O Καρλίτος είναι ένας νεαρός που μοιάζει με αστέρα του σινεμά: γλυκό πρόσωπο, ξανθές μπούκλες και απαράμιλλο στυλ. Από μικρός ζήλευε τα πράγματα που είχαν οι άλλοι, στην εφηβεία του όμως φανέρωσε την πραγματική του φύση: έγινε κλέφτης. Οι δολοφονίες έμοιαζαν σα φυσική κατάληξη της πορείας του. Το προσωνύμιο που του δόθηκε ήταν «Άγγελος του Θανάτου» με τη φήμη του να εκτοξεύεται στα ύψη αμέσως μετά τη σύλληψη του.
Τη δεκαετία του ’70 η Αργεντινή συγκλονίστηκε από τη δράση του πιο διαβόητου καταγεγραμμένου κατά συρροή δολοφόνου στα αστυνομικά χρονικά της. Μέσα σε ένα μόλις χρόνο, ο 20χρονος Κάρλος Ρομπλέδο Πουχ με το αγγελικό παρουσιαστικό, πρωταγωνίστησε σε σαράντα ληστείες, έντεκα ανθρωποκτονίες και μια πληθώρα βιαιοπραγιών, προτού καταλήξει να εκτίσει στις φυλακές της Αργεντινής την πιο μακροχρόνια ποινή που έχει απαγγελθεί σε εγκληματία της χώρας.
Με παραγωγό τον Πέδρο Αλμοδόβαρ, η αληθινή αυτή ιστορία μεταφέρεται στη μεγάλη οθόνη από τον Λουίς Ορτέγκα στην ταινία «Ο Άγγελος» η οποία έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο περασμένο Φεστιβάλ των Καννών και παίζεται από τις 28/3 στις ελληνικές αίθουσες. Τον διαβόητο εγκληματία υποδύεται ο πρωτοεμφανιζόμενος ηθοποιός Λορέντζο Φέρο, παραδίδοντας μια δυναμική ερμηνεία.
Ο νεαρός πρωταγωνιστής μίλησε στο Αθηναϊκό- Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων για την ταινία, κατά τη διάρκεια του 24ου Διεθνούς Φεστιβάλ της Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας».
Τι ήταν αυτό που σκέφτηκες όταν σου προτάθηκε ο ρόλος, δεδομένου ότι μέχρι τότε δεν είχες καμία προϋπηρεσία στο σινεμά;
Ήμουν στο σχολείο, όταν ο πατέρας μου μού έστειλε ένα μήνυμα ότι ψάχνουν ένα νεαρό ηθοποιό για να ερμηνεύσει τον Ρομπλέδο Πουχ στη νέα ταινία του Λουίς Ορτέγκα. Δεν ήξερα κανέναν από τους δύο μέχρι εκείνη τη στιγμή. Έτσι έτρεξα στην αίθουσα υπολογιστών και έκανα μια μικρή έρευνα. Πήγα στο δοκιμαστικό, χωρίς να έχω γνώσεις υποκριτικής ή φιλοδοξία να κάνω καριέρα ηθοποιού. Η απειρία μου δεν ήταν εμπόδιο για τον Λουίς. Μάλιστα, 20 λεπτά αφότου τελείωσε το πρώτο κάστινγκ ήμουν στο λεωφορείο με φίλους και μου ήρθε ένα μήνυμα που έλεγε ότι άρεσα πολύ στον σκηνοθέτη και θέλει να με ξαναδεί. Ωστόσο, οι παραγωγοί της ταινίας ήταν επιφυλακτικοί, δεν ήθελαν ένας ερασιτέχνης να ερμηνεύσει τον κεντρικό ήρωα. Γι αυτό και ήμουν σίγουρος πως δεν θα έπαιρνα τον ρόλο. Όταν έξι μήνες μετά με πήραν να μου πουν ότι με επέλεξαν, σοκαρίστηκα. Δεν μπορούσα να το πιστέψω.
Στην ταινία ερμηνεύεις έναν αμφιλεγόμενο χαρακτήρα. Τι ήταν αυτό που σε δυσκόλεψε περισσότερο;
Η βασική δυσκολία για μένα ήταν να βρω πως θα μπορούσα να αποδώσω αυτόν τον περίπλοκο χαρακτήρα με απλό τρόπο, δηλαδή να μην είναι πάλι ένας χαρακτήρας τύπου American psycho, αλλά ένα παιδί το οποίο αρχίζει να σκοτώνει χωρίς κανένα λόγο. Επίσης, έπρεπε να μάθω να παίζω πιάνο, να χορεύω, να πυροβολώ με όπλα αλλά και να οδηγώ αυτοκίνητα και μηχανές της δεκαετίας του ’70, τίποτα από τα οποία δεν ήξερα να κάνω. Στις πρόβες αντιμετώπισα πολλές δυσκολίες. Μάλιστα, έφτασα στο σημείο σχεδόν να τα παρατήσω. Τότε με κάλεσε ο Λουίς (Ορτέγκα) μαζί με τον εκπαιδευτή υποκριτικής που ήταν μαζί μας στην ταινία και μου είπε πως κάτι πρέπει να κάνουμε, γιατί τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά. Πήγα στο σπίτι μου, το σκέφτηκα και την επόμενη μέρα όλα άρχισαν να πηγαίνουν καλυτέρα.
Όταν έμαθες ότι πήρες τον ρόλο, έκανες κάποια έρευνα σχετικά με την ιστορία του Κάρλος Ρομπλέδο Πουχ πάνω στην οποία βασίζεται η ταινία;
Στην αρχή ήθελα να συναντήσω τον Πουχ, να ακούσω τη φωνή του γιατί πίστευα πως θα με βοηθούσε να προσεγγίσω καλύτερα τον χαρακτήρα. Διάβασα τη βιογραφία του και κάποια άρθρα που έχουν γραφτεί για τον ίδιο. Όμως, στην πορεία συνειδητοποίησα πως δεν χρειαζόταν. Ο πραγματικός Πουχ δεν ήταν ο ίδιος με αυτόν που θέλαμε να αποδώσουμε στην ταινία. Εδώ, τον απεικονίζουμε αρκετά διαφορετικά, περισσότερο ως παιδί. Έτσι σιγά σιγά άρχισα ν’ αφήνω στην άκρη τα ιστορικά γεγονότα και να εστιάζω σε αυτά που μου έλεγε ο σκηνοθέτης. Στην ταινία ακούμε την ιστορία από την πλευρά των κακών. Ο χαρακτήρας διασκεδάζει με αυτό που κάνει και σε καμία περίπτωση δεν νιώθει ενοχές. Αναπόφευκτα, κάποια στιγμή ο θεατής μπορεί νιώσει συμπάθεια γι αυτόν, κι ας είναι ένας διαβόητος εγκληματίας. Αυτό που έχω κρατήσει από τον ήρωα είναι η ψυχραιμία με την οποία αντιμετωπίζει ακραίες καταστάσεις, γιατί εγώ σαν άνθρωπος είμαι πολύ αγχώδης.
Πώς ήταν η συνεργασία σου με τον Λουίς Ορτέγκα;
Κάναμε 6 μήνες πρόβες πριν ξεκινήσουμε τα γυρίσματα, όπου τον έβλεπα κάθε μέρα. Είχε δημιουργηθεί μία στενή αδελφική σχέση μεταξύ μας. Και όπως λέει και ο ίδιος, μετά από τόσους μήνες πρόβες ήμασταν σαν σιαμαίοι, δηλαδή δεν χρειαζόταν να μου πει κάτι, το έκανα από μόνος μου.
Ο Κάρλος είναι ο πρώτος σου ρόλος στο σινεμά, πόσο εύκολο σου ήταν να προσαρμοστείς στο κινηματογραφικό πλατό και να κατανοήσεις τους κινηματογραφικούς κώδικες;
Ήταν πράγματι κάτι πολύ καινούριο. Θυμάμαι την πρώτη μέρα, όπου έφτασα στο πλατό μαζί με τον Τσίνο Νταρίν – τον συμπρωταγωνιστή μου στην ταινία- ο όποιος έχει φυσικά πολύ μεγαλύτερη εμπειρία σε σχέση με μένα, και ήταν να γυρίσουμε μία από τις σκηνές για την οποία είχαμε κάνει τις περισσότερες πρόβες. Άρχισαν όλοι να μου δίνουν οδηγίες, ότι πρέπει να κοιτάς από εδώ, πρέπει να καπνίσεις έτσι και να πετάξεις το τσιγάρο με αυτό τον τρόπο και τότε άρχισα να σκέφτομαι ότι αν συνεχίσουμε έτσι δεν θα τα καταφέρω. Μετά από μια εβδομάδα όμως το συνήθισα και άρχισε να μου φαίνεται φυσιολογικό.
Πώς ήταν η πρώτη φορά που είδες τον εαυτό σου στην οθόνη;
Η πρώτη φορά που είδα την ταινία ήταν στο Φεστιβάλ των Καννών, οπότε στην πρώτη σκηνή ένιωσα τρομερό άγχος το οποίο μπορεί να οφείλεται βέβαια και στο γεγονός ότι ήμουν στο εξωτερικό με άλλα 400 άτομα που έβλεπαν μαζί την ταινία. Όταν μετά την ξαναείδα στην Αργεντινή με την οικογένεια μου ήμουν πολύ πιο ήρεμος.
Ξεκίνησες μ’ έναν μεγάλο ρόλο στο σινεμά, από εδώ και πέρα τι ακολουθεί για σένα; Σκέφτεσαι να κάνεις σπουδές υποκριτικής ή έχεις άλλα σχέδια;
Αυτή τη στιγμή με τους φίλους μου ηχογραφούμε έναν δίσκο με χιπ χοπ και φανκ τραγούδια τα οποία έχω γράψει εγώ. Μου έγιναν κάποιες προτάσεις για ταινίες αλλά είπα όχι γιατί αυτή τη στιγμή έχω εστιάσει σε αυτό το πρότζεκτ. Όμως του χρόνου θα συμμετέχω σε μια σειρά η οποία θα παιχτεί στο Netflix ή στο Amazon.
Υπάρχει κάποιος ρόλος που ονειρεύεσαι;
Το όνειρο μου είναι να ερμηνεύσω τον Τζόκερ σε νεαρή ηλικία, τον εχθρό του Μπάτμαν. Πάντα θαύμαζα την ερμηνεία του Χιθ Λέτζερ, ήταν ο ιδανικός Τζόκερ για μένα. Ωστόσο, μου προκαλεί το ενδιαφέρον και σαν χαρακτήρας ο Τζόκερ, είναι εξαιρετικά κακός και διαταραγμένος, η προσωποποίηση της απόλυτης αναρχίας θα λέγαμε και ενώ βλέπουμε που έχει καταλήξει, δεν ξέρουμε τίποτα για το από που ξεκίνησε. Νομίζω θα είχε ενδιαφέρον να δούμε την ιστορία του.
Δείτε το τρέιλερ:
