Στο αίθριο των γραφείων του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, παρουσιάστηκε χθες από τον Καλλιτεχνικό Δ/ντή το πρόγραμμα προβολών και εκδηλώσεων της φετινής διοργάνωσης, καθώς και τα πρώτα ενδιαφέροντα στατιστικά στοιχεία…
Ο καλλιτεχνικός διευθυντής, κος Αντώνης Παπαδόπουλος, είπε:
«Για μια ακόμα χρονιά το Φεστιβάλ Δράμας θα δώσει την δυνατότητα στους κινηματογραφόφιλους να λάβουν γνώση και για το ελληνικό σινεμά μικρού μήκους αλλά και για ένα μέρος του διεθνούς κινηματογράφου, δεδομένου ότι έχουμε ταινίες από 43 χώρες του κόσμου και από όλες τις ηπείρους.
Πολύ σημαντικά είναι και φέτος τα ονόματα των κριτικών επιτροπών. Ανάμεσά τους είναι ο Τώνης Λυκουρέσης, πρόεδρος της ελληνικής κριτικής επιτροπής, ο οποίος με την ταινία του συγκέντρωσε τα περισσότερα βραβεία πριν από δύο χρόνια στη Θεσσαλονίκη. Είναι ο Σάκης Μανιάτης που είναι πρόεδρος της κριτικής επιτροπής του ψηφιακού προγράμματος. Στην ελληνική κριτική επιτροπή είναι ο Νίκος Σμαραγδής, πολύ γνωστός διευθυντής φωτογραφίας, ο Δημήτρης Καλαντίδης, κριτικός κινηματογράφου και πρόεδρος της Ομοσπονδίας Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας καθώς και άλλοι φίλοι και συνάδελφοι κινηματογραφιστές,
Θεωρώ εξαιρετικής σημασίας την ημερίδα της ομοσπονδίας των κινηματογραφικών λεσχών που θα γίνει εδώ την Τρίτη, με θέμα: «Η ΣΗΜΕΡΟΝ ΩΣ ΑΥΡΙΟΝ ΚΑΙ ΩΣ ΧΘΕΣ: ΟΙ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΛΕΣΧΕΣ, ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΔΡΑΜΑΣ».
Το Φεστιβάλ της Δράμας συνεργάζεται εδώ και 15 χρόνια με τις κινηματογραφικές λέσχες ανά την Ελλάδα, για τη δράση μας «Το Φεστιβάλ Δράμας ταξιδεύει». Υπενθυμίζω ότι ταξιδεύει κάθε χρόνο σε πάνω από 60 πόλεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Ο κατάλογος των Ελλήνων και των ξένων σκηνοθετών που θα έρθουν είναι ευρύς, ξένα φεστιβάλ έχουμε πολλά. Είναι τιμή μας που στην τελετή έναρξης θα φιλοξενήσουμε εκπροσώπους από τις πρεσβείες του Βελγίου, της Ελβετίας, της Γαλλίας, χώρες με τις οποίες συνεργαζόμαστε φέτος για τα σημαντικά μας αφιερώματα.
Θα ήθελα επίσης να σας επισημάνω ότι και φέτος κάθε μέρα, στις 12 το μεσημέρι, εδώ, στο Αίθριο του Φεστιβάλ, θα γίνεται από τον Κώστα Κωνσταντινίδη η παρουσίαση των σκηνοθετών που διαγωνίζονται.
Θα ακολουθούν, επίσης όπως κάθε χρόνο, τα λεγόμενα Αίθρια Λογοτεχνικά Μεσημέρια, δηλαδή οι παρουσιάσεις βιβλίων και των συγγραφέων τους. Φέτος, μάλιστα, με ένα πολύ σημαντικούς προσκεκλημένους. Να αναφέρω, ενδεικτικά, τον Κώστα Μουσελά, τον Γιάγκο Ανδρεάδη, την Πέπη Ρηγοπούλου… Θα θέλαμε την παρουσία σας και παρακαλούμε για την προσοχή σας, πέραν των κινηματογραφιστών, σε εξέχοντες πνευματικούς ανθρώπους, κατά τη διάρκεια των Αίθριων Λογοτεχνικών Μεσημεριών.
Για τον Ανδρέα Παγουλάτο…
Συνήθως, στην καρέκλα που κάθομαι αυτή τη στιγμή εγώ καθόταν ο φίλος μας ο Ανδρέας. Μας λείπει πολύ…
Τη Δευτέρα, στην τελετή έναρξης, έχουμε οργανώσει ένα τιμητικό αφιέρωμα για τον φίλο μας και συνεργάτη, ποιητή και θεωρητικό του κινηματογράφου, Ανδρέα Παγουλάτο. Θα προβάλλουμε ένα 10λεπτο φιλμ, αφιερωμένο στη μνήμη του.
Δημιουργικές, παράλληλες δράσεις…
Οι παιδικές προβολές συνεχίζονται για δέκατη χρονιά και στις δύο αίθουσες. Μάλιστα, φέτος επαυξάνουμε τη δράση αυτή με τα παιδιά, δημιουργώντας ένα σεμινάριο – εργαστήριο ραδιοφώνου. Η κα Πασχαλίδου, ραδιοφωνικός παραγωγός από την ΕΡΤ, θα εισάγει τα παιδιά από τα σχολεία της Δράμας στη λογική του ραδιοφωνικού προγράμματος. Κάποια από τα παιδιά θα κάνουν δικά τους ραδιοφωνικά προγράμματα στα ειδικά «μίνι-studio» που έχουμε στήσει για δεύτερη χρονιά στη Δημοτική Βιβλιοθήκη. Όχι μόνο συνεχίζουμε, αλλά και διευρύνουμε τη δράση μας για τα παιδιά, προσβλέποντας πάντα στη δημιουργία του μελλοντικού έλλογου θεατή».
Στη συνέχεια, τον λόγο πήρε ο Κώστας Κωνσταντινίδης, κριτικός κινηματογράφου, και παρουσίασε στατιστικά στοιχεία για τις συμμετοχές του Φεστιβάλ. Πρόκειται για μια μελέτη-στατιστική καταγραφή για τις ταινίες, με την οποία ο κριτικός κινηματογράφου και στέλεχος του Φεστιβάλ Δράμας, Κώστας Κωνσταντινίδης, ασχολείται τα τελευταία δέκα χρόνια.
«Είναι ένα κομμάτι που αφορά στις ταινίες, όμως το κάθε στατιστικό στοιχείο δεν εξαρτάται από την ποιότητα του φιλμ. Αυτό δεν μας ενδιαφέρει εμάς, κοιτάμε καθαρά τους αριθμούς και πάνω σ αυτούς κινούμαστε.
Μερικά ενδεικτικά στοιχειά για το φετινό πρόγραμμα, πέρα από τα τετριμμένα, δηλαδή πόσες ήταν έγχρωμες, πόσες ήταν ασπρόμαυρες, πόσοι σκηνοθέτες είναι γυναίκες και πόσοι άντρες, έχει παρά πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, αν κοιτάξουμε και τον συνδυασμό των φύλων πίσω από την κάμερα. Φέτος, έχουμε και τρεις ομάδες στη σκηνοθεσία και λέω ομάδες γιατί δεν μετρούνται τα άτομα τα οποία έχουν συμμετάσχει σε αυτές! Είναι, για παράδειγμα, η ομάδα του Δήμου Κορυδαλλού που αποτελείται από 25- 26 σκηνοθέτες. Είναι 3 ταινίες αυτές που έχουν συνολικό χρόνο 54 λεπτά. Οι γυναίκες έχουν 231 λεπτά. Οι άντρες υπερτερούν με 948 λεπτά και υπάρχουν οι συνδυασμοί άντρας με γυναίκα με 24 λεπτά και δύο άντρες μαζί με 15 λεπτά.
Τα format των digital συμμετοχών είναι 48 ταινίες όπως ξέρετε, όμως τα 35αρια όσο πάνε και λιγοστεύουν. Αλλά όμως φαίνεται ότι οι Έλληνες σκηνοθέτες έχουν εύκολους πόρους πλέον για να αγοράζουν 35άρι φιλμ, γιατί μόνο ένα 16άρι υπάρχει φέτος!
Επίσης θα ήθελα να κάνω μια ειδική μνεία στις 8 ταινίες οι οποίες βασίζονται σε λογοτεχνήματα και θα ήθελα να τις αναφέρω. Είναι το «Σε ένα συνοριακό σταθμό» που βασίζεται στο ομότιτλο διήγημα του Αντώνη Σαμαράκη, το «13 ½» που είναι βασισμένο στις «Νυχτερίδες» της Λένας Κιτσοπούλου, «Το φουκάρι τη γενία» ένα φιλμ που έρχεται από την κοντινή μας Καλαβρία στη νότια Ιταλία και είναι βασισμένο σε ένα θεατρικό έργο της Ντέλας Γκουιλάτσι, «Ένα μπλουζ για την Κρουσπάγια» μια ταινία αφιερωμένη στο θεατρικό έργο του Γιώργου Κώνστα «Ο συντηρητής» αλλά και σε ένα τραγούδι του Τζέιμς Κότομ που ακούγεται στην ταινία, είναι «Το μοιρολόι» μια διασκευή του ομώνυμου διηγήματος του Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη, είναι το «Εντύπους» από την Κύπρο που είναι εμπνευσμένο από τον Οιδίποδα Τύραννο του Σοφοκλή, είναι «Ο κύριος Π» που είναι βασισμένο στο διήγημα του Γιάννη Παλαβού «Η Ιστορία του κυρίου Π» και «Ο Ευαγγελισμός» που είναι βασισμένο στο διήγημα «Η Επίσκεψη» του Τάσου Γουδέλη που είναι και ο σκηνοθέτης και ο σεναριογράφος της ταινίας».
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στη χρηματοδότηση ταινιών μικρού μήκους:
«Η περιβόητη οικονομική κρίση, στην ταινία μικρού μήκους στην Ελλάδα, δεν φαίνεται να έχει γίνει αισθητή –τουλάχιστον προς το παρόν- σε ό,τι αφορά τη χρηματοδότησή τους. Το λέω αυτό γιατί μελετώντας τα στατιστικά στοιχεία, θα δούμε ότι οι παραγωγές που έχει κάνει το Κέντρο Κινηματογράφου και η ΕΡΤ αγγίζουν περίπου τα ίδια νούμερα που άγγιζαν και πέρυσι και πρόπερσι. Δεν ξέρω πως θα ναι, αν περάσει η κρίση πιο βαθιά και αν, του χρόνου δηλαδή, το Κέντρο Κινηματογράφου θα αναγκαστεί να επιχορηγήσει μικρότερο αριθμό ταινιών ή ΕΡΤ αντίστοιχα. Πάντως μέχρι στιγμής, είναι θετικό αυτό, στη μικρού μήκους δεν ακούμπησε, σε αντίθεση με τη μεγάλου μήκους παραγωγή.
Τέλος, έχει παρά πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και φέτος, αλλά και σε όλα αυτά τα χρόνια που επεξεργάζομαι τα στατιστικά των κρατών, το ότι υπάρχει μια αυξημένη κίνηση από χώρες όπως είναι η Γαλλία, η Γερμανία και η Ισπανία. Φέτος μάλιστα ισοβαθμούν στις συμμετοχές με 4 ταινίες η κάθε μια».
Οι συμμετοχές των ταινιών από αυτές τις χώρες προκάλεσε ένα ερώτημα από την πλευρά του κυρίου Κωνσταντινίδη προς τον κο Παπαδόπουλο.
«Το μελετώ την τελευταία δεκαετία αυτό και αναρωτιέμαι που οφείλεται αυτό κύριε Παπαδόπουλε;»
Ο Αντώνης Παπαδόπουλος ξαναπήρε το λόγο και αναφέρθηκε όχι μόνο στο προηγούμενο ερώτημα αλλά και στην αποκέντρωση που είναι απαραίτητη στην καλλιτεχνική «παραγωγή» της χώρας:
«Έχουμε μια ορμητική είσοδο ταινιών στο Διεθνές Φεστιβάλ Δράμας από την Γερμανία, την Γαλλία, την Ισπανία και φέτος και από την Ιρλανδία.
Νομίζω ότι εδράζεται σε ένα διαφορετικό μοντέλο κινηματογραφικής παραγωγής και ανάπτυξης που υπάρχει σε αυτές τις χώρες. Εδώ, εμείς έχουμε συνηθίσει στο μοντέλο: Κέντρο Κινηματογράφου, ΕΡΤ, άντε και κανένας ανεξάρτητος παραγωγός, σε εισαγωγικά ή χωρίς εισαγωγικά, ο οποίος πάλι περιμένει λεφτά από τους κρατικούς οργανισμούς. Εκεί, αυτές οι χώρες έχουν αποκεντρωμένο σύστημα διοίκησης της χώρας άρα όμως και παραγωγής κινηματογραφικής.
Ελπίζω, λοιπόν, ο Καλλικράτης, άσχετα ποιος συμφωνεί ή δεν συμφωνεί μαζί του, με τις 7 περιφέρειες να μας δημιουργήσει και εμάς 7 περιφερειακές δυνατότητες παραγωγής.
Όταν πριν από 12 χρόνια, ξεκινήσαμε την εκστρατεία για την διεύρυνση της κινηματογραφικής παραγωγής στην Ελλάδα, πετύχαμε. Ήταν μόνο το Κέντρο τότε, βάλαμε μέσα και την ΕΡΤ, μετά από λίγο κάποιος ακόμα τσίμπαγε σιγά-σιγά. Τώρα, λοιπόν, θα μπορούσε να διευρυνθεί ακόμα παραπέρα εφόσον θα υπάρχει μεγάλη δυνατότητα με τις περιφέρειες ώστε να αρχίσουν να δημιουργούν δικές τους παραγωγές. Κάτι που γίνεται. Γίνεται στις περιφέρειες της Γαλλίας, στα κρατίδια της Γερμανίας, στη Ισπανία. Γι’ αυτό και έχει 600 ταινίες παραγωγή η Γαλλία, 500 η Γερμανία, συνολικά εννοώ. Αυτή είναι η απάντηση, γιατί έχουμε μια ορμητική είσοδο Γερμανίας, Γαλλίας, Ισπανίας και τώρα τελευταία η Ιρλανδία. Έχουνε περιφερειακές δομές ανάπτυξης και παραγωγής, Υπάρχουν πανεπιστήμια, σχολές αλλά και αυτόνομες δομές παραγωγής, πολιτειακές και όχι κρατικές».
Για να καταλήξει συμπληρώνοντας:
Το μνημόνιο δεν «άγγιξε» το Φεστιβάλ: «Δεν φαίνεται να έχει ακουμπήσει πολύ ακόμη η οικονομική κρίση το Φεστιβάλ μας. Πέραν των αναγκαίων μειώσεων σε μισθοδοσίες για τις οποίες είμαστε υποχρεωμένοι γιατί είμαστε δημοτική επιχείρηση και υπαγόμαστε στους κανονισμούς του Δημοσίου, η χρηματοδότηση είναι κανονική και από τον Δήμο της Δράμας και από το Υπουργείο Πολιτισμού. Και θέλω να τονίσω εδώ ότι ίσως να είμαστε και ο μόνος κινηματογραφικός οργανισμός στη χώρα που δεν έχουμε πρόβλημα αυτή τη στιγμή».
33ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΑΙΝΙΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΔΡΑΜΑΣ
digi2010-ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΨΗΦΙΑΚΩΝ ΤΑΙΝΙΩΝ
16ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΑΙΝΙΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΔΡΑΜΑΣ
20-25 Σεπτεμβρίου 2010
