Η κωμωδία «Πλούτος» του Αριστοφάνη, μετά τη Θεσσαλονίκη, ξεκινά την καλοκαιρινή της περιοδεία σε επιλεγμένα φεστιβάλ σε όλη την Ελλάδα και στην Κύπρο. Η παραγωγή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, σε μετάφραση- ελεύθερη απόδοση κειμένου και σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα, θα παρουσιαστεί στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου την Παρασκευή 19 & το Σάββατο 20 Ιουλίου 2024, στο πλαίσιο στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου 2024.
Στο ρόλο του Χρεμύλου ο Μάνος Βακούσης που τιμήθηκε πρόσφατα με το Μεγάλο Βραβείο Θεάτρου «Κάρολος Κουν». Στον θίασο συμμετέχει η Αλεξάνδρα Παλαιολόγου. Στο μουσικό μέρος της παράστασης παίρνουν μέρος οι Χατζηφραγκέτα, η Nalyssa Green και ο Τελευταίος Καλεσμένος.
Στην Παράβαση του έργου εμφανίζεται η Ιστορικός- Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών, Μαρία Ευθυμίου.
Με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους
«Μετά από μια ενδιαφέρουσα και γεμάτη θεατρική σεζόν, υποδεχόμαστε το καλοκαίρι με τo πάντα επίκαιρο έργο του Αριστοφάνη «Πλούτος» σε μετάφραση, ελεύθερη απόδοση κειμένου και σκηνοθεσία του σπουδαίου Γιάννη Κακλέα, που μας τιμά υπογράφοντας τη σκηνοθεσία της φετινής μεγάλης καλοκαιρινής παραγωγής που θα περιοδεύσει ανά την Ελλάδα με κορύφωση την παρουσίασή της στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου. Ο Kant έγραψε κάποτε ότι τρία είναι τα πράγματα που μπορούν να απαλύνουν τη σκληρότητα της ζωής: η ελπίδα, ο ήλιος και το γέλιο. Το έργο του μεγάλου κωμικού ποιητή εμπεριέχει την ελπίδα και φωτίζει την καθημερινότητά μας με το άφθονο γέλιο που μας χαρίζει η αστείρευτη φαντασία και το ιδιοφυές του χιούμορ.» σημειώνει ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του ΚΘΒΕ, Αστέριος Πελτέκης.
Λίγα λόγια για το έργο
Ο Χρεμύλος ανησυχεί για το μέλλον του γιου του. Ποιον δρόμο θα πρέπει να επιλέξει στη ζωή του: τον τίμιο, που θα τον αναγκάσει να ζει στη φτώχεια και στην ανέχεια ή τον δρόμο της ατιμίας και της διαφθοράς, που θα τον βοηθήσει να ζήσει άνετα τη ζωή του; Η συνάντηση με τον Πλούτο, που κυκλοφορεί τυφλός και τιμωρημένος από τον Δία, θα τον βοηθήσει να λύσει το πρακτικό του πρόβλημα. Τι θα γίνει όμως με το ηθικό; Μπορεί να συμβαδίσει ο πλούτος με την αρετή; Ποια η διαφορά των ανθρώπων με λεφτά από τους πραγματικά πλούσιους ανθρώπους; Και ποιο είναι τελικά το συμφέρον των πολιτών; Ο άκρατος ατομικός πλουτισμός ή ένα πλούσιο δημόσιο ταμείο;
Ο Πλούτος παρουσιάστηκε το 388 π.Χ., σε μια εποχή που η Αθηναϊκή οικονομία είχε υποστεί μεγάλο πλήγμα μετά την ήττα του Πελοποννησιακού Πολέμου. Ο Γιάννης Κακλέας υπογράφει τη μετάφραση- ελεύθερη απόδοση & σκηνοθεσία του αριστοφανικού κειμένου και αναμετριέται με την ουτοπία του σατιρικού ποιητή, φέρνοντας επί σκηνής διλήμματα και προβληματισμούς που επιμένουν στον χρόνο.
Σε σημείωμα του σκηνοθέτη αναφέρεται:
Ο Χρεμύλος το alter ego του Αριστοφάνη βιώνει με τραυματικό τρόπο μια πραγματικότητα όπου οι κοινωνικές αξίες, οι ιδέες και η ηθική στη Νέα Εποχή έχουν δυστυχώς εκπέσει.
Η έλλειψη πόρων, κοινωνικής δικαιοσύνης όπως κι ο φόβος μιας οδυνηρής φτωχοποίησης τρομάζει αυτόν τον ρομαντικό ουτοπιστή, ιδιαίτερα σε σχέση με το μέλλον του παιδιού του.
Έντρομος καταφεύγει στο Μαντείο του Απόλλωνα με το αγωνιώδες ερώτημα «τι να κάνω για να έχει ένα εξασφαλισμένο μέλλον το παιδί μου». Η διφορούμενη απάντηση του Απόλλωνα είναι να ακολουθήσει τον πρώτο άνθρωπο που θα συναντήσει στο διάβα του και να τον πείσει να έρθει μαζί του στο σπίτι του.
Κι αυτός δεν είναι άλλος από τον θεό Πλούτο που χαρίζει απλόχερα χρυσάφι, χρήμα και όλα τα υλικά αγαθά που ονειρεύεται ο Χρεμύλος, στην οικογένεια του αλλά και ολόκληρη τη κοινωνία! Είναι πια όλοι πλούσιοι! Το όνειρό τους γίνεται πραγματικότητα. Η ευτυχία είναι πια παρούσα! Όμως αυτή η προσφορά του θεού Απόλλωνα στο βάθος αποδεικνύεται μια δοκιμασία που αποκαλύπτει την ένδεια των αξιών , την έλλειψη της κοινωνικής συνοχής και της έννοιας της αλληλεγγύης, στοιχεία αυτογνωσίας και κοινωνικής συνείδησης που χωρίς αυτά δεν μπορείς να έχεις λογική διαχείριση του πλούτου με στόχο το κοινό καλό της Πόλης και απλώς οδηγείσαι στην απληστία, στον ατομικό πλουτισμό, στην ανόητη συσσώρευση υλικών αγαθών, στην αχρείαστη υπερκατανάλωση και στην κακόγουστη επίδειξη χλιδής.
Ο ποιητής μας με τον δικό του μοναδικά σατιρικό τρόπο μας δείχνει ένα δρόμο διαχείρισης των υλικών αγαθών, πάντα όμως με γνώμονα το συμφέρον της Πόλης .
Μιας Πόλης με δίκαιους, έντιμους και ενάρετους πολίτες. Ουτοπική σκέψη; Ίσως. Αλλά ο Αριστοφάνης διατηρεί το δικαίωμα να ονειρεύεται!
Γιάννης Κακλέας
Συντελεστές
Μετάφραση- Ελεύθερη απόδοση κειμένου -Σκηνοθεσία: Γιάννης Κακλέας
Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης
Κοστούμια: Ηλένια Δουλαδίρη
Πρωτότυπη Μουσική: Βάιος Πράπας
Πρωτότυποι Στίχοι: Τελευταίος Καλεσμένος
Χορογραφίες: Στεφανία Σωτηροπούλου
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Άρης Κακλέας
Συνεργάτις σκηνογράφος- ενδυματολόγος: Δανάη Πανά
Βοηθός ενδυματολόγου: Μανώλης Ψωματάκης
Συνεργάτις σκηνογράφος: Ελίνα Δράκου
Βοηθός φωτίστριας: Ιφιγένεια Γιαννιού
Οργάνωση παραγωγής: Αθανασία Ανδρώνη
Φωτογραφίες: Mike Rafail (That Long Black Cloud)
*(βοηθός σκηνογράφου- ενδυματολόγου στο πλαίσιο πρακτικής άσκησης): Δέσποινα Παπαδημητρίου
Διανομή (με αλφαβητική σειρά):
Μαίρη Ανδρέου (Αερόπη), Μάνος Βακούσης (Χρεμύλος), Δημήτρης Διακοσάββας (Κλεώνυμος), Άννα Ευθυμίου (Πενία 3), Αλέξανδρος Ζουριδάκης (Πλούτος), Αναστασία Κελέση (Παρέα του Καρίωνα), Φαίη Κοκκινοπούλου (Αρχιδάμια), Ελένη Μισχοπούλου (Λυσιμάχη), Δημήτρης Μορφακίδης (Ελπίνωρ), Φαμπρίτσιο Μούτσο (Παρέα του Καρίωνα), Χριστίνα Μπακαστάθη (Παρέα του Καρίωνα), Χρυσή Μπαχτσεβάνη (Πενία 2), Κλειώ Δανάη Οθωναίου (Πενία 4), Αλεξάνδρα Παλαιολόγου (Ελπινίκη), Πολυξένη Σπυροπούλου (Πενία 1), Γιάννης Σύριος (Καρίων), Φωτεινή Τιμοθέου (Λευκοθέα), Γιάννης Τομάζος (Παρέα του Καρίωνα) , Χρήστος Τσάβος (Παρέα του Καρίωνα) Γιάννης Τσεμπερλίδης (Αρτεμίδωρος), Θάνος Φερετζέλης (Φιλοποίμην), Γιάννης Χαρίσης (Θρασύμαχος/ Αρχιερέας)
Χορευτές, χορεύτριες:
Αναστασία Κελέση, Στεφανία Σωτηροπούλου, Μάριος Χατζηαντώνης, Νικόλας Χατζηβασιλειάδης
Μουσικοί επί σκηνής: Βάιος Πράπας, Τελευταίος Καλεσμένος, Χατζηφραγκέτα, Nalyssa Green
Στην Παράβαση του έργου εμφανίζεται η Ιστορικός- Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών, Μαρία Ευθυμίου
Γείτονες- Μύστες – Χορογραφία στον αγώνα Χρεμύλου και Πενίας: Ο Θίασος
