτική ευρηματικότητα των Godspeed You! Black Emperor και το γλυκόπιοτο songwriting των Portishead, όλα μοιάζουν να έχουν ασκήσει τη δική τους επιρροή στον ήχο της Emi Path και κατά συνέπεια στο υλικό του “The Shadow” που σε έναν καμβά από ετερόκλητες επιρροές ζωγραφίζει κινηματογραφικά soundscapes, ικανά να φέρουν μπροστά σου εικόνες που σε προκαλούν να περπατήσεις μέσα τους. Παραστατικό και περίτεχνα πλεγμένο, το “The Shadow” μοιάζει ήδη να κερδίζει θετικότατες εντυπώσεις από το κοινό και τον εγχώριο τύπο, έχοντας μάλιστα δώσει στο σχήμα την ευκαιρία να εμφανιστεί σε σημαντικές εγχώριες σκηνές και festivals, όπως και σε ένα πολύ ιδιαίτερο μουσικό project, στημένο σε έναν σιδηροδρομικό σταθμό μιας μικρής Ιταλικής πόλης.
.
