Τα άτομα που λαμβάνουν σταθεροποιητές διάθεσης για την αντιμετώπιση της διπολικής διαταραχής είναι πιθανό να εμφανίσουν διαφόρων βαθμών σεξουαλική δυσλειτουργία ανάλογα με το θεραπευτικό πρωτόκολλο που χρησιμοποιείται κάθε φορά. Πρόκειται για τα ευρήματα μιας νέας μελέτης που δημοσιεύτηκε στο Journal of Sexual Medicine. Οι συγγραφείς θεωρούν απαραίτητο οι ασθενείς αυτοί να ερωτούνται συχνά σχετικά με τα σεξουαλικά προβλήτα που ενδέχεται να αντιμετωπίζουν.
Η θεραπευτική αγωγή για τη διπολική διαταραχή συχνά περιλαμβάνει έναν συνδυασμό ψυχοτρόπων φαρμάκων που ενδέχεται να συμβάλουν στην εμφάνιση σεξουαλικών προβλημάτων. Όσοι ασθενής παραμείνουν σταθεροί για μεγάλο διάστημα είναι πιθανό να συνεχίσουν την αγωγή τους μόνο με σταθεροποιητές διάθεσης. Οι επιπτώσεις ωστόσο των σταθεροποιητών διάθεσης στη σεξουαλικότητα και την ποιότητα ζωής δεν είναι γνωστές στο σύνολο τους. Η νέα αυτή μελέτη ρίχνει περισσότερο φως στο πεδίο αυτό.
Στη μελέτη συμμετείχαν 114 άτομα, κάτοικοι Ισπανίας, διαγνωσμένοι με διπολική διαταραχή, οι οποίοι είχαν σταθερή φυσιολογική διάθεση για έξι τουλάχιστον μήνες. Οι ηλικίες των συμμετεχόντων κυμαίνονταν από 18 έως 65 και ήταν όλοι σεξουαλικά ενεργοί. Κατά τη φάση της μελέτης λάμβαναν μόνο σταθεροποιητές διάθεσης. .
Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια για την αξιολόγηση της σεξουαλικής λειτουργίας και της ποιότητας ζωής. Χωρίστηκαν επίσης σε 4 ομάδες ανάλογα με τα φάρμακα που λάμβαναν. Στην πρώτη ομάδα συμμετείχαν 57 ασθενείς που λάμβαναν λίθιο, στη δεύτερη συμμετείχαν 20 που λάμβαναν μόνο σπασμολυτικά, στην τρίτη 17 που λάμβαναν λίθιο μαζί με σπασμολυτικά και στην τελευταία 20 που λάμβαναν λίθιο με βεζνοδιαζεπίνες.
Οι ασθενείς που λάμβαναν σπασμολυτικά είχαν τα καλύτερα σκορ στο εργαλείο αξιολόγησης της σεξουαλικής λειτουργίας. Η ομάδα που λάμβανε λίθιο καθώς και αυτή που λάμβανε λίθιο και βεζνοδιαζεπίνες είχαν περισσότερες δυσκολίες σχετικά με τη σεξουαλική επιθυμία ενώ η ομάδα που λάμβανε μόνο λίθιο ανέφερε μεγαλύτερη δυσκολία στη διέγερση. Σε γενικές γραμμές η σεξουαλική δυσλειτουργία ήταν πιο συχνή στους πιο ηλικιωμένους συμμετέχοντες και στις γυναίκες. Επιπρόσθετα η καλύτερη σεξουαλική διέγερση συνδεόταν με καλύτερη ποιότητα ζωής.
Συμπερασματικά οι συγγραφείς τονίζουν την επίδραση των σταθεροποιητών διάθεσης στη διέγερση καθώς η σεξουαλική διέγερση εχει βρεθεί ότι έχει την πιο σημαντική συσχέτιση με την ποιότητα ζωής.
Σε κάθε περίπτωση είναι σημαντικό οι κλινικοί να ρωτούν τακτικά του διπολικούς ασθενείς σχετικά τη σεξουαλική τους λειτουργία. Μια καλή σεξουαλική ζωή αυξάνει τα ποσοστά συμμόρφωσης στη θεραπεία, μειώνει τα ποσοστά αυτοκτονικού ιδεασμού και βελτιώνει συνολικά την ποιότητα ζωής των ασθενών.
Πηγή: andrologia.gr
