Οι διαβητικοί άνδρες είναι πολύ πιο πιθανό να χρειαστούν επιθετικές και επεμβατικές θεραπείες δεύτερης και τρίτης γραμμής για τη διαχείριση της στυτικής δυσλειτουργίας (ΣΔ) σε σχέση με άνδρες χωρίς διαβήτη, συμπεριλαμβανομένων και των χειρουργικών παρεμβάσεων, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας μελέτης που δημοσιεύθηκε στην Ετήσια Επιστημονική Συνάντηση της Αμερικανικής Ουρολογικής Εταιρείας (AUA 2011).
Οι ερευνητές αναθεώρησαν πληροφορίες από μια μεγάλη βάση δεδομένων και διαπίστωσαν ότι οι διαβητικοί άνδρες είχαν πάνω από 50% περισσότερες πιθανότητες από τους άνδρες χωρίς διαβήτη ,να προχωρήσουν στη δευτεροβάθμια θεραπεία, όπως οι χρήση ενδοπεικών φαρμάκων, εντός 5 ετών από την πρώτη διάγνωση και ενώ είχαν λάβει την πρώτη γραμμή θεραπείας, τα φάρμακά από το στόμα (αναστολείς φωσφοδιεστεράσης τύπου 5).Οι διαβητικοί άνδρες είχαν επίσης διπλάσιες πιθανότητες να υποστούν την τριτοβάθμια θεραπεία, που περιλαμβάνει την χειρουργική επέμβαση τοποθέτησης πεικής πρόθεσης.
«Τα στοιχεία μας δείχνουν ότι οι άνδρες με διαβήτη έχουν πιο ανθεκτική πορεία στην θεραπεία της ΣΔ.”, υπογραμμίζει ο Thomas J. Walsh, MD, βοηθός καθηγητής ουρολογίας στο πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, Ιατρικής Σχολής του Σιάτλ.
Η ομάδα του Σιάτλ επανεξέτασε ιατρικά στοιχεία από 136.306 άνδρες που εντοπίστηκαν από την λεγόμενη “Innovus i3” βάση δεδομένων, η οποία συλλέγει και κατάγραφει δεδομένα για περισσότερα από 30 εκατομμύρια άτομα που είναι ασφαλισμένοι στο συστημα υγείας της ΗΠΑ.
Οι ερευνητές συνέκριναν τα ποσοστά της δεύτερης και τρίτης γραμμής θεραπείας της στυτικής δυσλειτουργίας, σε άνδρες με ή χωρίς προϋπάρχουσες διαγνώσεις διαβήτη.
Η ανάλυση περιελάμβανε ενηλίκων αρρένων συνδρομητών οι οποίοι έχουν ανιχνευθεί ως έχουσες επιπολασμό και την επίπτωση ED μεταξύ 1ης Ιανουαρίου 2002 και 31 Δεκεμβρίου 2006.
Στην ομάδα αυτή, 19.236 άνδρες είχαν διαγνωστεί με διαβήτη πριν διαγνώστηκαν με στυτική δυσλειτουργία.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι διαβητικοί είχαν 1,6 φορές περισσότερες πιθανότητες από τους άνδρες χωρίς διαβήτη, να προχωρήσουν στην δεύτερη γραμμή θεραπείας και 2,1 φορές περισσότερες πιθανότητες να εξελιχθεί σε τρίτης γραμμής θεραπεία, εντός 5 ετών από την πρώτη διάγνωση της ΣΔ. Η εξέλιξη σε δεύτερης και τρίτης γραμμής θεραπεία ήταν πιο δραματική εντός των πρώτων 6 μηνών της διάγνωσης της ΣΔ.
Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι οι διαφορές στα ποσοστά της πρωτογενούς αποτυχίας στην μεταχείριση ανδρών (καθαρά ιατροκεντρική αποτυχία) που πάσχουν από ΣΔ, με και χωρίς διαβήτη αυξήθηκε κατά τη διάρκεια των 60 μηνών της παρακολούθησης.
Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η ΣΔ μεταξύ των διαβητικών μπορεί να είναι λιγότερο δεκτική σε πρωτοβάθμια θεραπεία με από του στόματος παράγοντες και πιο αργή από την ΣΔ που δεν σχετίζεται με τον διαβήτη, ή και τα δύο.
Χαρακτηριστικό είναι το παρακάτω απόσπασμα από τα σχόλια του Thomas J. Walsh, MD, που επιβεβαιώνει την ίδια κατάσταση στην αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ελλάδα: “Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι οι άντρες πηγαίνουν για να δουν γιατρούς της πρωτοβάθμιας φροντίδας και κατά την έξοδο από την πόρτα ρωτάνε,« Με την ευκαιρία, έχω αυτό το πρόβλημα. Πιστεύετε ότι θα μπορούσατε να μου δώσετε μια συνταγή. ;»Έτσι νομίζω ότι έχουμε ένα μεγαλύτερο πρόβλημα στα χέρια μας, δηλαδή, η ΣΔ είναι πιο συχνή από τα αποτελέσματα της βάσης δεδομένων και φυσικά με μεγαλύτερα ποσοστά πρωτογενούς αποτυχίας. Αυτοί οι ασθενείς λαμβάνουν θεραπεία με ειδικά φάρμακα για την ΣΔ, αλλά δεν έχει επισημανθεί ή διαγνωσθεί ως στυτική δυσλειτουργία. “
Αυτή η μελέτη λοιπόν, δείχνει ότι η πρώτη γραμμή θεραπείας για την ΣΔ σε διαβητικούς ασθενείς είναι συχνά αναποτελεσματική και ότι οι ασθενείς θα πρέπει να προχωρήσουν στη δεύτερη και τρίτη γραμμή, εάν πραγματικά θέλουν να είναι αποτελεσματική θεραπεία για την ΣΔ τους.
Σε μελλοντική έρευνα θα πρέπει να εξετάσουμε κατά πόσον ο αυστηρότερος έλεγχος του διαβήτη προκαλεί μικρότερη εξέλιξη στην νόσο και στην απομάκρυνση από τις επεμβατικές θεραπείες. Στις μελέτες θα πρέπει επίσης να δούμε αν ο τύπος διαβήτη ή η διάρκεια της νόσου επηρεάζει την ανάγκη για πιο επιθετική θεραπεία ΣΔ.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι, καλές και αποδοτικές θεραπείες υπάρχουν και είναι διαθέσιμες για όλους τους ασθενείς και, ανάλογα με το τι είναι ο ασθενής διατεθειμένος να κάνει, κάθε άνθρωπος μπορεί να επιτύχει στύση όταν βλέπει ένα γιατρό που ειδικεύεται στην σεξουαλική δυσλειτουργία.
Σχόλια πάνω στην έρευνα που δημοσιεύθηκε στην Ετήσια Επιστημονική Συνάντηση της Αμερικανικής Ουρολογικής Εταιρείας (AUA 2011).
Υπογράφει ο Θ.Παλλαντζάς, Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, συνεργάτης του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, www.andrologia.gr
