Ένας καλός γάμος μπορεί να βελτιώσει την υγεία ενός άνδρα, αλλά η συζυγική διχόνοια μπορεί να επηρεάσει την ευτυχία και την υγεία. Για παράδειγμα, σε έρευνα 10.904 Αμερικανών παντρεμένων ανδρών, διαπιστώθηκε ότι όσοι είχαν χωρίσει είχαν 37% περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν κατά τη διάρκεια της 9ετούς έρευνας απ’ όσους παρέμεναν παντρεμένοι.
Ομοίως, μία βρετανική έρευνα 9.011 δημοσίων υπαλλήλων συνέδεσε τις στρεσογόνες σχέσεις με 34% αύξηση του κινδύνου καρδιακής προσβολής και στηθάγχης. Επίσης, ισραηλινή έρευνα σε 10.059 άνδρες ανέφερε πως οι πιεστικές οικογενειακές σχέσεις φαίνεται πως αυξάνουν τον κίνδυνο θανάτου από εγκεφαλικό κατά 34%. Το διαζύγιο επίσης πυροδοτεί κατακόρυφη αύξηση του ποσοστού των αυτοκτονιών στους άνδρες αλλά όχι στις γυναίκες.
Το διαζύγιο ακόμα και όταν βγαίνει με συναίνεση και των δύο συντρόφων, ακόμα και όταν αποτελεί ένα σπάνιο φαινόμενο αλλά υπαρκτό, είναι δηλαδή πολιτισμένος ο χωρισμός χωρίς κανιβαλισμούς και καταστροφικές συμπεριφορές, αποτελεί ένα από τα στρεσογόνα γεγονότα στη ζωή ενός ανθρώπου. Όσο πιο ευάλωτος συναισθηματικά και ψυχικά είναι ένας άνθρωπος, τόσο περισσότερο καταβάλλεται από αυτήν τη δυσάρεστη και επώδυνη διαδικασία, που συνήθως έχει προσωπικές αλλά και παράπλευρες απώλειες.
Παρ’ όλ’ αυτά το διαζύγιο συνήθως λειτουργεί ως το μη χείρον βέλτιστον, σε σύγκριση με έναν δυστυχισμένο γάμο μέσα στον οποίο οι σύντροφοι ασφυκτιούν και απαλλοτριώνονται ως προσωπικότητες αλλά και ως φυσικές οντότητες.
www.emas.gr
Πηγή: health.harvard.edu
