Ο αριθμός των γυναικών που κάνουν τακτικά σεξ μειώνεται στις μεγαλύτερες ηλικίες και ο αριθμός των γυναικών που απολαμβάνουν τη σεξουαλική δραστηριότητα μετά την εμμηνόπαυση είναι ακόμη χαμηλότερος. Η προσώρας ερευνά έχει επικεντρωθεί σε μεγάλο βαθμό μόνο σε βιολογικές αιτίες. Ωστόσο, μια νέα μελέτη στο Ηνωμένο Βασίλειο προσδιορίζει τους ψυχοκοινωνικούς αιτιολογικούς παράγοντες. Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύτηκαν στο Menopause, το περιοδικό της The North American Menopause Society (NAMS).
Πιο συγκεκριμένα μέχρι στιγμής έχει διεξαχθεί ουσιαστική έρευνα για τους βιολογικούς λόγους όπως εξάψεις, διαταραχές του ύπνου, ξηρότητα του κόλπου και επώδυνη επαφή. Πολύ λιγότερα είναι γνωστά για την επίδραση διαφόρων ψυχοκοινωνικών αλλαγών που είναι συχνές μετά την εμμηνόπαυση. Αυτές περιλαμβάνουν ανησυχίες για την εικόνα του σώματος, μειωμένη αυτοπεποίθηση και αντιλαμβανόμενη επιθυμία, άγχος, αλλαγές στη διάθεση και ζητήματα σχέσεων.
Από την έρευνα που διεξήχθη σχετικά με τις ψυχολογικές επιδράσεις, οι περισσότερες επικεντρώθηκαν σε ποσοτικά αποτελέσματα. Ωστόσο, μια μελέτη περίπου 4.500 μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών που συμμετείχαν στη συνεργατική κλινική δοκιμή για τον καρκίνο των ωοθηκών στο Ηνωμένο Βασίλειο (UKCTOCS), εξέτασε δεδομένα αυτοαναφοράς σε μορφή ελεύθερου κειμένου για να κατανοήσει καλύτερα γιατί οι γυναίκες ένιωθαν με έναν συγκεκριμένο τρόπο και το βάθος αυτών των συναισθημάτων.
Μεταξύ άλλων, τα δεδομένα σεξουαλικής δραστηριότητας της UKCTOCS έδειξαν ότι, κατά την έναρξη του ετήσιου ελέγχου, περίπου οι μισές από τις γυναίκες ήταν σεξουαλικά ενεργές. Παρατηρήθηκε μείωση σε όλες τις πτυχές της σεξουαλικής δραστηριότητας με την πάροδο του χρόνου, δηλαδή, η σεξουαλική δραστηριότητα ήταν λιγότερο συχνή, όχι τόσο ευχάριστη και συχνά δυσάρεστη. Ο πρωταρχικός λόγος για την απουσία σεξουαλικής δραστηριότητας ήταν η έλλειψη συντρόφου, κυρίως λόγω χηρείας.
Άλλοι συνήθως αναφερόμενοι λόγοι για μειωμένη δραστηριότητα περιελάμβαναν (κατά σειρά) κάποιο πρόβλημα υγείας του συντρόφου, τη σεξουαλική δυσλειτουργία του συντρόφου, προβλήματα σωματικής υγείας της γυναίκας, συμπτώματα που σχετίζονται με την εμμηνόπαυση και ορισμένα συνταγογραφούμενα φάρμακα. Συχνότερα στη χαμηλή λίμπιντο συνέβαλαν τα προβλήματα σχέσεων και οι αντιλήψεις για τη γήρανση. Μόνο το 3% των συμμετεχόντων περιέγραψε θετικές σεξουαλικές εμπειρίες, ενώ μόνο το 6% ζήτησε ιατρική βοήθεια για σεξουαλικά προβλήματα.
Οι προκλήσεις σεξουαλικής υγείας είναι συχνές στις γυναίκες καθώς μεγαλώνουν και οι παράγοντες που σχετίζονται με τον σύντροφο διαδραματίζουν εξέχοντα ρόλο στη σεξουαλική δραστηριότητα και ικανοποίηση των γυναικών. Επιπλέον, προβλήματα που σχετίζονται με την εμμηνόπαυση, όπως η κολπική ξηρότητα και ο πόνος που συνδέεται με το σεξ έχουν αναγνωριστεί ως προβλήματα που επηρεάζουν τη σεξουαλική λειτουργία, αλλά λίγες γυναίκες αναζητούν θεραπεία για αυτά, παρά την ύπαρξη αποτελεσματικών θεραπειών.
