Ο ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου Χρόνης Εξαρχάκος, ο οποίος διακρίθηκε κυρίως σε κωμικούς ρόλους, γεννήθηκε σαν σήμερα στις 18 Ιανουαρίου του 1932.

Είχε μπριόζικο στυλ, έδινε τέμπο στον ρόλο του και είχε την ικανότητα να μιλάει γρήγορα, αλλά πολύ καθαρά. Οι γκριμάτσες του και μόνο, αρκούσαν για να προκαλούν το γέλιο στους θεατές. Έφυγε νωρίς από τη ζωή και δεν πρόλαβε να ξεδιπλώσει ολοκληρωτικά την πλούσια κωμική του φλέβα.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Ο Πολυχρόνης Έξαρχος, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου και μεγάλωσε στην Πλάκα. Σπούδασε τη δραματική τέχνη στη σχολή του Πέλου Κατσέλη και πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή το 1963, στο έργο «Βίλα των οργίων» με τον θίασο Αναλυτή – Ρηγόπουλου. Από τότε συνεργάστηκε με τα μεγαλύτερα ονόματα του ελληνικού θεάτρου.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Βασικά χαρακτηριστικά του Χρόνη Εξαρχάκου στις ερμηνείες του, ήταν η μοντέρνα τεχνοτροπία και η εκφραστική του αμεσότητα. Ο αγαπημένος ηθοποιός, όπως στους ρόλους του έτσι και στην πραγματική ζωή σκορπούσε απλόχερα το γέλιο. Οι φίλοι του τον περιγράφουν ως έναν ευχάριστο και πλακατζή άνθρωπο ο οποίος όμως, είχε έντονα ξεσπάσματα και εκρήξεις…

Έπαιξε με τον Μάνο Κατράκη, όταν το «Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο» ήταν στις δόξες του, στο έργο του Σαίξπηρ «Ιούλιος Καίσαρ» (1964), με την Κατερίνα στα έργα «Χαρτοπαίχτρα», «Αντροτραγανίστρα» και «Ελάτε να γελάσουμε», με τον Κώστα Βουτσά, τη Μάρω Κοντού και τον Γιώργο Κωνσταντίνου στα έργα «Μην πατάτε τη χλόη» και «Ο Καραγκιόζης στη Βουλή».

Το υποκριτικό του ταλέντο και τα προσόντα του αναδείχτηκαν όταν έπαιξε στον «Γλάρο» του Τσέχωφ με τον Γιάννη Φέρτη και την Ξένια Καλογεροπούλου (1966), ενώ είχε ήδη γίνει ευρύτερα γνωστός με τη συμμετοχή του στο θεατρικό του Αλέκου Σακελλάριου «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια», που παρουσιάστηκε από τον θίασο Βουγιουκλάκη – Παπαμιχαήλ, προτού γυριστεί σε ταινία και γνωρίσει μεγαλύτερη επιτυχία. Μαζί τους έπαιξε και στο έργο του Πολ Όσμπορν «Ο κόσμος της Σούζι Βογκ».

Ο Χρόνης Εξαρχάκος συμμετείχε και σε πολλές απ’ τις ταινίες που σφράγισαν τη χρυσή εποχή της Φίνος Φιλμ: «Ένας ιππότης για τη Βασούλα», «Γοργόνες και μάγκες», «Μια κυρία στα μπουζούκια» και «Κάτι κουρασμένα παλικάρια». Το 1965 συμμετείχε στην ανολοκλήρωτη ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου «Forminx Story».

Στην τηλεόραση, πρωταγωνίστησε στη σειρά του Αλέξη Τριανταφύλλου «Ένας απίθανος ντετέκτιβ», που προβλήθηκε το 1973 από την ΥΕΝΕΔ. Ενσάρκωνε τον ιδιωτικό ντετέκτιβ Τίτο Χαρίτο, που έμπλεκε σε απίθανες καταστάσεις, στην προσπάθειά του να εξιχνιάσει διάφορες υποθέσεις.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 αρρώστησε σοβαρά. Υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση στο Λονδίνο, χωρίς επιτυχία. Πέθανε στις 27 Σεπτεμβρίου 1984 στο νοσοκομείο «Άγιος Σάββας» της Αθήνας,  νικημένος από την επάρατη νόσο. Έπασχε από καρκίνο των οστών. Ήταν μόλις 52 ετών.
Η κηδεία του έγινε την επομένη στο Α’ Νεκροταφείο της Αθήνας.

Ένα χρόνο αργότερα, πέθανε από κατάθλιψη και η μητέρα του, στην οποία είχε πολύ μεγάλη αδυναμία.

 

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης