Από μία ερευνητική ομάδα στην Ουάσινγκτον βρέθηκε πρόσφατα πως οι γυναίκες που χρησιμοποιούσαν αντισυλληπτικό χάπι, κολπικό δακτύλιο ή αυτοκόλλητο επίθεμα είχαν 20 φορές αυξημένο κίνδυνο να έχουν μια μη προγραμματισμένη εγκυμοσύνη, σε σύγκριση με αυτές που χρησιμοποιούν πιο μακροπρόθεσμες μεθόδους αντισύλληψης, όπως είναι οι ενδομήτριες συσκευές τύπου σπιράλ.
Το αντισυλληπτικό χάπι μπορεί να είναι πολύ αποτελεσματικό, αρκεί να λαμβάνεται με μεγάλη συνέπεια. Πρέπει, δηλαδή, η γυναίκα να θυμάται να παίρνει το χάπι καθημερινά.
Οι ερευνητές, μάλιστα, βρήκαν ότι τα αντισυλληπτικά μέτρα βραδείας δράσης, όπως είναι το χάπι, το αυτοκόλλητο επίθεμα ή ο κολπικός δακτύλιος, είναι ιδιαίτερα αναξιόπιστα στις μικρότερες ηλικίες. Πιο συγκεκριμένα, οι γυναίκες με ηλικία μικρότερη των 21 χρόνων είχαν το διπλάσιο κίνδυνο να μείνουν έγκυες χωρίς να το επιθυμούν, σε σύγκριση με τις μεγαλύτερες.
Στην Αμερική εκτιμάται ότι το 50% των κυήσεων είναι ανεπιθύμητο και από αυτές οι μισές οφείλονται στην αποτυχία των αντισυλληπτικών μέτρων.
Οι συγγραφείς της μελέτης υποστηρίζουν πως ο αριθμός των μη προγραμματισμένων κυήσεων στις έφηβες θα μειωνόταν σημαντικά, εάν χρησιμοποιούνταν πιο συχνά οι μέθοδοι αντισύλληψης με μακροπρόθεσμη και αναστρέψιμη δράση. Συνήθως πρόκειται για συσκευές και εμφυτεύματα που τοποθετούνται από τους επαγγελματίες υγείας και οι γυναίκες ξεχνούν ότι υπάρχουν.
Οι ενδομήτριες συσκευές τοποθετούνται μέσα στη μήτρα από τον ειδικό. Αν η συσκευή απελευθερώνει ορμόνες, η δράση της διαρκεί για 5 χρόνια, ενώ η δράση της παραδοσιακής συσκευής από χαλκό μπορεί να διαρκέσει μέχρι και τον διπλάσιο χρόνο.
Τα ορμονικά εμφυτεύματα που τοποθετούνται κάτω από το δέρμα του βραχίονα παρέχουν αντισυλληπτική προστασία για 36 μήνες.
Οι παραπάνω μέθοδοι αντισύλληψης έχουν πολύ χαμηλά ποσοστά αποτυχίας, λιγότερο από 1%, έχουν όμως αυξημένο κόστος, με αποτέλεσμα να μην είναι προσβάσιμες για όλους. Στις ΗΠΑ, μάλιστα, εκτιμάται πως, παρά την αποτελεσματικότητά τους, επιλέγονται μόνο από το 5.55% των γυναικών που παίρνουν αντισυλληπτικά μέτρα.
Οι ερευνητές θέλησαν να προσδιορίσουν τον βαθμό στον οποίο η εκπαίδευση των γυναικών σχετικά με την αποτελεσματικότητα των μεθόδων αντισύλληψης μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα λιγότερες ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες, εάν οι γυναίκες αυτές δεν είχαν να σκεφτούν το κόστος των μεθόδων. Οι ερευνητές παρείχαν σε όλες τις γυναίκες που συμμετείχαν δωρεάν υπηρεσίες αντισύλληψης.
Συνολικά συμμετείχαν 7.500 γυναίκες από 14 έως 45 ετών, όλες με αυξημένο κίνδυνο μη επιθυμητής εγκυμοσύνης. Κάποιες από αυτές ήθελαν να αλλάξουν τη μέθοδο αντισύλληψης, ενώ κάποιες δεν χρησιμοποιούσαν κανένα αντισυλληπτικό μέτρο. Καμία δεν ήθελε να μείνει έγκυος μέσα στον επόμενο χρόνο.
Οι ερευνητές ενημέρωσαν τις γυναίκες σχετικά με τη χρήση του κολπικού δακτυλίου, του αυτοκόλλητου επιθέματος, του ενδομήτριου σπειράματος, του ορμονικού εμφυτεύματος, της αντισυλληπτικής ένεσης και του αντισυλληπτικού χαπιού. Οι γυναίκες μπορούσαν να επιλέξουν όποια μέθοδο ήθελαν και μάλιστα μπορούσαν και να τη σταματήσουν ή να την αλλάξουν όποια στιγμή επιθυμούσαν.
Κατά τη διάρκεια της μελέτης, οι ερευνητές επικοινωνούσαν με τις γυναίκες τηλεφωνικά, για να ρωτήσουν αν ήταν έγκυοι. Αν κάποια γυναίκα δεν ήταν σίγουρη, την καλούσαν για να κάνει μια εξέταση ούρων. Αυτές που ήταν έγκυοι, ρωτήθηκαν αν επιδίωξαν τη σύλληψη, καθώς και ποια μέθοδο αντισύλληψης χρησιμοποιούσαν, στην περίπτωση που χρησιμοποιούσαν.
Κατά τη διάρκεια των 36 μηνών της μελέτης σημειώθηκαν 334 εγκυμοσύνες. Οι 156 από αυτές οφείλονταν στην αποτυχία των αντισυλληπτικών μέτρων. Το 4.55% των αποτυχιών σχετιζόταν με την επιλογή του χαπιού, του δακτυλίου ή του επιθέματος, ενώ μόλις το 0.27% σχετιζόταν με την επιλογή του εμφυτεύματος και του ενδομήτριου σπειράματος.
Παράλληλα, τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν πως, όταν τα ενδομήτρια σπειράματα και τα εμφυτεύματα παρέχονταν δωρεάν, το 75% των γυναικών τα επέλεξε ως μέθοδο αντισύλληψης.
Σε γενικές γραμμές, στις ΗΠΑ, οι αντισυλληπτικές μέθοδοι μακροπρόθεσμης δράσης επιλέγονται πιο συχνά από γυναίκες μεγαλύτερες στην ηλικία, που έχουν ήδη τεκνοποιήσει κι έχουν δημόσια ασφάλεια υγείας. Αυτές που έχουν ιδιωτική ασφάλεια και δεν έχουν ακόμα τεκνοποιήσει είναι πιο πιθανό να επιλέξουν τις αντισυλληπτικές μεθόδους βραχείας δράσης.
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι, εάν ένα φάρμακο ήταν 20 φορές πιο αποτελεσματικό για την αντιμετώπιση του καρκίνου, των καρδιαγγειακών νοσημάτων και του διαβήτη, οι ειδικοί θα το σύστηναν πρώτο. Οι μη προγραμματισμένες εγκυμοσύνες μπορεί να έχουν αρνητικές συνέπειες στην υγεία τόσο των γυναικών όσο και των νεογνών.
Πηγή: medicalnewstoday
Το άρθρο επιμελήθηκε ο Θ. Παλλαντζάς,
Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος,
συνεργάτης του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών,
www.andrologia.gr
