Τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα (ΣΜΝ) μπορούν να προσβάλουν οποιονδήποτε αλλά τα σημεία και τα συμπτώματα τους ενδέχεται να διαφέρουν μεταξύ των δυο φύλων. Είναι ζωτικής σημασίας για κάθε σεξουαλικά ενεργό άτομο να γνωρίζει τα συμπτώματα των ΣΜΝ ώστε να αναζητήσει έγκαιρα θεραπεία. Σε κάθε περίπτωση επειδή πολλά ΣΜΝ είναι ασυμπτωματικά δεν θα πρέπει πότε να παραλείπεται ο τακτικός προληπτικός έλεγχος.
Μία από τις πιο συχνές σεξουαλικώς μεταδιδόμενες λοιμώξεις στους άνδρες είναι η λοίμωξη από τον ιό του έρπητα, τον HSV. Υπάρχουν δυο τύποι του εν λόγω ιού που προσβάλλουν διαφορετικές περιοχές του σώματος. Ο HSV–1, ο οποίος προκαλεί ψυχρά έλκη γύρω από τη στοματική κοιλότητα και ο HSV–2 ο οποίος μεταδίδεται μέσω μη ασφαλούς σεξουαλικής επαφής και προσβάλει τη γενετήσια περιοχή.
Πολλά άτομα που έχουν προσβληθεί από τον HSV δεν έχουν συμπτώματα ή δυσκολεύονται να τα αναγνωρίσουν, καθώς μια ήπια εκδήλωση των φυσαλίδων που προκαλεί ο ιός μοιάζει με τσίμπημα κουνουπιού, θυλακίτιδα ή τραυματισμό από ξυράφι. Εάν εκδηλωθούν συμπτώματα αυτό συμβαίνει 2-12 ημέρες μετά την επαφή με τον ιό.
Τα πιο συχνά συμπτώματα της λοίμωξης από τον ιό του έρπητα στους άνδρες περιλαμβάνουν:
Επώδυνες φυσαλίδες ή ανοιχτά έλκη στο στόμα ή στην περιοχή γύρω από αυτό.
Φυσαλίδες στα γεννητικά όργανα, τον πρωκτό, τους γλουτούς και τους μηρούς.
Αίσθημα καύσου ή κνησμού γύρω από τις φυσαλίδες
Μυϊκούς πόνους στην περιοχή της μέσης, των γλουτών και των μηρών
Πυρετό
Απώλεια όρεξης
Για τη διάγνωση του έρπητα μπορεί να διεξαχθεί εξέταση αίματος ή το τεστ αλυσιδωτής αντίδρασης της πολυμεράσης. Το τεστ της πολυμεράσης ανιχνεύει σημεία λοίμωξης στο DNA και είναι ιδιαίτερα χρήσιμο όταν δεν υπάρχουν ορατά συμπτώματα.
Εάν υπάρχουν ορατά συμπτώματα είναι δυνατό να ληφθεί υγρό από τις βλάβες για καλλιέργεια κυττάρων.
Επισημαίνεται τέλος ότι δεν υπάρχει ριζική θεραπεία για τον έρπητα και τα συμπτώματα συνήθως εμφανίζουν υποτροπές. Οι διαθέσιμες θεραπείες εστιάζουν στον έλεγχο των συμπτωμάτων και την αύξηση του χρονικού διαστήματος μεταξύ των υποτροπών.
