Η αποτελεσματικότητα της θεραπείας με βλαστοκύτταρα στην αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας έχει διερευνηθεί από τους επιστήμονες σε επίπεδο εργαστηρίου, λίγες όμως μελέτες έχουν εστιάσει στην επίδραση της θεραπείας σε ανθρώπους. Μια πρόσφατη ανασκόπηση στο Sexual Medicine Reviews εξετάζει τα αποτελέσματα των κλινικών δοκίμων σε ανθρώπους και τονίζει την ανάγκη περαιτέρω έρευνας.
Η θεραπεία με βλαστοκύτταρα σε συνδυασμό με τη θεραπεία με κρουστικά κύματά και την ενέσιμη χορήγηση πλάσματος εμπλουτισμένου με αιμοπετάλια, συνιστά μια προσέγγιση αποκατάστασης της στυτικής λειτουργίας. Άλλες κλινικές περιοχές που διερευνούν τη θεραπεία με βλαστοκύτταρα είναι η καρδιολογία, η νευρολογία και η ορθοπεδική.
Ωστόσο η θεραπεία με βλαστοκύτταρα αυτή τη στιγμή δεν αποτελεί ενδεδειγμένη θεραπεία για την αντιμετώπιση της ΣΔ και δεν έχει πάρει την απαραίτητη έγκριση από τους αρμόδιους οργανισμούς. Τόσο η Αμερικανική Ουρολογική Εταιρεία όσο και η Ευρωπαϊκή Εταιρεία Ουρολογίας καθώς και η Εταιρεία Σεξουαλικής Ιατρικής της Βορείου Αμερικής θεωρούν την υπό εξέταση θεραπευτική προσέγγιση ως πειραματική.
Στο πλαίσιο της ανασκόπησης οι ερευνητές ανέλυσαν 5 κλινικές δοκιμές οι οποίες δημοσιεύτηκαν στο διάστημα μεταξύ του 2010 και του 2018 και στις οποίες συμμετείχαν άνδρες με ΣΔ οι οποίοι υποβλήθηκαν σε θεραπεία με βλαστοκύτταρα. Συνολικά συμμετείχαν 61 άνδρες 50-70 ετών και χρησιμοποιήθηκαν διάφοροι τύποι θεραπείας με βλαστοκύτταρα τα οποία απομονώνονται από τον λιπώδη ιστό και διαθέτουν αναγεννητικές ιδιότητες, όπως είναι τα μεσεγχυματικά κύτταρα.
Οι μελέτες αξιολόγησαν την ασφάλεια, την ανοχή καθώς και την επάρκεια των θεραπειών με βλαστοκύτταρα κατά τη διάρκεια περιόδων που κυμαίνονταν από 6 έως 60 μήνες. Πιο συγκεκριμένα για την αξιολόγηση τους οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τον Διεθνή Δείκτη Στυτικής Λειτουργίας, την κλίμακα αξιολόγησης της σκληρότητας της στύσης καθώς και μετρήσεις σχετικά με τη ροή του αίματος στα αγγεία.
Σε γενικές γραμμές οι μελέτες ανέφεραν βελτιώσεις στη στυτική λειτουργία χωρίς σοβαρές παρενέργειες κι επιπλοκές. Η συλλογή και η έγχυση των βλαστοκυττάρων ήταν καλά ανεκτή σύμφωνα με τις δυο μελέτες που επικεντρώθηκαν στην εξέταση αυτής της παραμέτρου.
Τα αποτελέσματα των κλινικών δοκίμων φαίνονται υποσχόμενα σύμφωνα με τους ερευνητές, αλλά ωστόσο παρατηρήθηκαν αρκετοί περιορισμοί. Για παράδειγμα, καμία από τις μελέτες δεν είχε μεγάλο δείγμα συμμετεχόντων ενώ οι μελέτες επικεντρώθηκαν κυρίως στην ασφαλή χρήση και την καλή ανοχή της θεραπείας με βλαστοκύτταρα και όχι στις αλλαγές που αυτή επιφέρει στη στυτική λειτουργία των ανδρών. Παράλληλα χρησιμοποιήθηκαν βλαστοκύτταρα από διαφορετικές πήγες γεγονός που δυσχεραίνει τη σύγκριση όσο και τη γενίκευση των επιμέρους συμπερασμάτων.
Τονίζεται όμως ότι και οι 5 υπό εξέταση μελέτες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση της επίδρασης της θεραπείας με βλαστοκύτταρα στη ΣΔ πριν ξεκινήσει να παρέχεται ως ενδεδειγμένη θεραπεία ρουτίνας. Οι ερευνητές μάλιστα προτείνουν τη διεξαγωγή μακροπρόθεσμων μελετών που θα εξετάζουν την εμφάνιση καρκίνου του προστάτη καθώς τα βλαστοκύτταρα ενδέχεται να προάγουν την αύξηση των καρκινικών κυττάρων του προστάτη.
Οι ερευνητές τέλος επισημαίνουν ότι η θεραπεία με βλαστοκύτταρα ενδέχεται να είναι μια παραδειγματική αλλαγή προσέγγισης στην αντιμετώπιση της ΣΔ, χρειάζονται όμως περισσότερα έγκυρα και αξιόπιστα ερευνητικά δεδομένα που να αποδεικνύουν την αποτελεσματικότητά της και την ασφαλή της χρήση.
Πηγή: andrologia.gr
