Σχεδόν οι μισές γυναίκες άνω των 50 βιώνουν περιστασιακή ακράτεια ούρων, ένα πρόβλημα του οποίου η ένταση μπορεί να κυμαίνεται από μια ασήμαντη ενόχληση έως το να αποτελεί τροχοπέδη στην λειτουργικότητα.
Περισσότερες από 1000 γυναίκες μεταξύ 50 και 80 ετών ερωτήθηκαν στην έρευνα, με το 43% των γυναικών 50-65 ετών να απαντά ότι έχει βιώσει περιστατικό ακράτειας με το ποσοστό αυτό να φτάνει στο 51% για τις γυναίκες άνω των 65.
Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο όμως είναι ότι τα 2/3 αυτών των γυναικών δεν είχαν μιλήσει ποτέ στον γιατρό τους γι’αυτό το θέμα καθώς τις φέρνει σε δύσκολη θέση και μόνο το 38% κάνει ασκήσεις πυελικού εδάφους που ενδυναμώνουν τους μυς που σχετίζονται με την εγκράτεια.
Οι έρευνα δείχνει ότι οι γυναίκες προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα μόνες τους, χρησιμοποιώντας ειδικές σερβιέτες ή ειδικά εσώρουχα, φορώντας σκουρόχρωμα ρούχα ή μειώνοντας τα υγρά που καταναλώνουν.
Αυτά τα ευρήματα του National Poll on Healthy Aging που διεξήχθη από το University of Michigan Institute for Healthcare Policy and Innovation υποδεικνύουν ότι οι γιατροί πρέπει να ρωτούν τακτικά τις πιο ηλικιωμένες ασθενείς τους για τα προβλήματα ακράτειας που μπορεί να αντιμετωπίζουν.
«Η ακράτεια είναι μια συνηθισμένη κατάσταση που υποδιαγιγνώσκεται παρά το γεγονός ότι τις περισσότερες φορές είναι αντιμετωπίσιμη. Έτσι καταλήγει να επηρεάζει αρνητικά την ποιότητα ζωής της» όπως αναφέρει η Carolyn Swenson M.D., γυναικοουρολόγος στον Michigan Medicine η οποία βοήθησε στην κατάρτιση του ερωτηματολογίου και την ανάλυση των δεδομένων. «Η ακράτεια δεν είναι αναπόφευκτο κομμάτι της γήρανσης και δεν πρέπει να παραβλέπεται» τονίζει.
Από τις γυναίκες που βίωσαν κάποιας μορφής ακράτεια, το 41% την περιγράφει ως «πολύ μεγάλο πρόβλημα» ή «αρκετά μεγάλο πρόβλημα» και το 1/3 εξ αυτών έχουν κάποιο περιστατικό σε σχεδόν ημερήσια βάση. Το δε 50% ανησυχούσε ότι το πρόβλημα θα επιδεινωθεί με το πέρασμα του χρόνου.
Τα πιο συχνά ερεθίσματα που πυροδοτούν επεισόδιο είναι ο βήχας ή το φτέρνισμα σε ποσοστό 79% με δεύτερη την απόπειρα να φτάσει η ασθενής εγκαίρως στο μπάνιο σε ποσοστό 64%. Το 49% ανέφερε διαφυγή ούρων κατά το γέλιο και το 37% κατά την γυμναστική.
«Κυριολεκτικά το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται μια γυναίκα είναι να αποφεύγει την άσκηση ή τις χαρές της ζωής» αναφέρει η Preeti Malani, M.D., διευθύντρια της έρευνας και καθηγήτρια Γενικής Ιατρικής στο U-M Medical School με ειδικότητα στην γηριατρική. «Ελπίζουμε ότι αυτά τα ευρήματα θα πυροδοτήσουν την συζήτηση μεταξύ των γυναικών και των ουρολόγων, ώστε να πάψουν να στερούνται εξαιτίας μιας αντιμετωπίσιμης κατάστασης» συμπληρώνει.
Οι γυναίκες άνω των 65 ετών ήταν πιο πιθανό να έχουν μιλήσει με τον ουρολόγο τους για το θέμα απ’ό,τι οι νεότερες, όπως επίσης και οι γυναίκες που χαρακτήρισαν την διαφυγή ούρων «πρόβλημα».
Μεταξύ των γυναικών που δεν ανέφεραν το πρόβλημα στον γιατρό τους, το 22% ανέφερε ότι δεν θεωρεί την ακράτεια πρόβλημα υγείας κατά συνέπεια δεν το συζήτησαν με τον γιατρό. Η Δρ. Swenson όμως σημειώνει ότι πλέον υπάρχουν επιλογές για την αντιμετώπιση της ακράτειας και σε πολλές περιπτώσεις οι ασφαλιστικοί φορείς καλύπτουν τα έξοδα φαρμάκων και επεμβάσεων.
Τα αποτελέσματα της έρευνας βασίστηκαν σε απαντήσεις από αντιπροσωπευτικό δείγμα 1027 γυναικών (Η.Π.Α.), ηλικίας 50 έως 80 ετών οι οποίες απάντησαν σε εκτενές διαδικτυακό ερωτηματολόγιο. Δόθηκαν υπολογιστές και διαδικτυακή σύνδεση στις συμμετέχουσες που δεν είχαν ήδη πρόσβαση.
