Την τελευταία του πνοή, σε ηλικία 96 ετών, άφησε ο σπουδαίος Έλληνας συνθέτης, στιχουργός, ποιητής, πεζογράφος, πολιτικός, ακτιβιστής και αγέραστος αγωνιστής της ζωής και της δημοκρατίας, ο Μίκης Θεοδωράκης.
Ένα από τα πολλά τραγούδια που ξεχωρίζουν στην τεράστια πορεία του είναι η «Όμορφη πόλη», σε στίχους του αδερφού του, Γιάννη. Το κομμάτι ανήκει στον κύκλο τραγουδιών «Λιποτάκτες», που συνέθεσε ο ίδιος το 1952 και στάθηκε ως αφορμή για μια ιστορική συνεργασία με την Εντίθ Πιάφ.
Οι «Λιποτάκτες» δισκογραφήθηκαν αρχικά το 1960 και την «Όμορφη πόλη» την τραγούδησε στον δίσκο εκείνος. Τον Ιανουάριο του 1962, ο Κώστας Χατζής ηχογραφεί το «Θα γίνεις δικιά μου», μαζί με ένα άλλο τραγούδι του Μίκη, τα «Δακρυσμένα μάτια». Δύο μήνες αργότερα, η «Όμορφη πόλη» ξεκινάει τις ευρωπαϊκές της διαδρομές. Το τραγούδι αποκτά γαλλικούς στίχους και γαλλικό τίτλο. Η μουσική του Μίκη συναντάει τη σπουδαία φωνή της ερμηνεύτριας Εντίθ Πιάφ.
Το τραγούδι «Εραστών του Τερουέλ», όπως τιτλοφορείται η γαλλική διασκευή του, ερμηνεύεται από την Πιάφ στην ομότιτλη ταινία, σε σκηνοθεσία Jacques Plante και μουσική του Μίκη Θεοδωράκη. Ήταν μια από τις τελευταίες ηχογραφήσεις της Εντίθ Πιάφ, πριν αφήσει την τελευταία της πνοή.
«Το δυστύχημα ήταν που τη γνώρισα στα τελευταία της. Τα αγάπησε πολύ αυτά τα δύο τραγούδια μου που είπε, την “Όμορφη πόλη” στα γαλλικά και το “Quatorze Juillet”. Ήταν ένα φιλμ που γυριζόταν τότε, το “Les amants de Teruel”, κι εγώ έγραφα τη μουσική. Για την προώθηση αυτού του φιλμ μάλλον με πίεζε ο εκδότης να γίνουν στα γαλλικά τα τραγούδια για να τα πει εκείνη. Με πήγε στο σπίτι της. Όταν τον ρώτησε στο τηλέφωνο “πώς λέγεται αυτός ο συνθέτης;” και της είπε “Τεοντορακίς”, απάντησε: “Ω, δεν θέλω άλλον έναν θεό στον κήπο μου!”» είχε εξομολογηθεί ο Μίκης Θεοδωράκης σε συνέντευξή του στη Lifo.
«Τη γνώρισα παραμορφωμένη, δυστυχώς… Δεν ήταν μόνο η κοντούλα εύθραυστη Πιάφ, αλλά μια γυναίκα με άσχημα δόντια και παραμορφωμένα δάχτυλα απ’ την αρθρίτιδα. Κάθισα στο πιάνο εγώ κι όταν άρχισε να τραγουδάει, ε; Καλά, ήταν φοβερή! Φοβερή! Αξέχαστη στιγμή» είχε πει ο Μίκης Θεοδωράκης.
