Συνέντευξη στη Σπυριδωνία Κρανιώτη

«Εάν ένα πράγμα χαρακτηρίζει όλους τους ήρωες του έργου είναι η βλακεία. Βλακεία που συνοδεύει την αμορφωσιά, τη θρησκοληψία, τον συντηρητισμό, την ημιμάθεια, την αδιαφορία, τον ατομικισμό, και φυσικά τον φασισμό, στον οποίο αναπόφευκτα οδηγείται  μια κοινωνία με όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά.» αναφέρει μεταξύ άλλων ο Δημήτρης Δεγαΐτης στο zougla.gr με αφορμή τη συμμετοχή του στην παράσταση «Ιστορίες από το δάσος της Βιέννης» στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Ο Δημήτρης Δεγαΐτης, είναι ένας πολυτάλαντος καλλιτέχνης, ο οποίος μετρά ήδη 22 χρόνια στον χώρο του θεάτρου με πολλές και επιτυχημένες παραστάσεις ως ηθοποιός και σκηνοθέτης.

Το αριστούργημα του Έντεν Φον Χόρβατ «Ιστορίες από το δάσος της Βιέννης» παρουσιάζεται από τις 21 Φεβρουαρίου, με έναν δεκαεξαμελή θίασο και ζωντανή μουσική, σε σκηνοθεσία  Μαριάννας Κάλμπαρη στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης

Πείτε μας λίγα λόγια για την παράσταση «Ιστορίες από το δάσος της Βιέννης» και ποια η  εμπειρία σας από τη διαδικασία των προβών;

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Εάν ένα πράγμα χαρακτηρίζει όλους τους ήρωες του έργου είναι η βλακεία. Βλακεία που συνοδεύει την αμορφωσιά, τη θρησκοληψία, τον συντηρητισμό, την ημιμάθεια, την αδιαφορία, τον ατομικισμό, και φυσικά τον φασισμό, στον οποίο αναπόφευκτα οδηγείται  μια κοινωνία με όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά. 

Μιλήστε μας  για τoν ήρωα  που υποδύεστε και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του.

Ο ήρωας που υποδύομαι είναι ο φίλος του Άλφρεντ ένας άνθρωπος του υποκόσμου, ένας ντίλερ.

Τι σας δυσκόλεψε περισσότερο και τι σας συγκινεί στον ρόλο σας;

Η αλήθεια είναι ότι δεν δυσκολεύτηκα πολύ, αυτό που με συγκινεί είναι ότι είναι ένας σκοτεινός και μυστήριος τύπος.

Δημιουργείται και παρουσιάζεται ένας κόσμος με ήρωες που είναι βλάκες…

Ναι.

Ποιο είναι το στοιχείο που θέλει πρωτίστως να αναδείξει η παράσταση;

«Τίποτα δεν μας δίνει τόσο την αίσθηση όσο η βλακεία». Αυτήν τη φράση  χρησιμοποιεί ο Χόρβατ για να προλογίσει το έργο.

Το έργο εκτυλίσσεται στη μεσοπολεμική Βιέννη του εκκολαπτόμενου εθνικοσοσιαλισμού. Ποια η αντιστοιχία στο σήμερα;

Το 1931 ο Χόρβατ γράφει τις «Ιστορίες από το δάσος της Βιέννης»  προβλέποντας την άνοδο του Χίτλερ και την έλευση ενός  Παγκοσμίου πολέμου. Με πολύ χιούμορ και σκληρότητα και συμπόνια σκύβει πάνω στους μικροαστούς  ήρωες  του. Αυτούς τους ήρωες που πιστεύουν στον Θεό από συνήθεια και υποστηρίζουν τον  ναζισμό από αμάθεια και απάθεια. Τα συμπεράσματα δικά σας.

Αν μπορούσατε να απομονώσετε μια φράση του έργου ποια θα επιλέγατε;

Άνθρωπος  χωρίς στόχο δεν είναι άνθρωπος, Έντεν φον Χόρβατ.

Ο σημερινός φασισμός, αυτός  που εμείς ζούμε, υπάρχει- με κάποιο τρόπο- μέσα στην παράσταση;

Έτσι όπως τον ζούμε σήμερα νομίζω πως όχι.

Ποιος ο ρόλος της μουσικής στην παράσταση;

Ο ρόλος της μουσικής στην  παράσταση λειτουργεί σαν ένα άλλο πρόσωπο.

Πώς βλέπετε την ανταπόκριση του κόσμου;

Μέχρι στιγμής πολύ θετική, πιστεύω ότι βρίσκει πολλά κοινά, παρακολουθεί μια κοινωνία που δεν του είναι άγνωστη γελάει, προβληματίζεται, θυμώνει, και ανησυχεί για το προς τα πού πάμε.

Είστε ηθοποιός και σκηνοθέτης. Με ποια ιδιότητα νιώθετε περισσότερο ολοκληρωμένος;

Ολοκληρωμένος δεν μπορείς να νιώσεις, πιστεύω ότι η μια ιδιότητα συμπληρώνει την άλλη.

Υπάρχει κάποιος ρόλος που επιθυμείτε να ερμηνεύσετε και κάποιο έργο να σκηνοθετήσετε;

Η αλήθεια είναι ότι όλα αυτά τα 22 χρόνια που είμαι στο επάγγελμα δεν έχω μπει στη διαδικασία να με απασχολήσει τόσο πολύ, κάποια  πράγματα έρχονται πολύ φυσικά, εννοείται ότι ονειρεύομαι και ρόλους που θα ήθελα να παίξω και έργα που θα ήθελα να σκηνοθετήσω αλλά αφήνω τον χρόνο να τα φέρει.

Tι ονειρεύεστε για την καλλιτεχνική σας διαδρομή;

Καλές συνεργασίες σε σπουδαία κείμενα.

Ετοιμάζετε κάτι άλλο;

Αυτήν την περίοδο είμαι σε αναζήτηση για τα καινούργια μου σχέδια.

 

 

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης