Τα περιορισμένα δεδομένα σχετικά με τη λήψη αντισύλληψης πριν και κατά τη διάρκεια κρίσεων όπως η πανδημία Covid-19 θα μπορούσαν να έχουν ως αποτέλεσμα την εμφάνιση απρόβλεπτων ζητημάτων για τις υπηρεσίες σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας. Πρόκειται για συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει μια νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Warwick.
Η νέα μελέτη προσδιορίζει τα πρόσθετα εμπόδια που αντιμετώπισαν οι γυναίκες στην πρόσβασή τους στην αντισύλληψη κατά τη διάρκεια του lockdown, συμπεριλαμβανομένης της διακοπής της λειτουργίας των υπηρεσιών σεξουαλικής υγείας και των φόβων για τη μετάδοση του ιού. Παράλληλα, αναδεικνύει την επιτακτική ανάγκη να διασφαλιστεί ότι διατηρείται η πρόσβαση στην αντισύλληψη, ώστε να αποφευχθούν οι υγειονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις των μη προγραμματισμένων κυήσεων.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο «European Journal of Contraception and Reproductive Health Care», είναι μια αναλυτική ανασκόπηση της υπάρχουσας έρευνας σχετικά με τον αντίκτυπο των καταστροφών στην αντισύλληψη σε χώρες με υψηλότερο εισόδημα, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο. Στόχος του είναι να εδραιώσει τις υπάρχουσες γνώσεις από προηγούμενες καταστροφές και επιδημίες, με ιδιαίτερη έμφαση στην πανδημία Covid-19.
Προηγούμενη έρευνα έχει δείξει ότι οι καταστροφές συνδέονται με αυξημένα ποσοστά αποβολής, τοκετού και πρόωρου τοκετού, καθώς και με αυξημένα ποσοστά γεννήσεων. Ωστόσο, μέχρι τώρα δεν έχει γίνει ανασκόπηση του τρόπου με τον οποίο επηρεάζεται η λήψη αντισυλληπτικών και τι αντίκτυπο μπορεί να έχει αυτό στην αναπαραγωγική υγεία των γυναικών. Επισημαίνεται ότι οι πολιτικές πρόσβασης στην αντισύλληψη διαφέρουν ανά χώρα και περιλαμβάνουν πρόσβαση σε αντισυλληπτικά χάπια, ενέσεις και ενδομήτριες συσκευές.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο η αντισύλληψη είναι δωρεάν μέσω του NHS, αλλά απαιτεί συνταγή. Ωστόσο, η πανδημία του Covid-19 προκάλεσε νέα εμπόδια, που ενδέχεται να εμποδίζουν την πρόσβαση στην αντισύλληψη. Οι γυναίκες, για παράδειγμα, συχνά αποφεύγουν να επισκεφτούν έναν επαγγελματία υγείας λόγω του φόβου προσβολής από τον ιό, ειδικά εάν χρειάζεται να μετακινηθούν με τις δημόσιες συγκοινωνίες.
Ωστόσο, ορισμένοι επαγγελματίες υγείας μπόρεσαν να διατηρήσουν την πρόσβαση στην αντισύλληψη, χρησιμοποιώντας την τηλεϋπηρεσία (δηλαδή, τηλεοπτικές συμβουλές ή τηλεφωνικές διαβουλεύσεις), παρουσιάστηκαν όμως ζητήματα προστασίας προσωπικών δεδομένων και απορρήτου. Στοιχεία έξω από το Ηνωμένο Βασίλειο έδειξαν επίσης ότι η πραγματοποίηση επείγουσας αντισύλληψης, χωρίς συνταγή και όχι χωρίς κόστος, έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο στις μη προγραμματισμένες εγκυμοσύνες.
Δεδομένου ότι δεν συλλέχθηκαν δεδομένα σχετικά με τη λήψη αντισυλληπτικών πριν από την πανδημία, δεν είναι σαφές πόσο επιτυχημένες ήταν αυτές οι μέθοδοι και πώς έχει επηρεαστεί η πρόσβαση των γυναικών στην αντισύλληψη. Οι ερευνητές προτείνουν τη συλλογή περισσότερων δεδομένων σχετικά με τη λήψη αντισυλληπτικών, την επίγνωση των πλεονεκτημάτων και των παγίδων των μεθόδων τηλε-υγείας, καθώς και με τη δυνατότητα πρόσληψης αντισυλληπτικών χωρίς συνταγή, όπως αυτήν τη στιγμή εξετάζεται για τα χάπια που περιέχουν μόνο προγεστερόνη.
Οι συγγραφείς της μελέτης τονίζουν ότι δεν έχουμε σαφή εικόνα για το πώς αλλάζει η χρήση αντισύλληψης κατά τη διάρκεια καταστροφών ή της πανδημίας Covid-19, επειδή δεν έχουμε αρκετά δεδομένα για σύγκριση από πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την κρίση. Σε κάθε περίπτωση είναι σημαντικό οι γυναίκες να έχουν πρόσβαση στην αντισύλληψη και να έχουν μια επιλογή, ειδικά κατά τη διάρκεια καταστροφών. Άλλωστε, πολλοί άνθρωποι έχασαν τη δουλειά τους κατά τη διάρκεια της πανδημίας ή αρρώστησαν, οπότε οι ανάγκες των γυναικών για αντισύλληψη μπορεί να έχουν αλλάξει. Ένα ζευγάρι, για παράδειγμα, που σχεδίαζε να ξεκινήσει οικογένεια μπορεί να αλλάξει γνώμη κατά τη διάρκεια μιας κρίσης ή πανδημίας, για οικονομικούς ή υγειονομικούς λόγους. Επομένως, είναι σημαντικό οι γυναίκες και οι σύντροφοί τους να έχουν το δικαίωμα της επιλογής στον οικογενειακό προγραμματισμό τους.
