Όταν τον Οκτώβριο που μας πέρασε αποκαλύφθηκε πως σε μια συνάντηση ρουτίνας και ενημέρωσης στο αμερικανικό Πεντάγωνο, ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον αποκάλεσε τον Ντόναλντ Τραμπ «κρετίνο» οι δημοσιογράφοι που καλύπτουν το State Department στην Ουάσινγκτον άρχισαν να αντιλαμβάνονται πως κάτι δεν πάει καθόλου καλά στις σχέσεις του προεδρικού περιβάλλοντος με το αναμφισβήτητο πρώην αφεντικό της Exxon και νυν υπουργό Εξωτερικών της χώρας.
Ο Ρεξ Τίλερσον ήταν αντίθετος με τον τρόπο που ο Ντόναλντ Τραμπ και το επιτελείο του διαχειριστήκαν την κρίση της Σ. Αραβίας με το ΚατάρΑπό τότε άρχισε να μπαίνει στο μικροσκόπιο των μεγάλων εφημερίδων της ανατολικής ακτής το πρόσωπο του Ρεξ Τίλερσον. O κατάλογος είναι μακρύς και αφορά τα σημαντικότερα ζητήματα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.
Ο Ρεξ Τίλερσον ήταν αντίθετος με την αποχώρηση των ΗΠΑ από τη Συμφωνία των Παρισίων για το Κλίμα, ήταν αντίθετος στην καταγγελία της συμφωνίας για τα πυρηνικά με το Ιράν αλλά κυρίως ήταν αντίθετος με τον τρόπο που ο Ντόναλντ Τραμπ και το επιτελείο του διαχειριστήκαν την κρίση της Σ. Αραβίας με το Κατάρ.
Τότε είχαν δημοσιευθεί πρωτοσέλιδα ένθεν κακείθεν του Ατλαντικού με τίτλους τύπου «Διπλωματία ή χάος;». O Αμερικανός πρόεδρος όπως το συνηθίζει χρησιμοποίησε τον λογαριασμό του στο twitter πολλές φορές τους τελευταίους μήνες προκειμένου να «μειώσει» ή να απαξιώσει τον υπουργό του επί των Εξωτερικών.
Παράλληλα, παρατηρήθηκε μια μεθοδευμένη, θα έλεγε κάποιος, επιχείρηση απομόνωσης της γραφειοκρατίας του State Department ακόμη και με μείωση κονδυλίων για τη λειτουργία του. Μία λεπτομέρεια στην οποία δεν έχουν δώσει πολύ μεγάλη σημασία οι διπλωματικοί συντάκτες, αφορά στην πληροφορία πως με την αλλαγή φρουράς στον Λευκό Οίκο πριν από περίπου έναν χρόνο, παραιτήθηκαν από τις θέσεις τους 5.000 άτομα που εργάζονταν στο State Department τα οποία προφανώς λειτουργούσαν στα πλαίσια και στο πνεύμα της διακυβέρνησης Ομπάμα.
Από τότε, μόνο 1.000 άτομα εισήλθαν στο State Department για να συμπληρώσουν τα κενά. Σύμφωνα με πληροφορίες που έχουν ως επίκεντρο τις αμερικανικές πρεσβείες στις μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, παρατηρείται μια δυστοκία και δυσλειτουργία στη διαμόρφωση πολιτικών όπως και στη διαμόρφωση μιας διπλωματικής ρουτίνας η οποία υπό ομαλές συνθήκες καθοδηγεί τις αμερικανικές πρεσβείες ως προς τα μεγάλα ζητήματα του πλανήτη τα οποία διαχειρίζονται.
Παρατηρείται δηλαδή κενό όσον αφορά στη συγκροτημένη έκφραση προς τα έξω της αμερικανικής πολιτικής σε συγκεκριμένα ζητήματα, στις επαφές των Αμερικανών διπλωματών με κυβερνητικούς παράγοντες και στελέχη στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.
Το φαινόμενο αυτό έχει γίνει αντιληπτό ακόμη και στην Αθήνα όπως χαρακτηριστικά διαπιστώνουν δυτικοί διπλωμάτες, οι οποίοι εργάζονται στην ελληνική πρωτεύουσα.
Εξακολουθούν να κοντράρονται οι «δύο γραμμές» των Ομπαμικών και των Τραμπικών.
Χθες Πέμπτη στην Ουάσινγκτον κυκλοφόρησε μια έντονη φημολογία περί επικείμενης εξόδου του Ρεξ Τίλερσον από το State Department. Λογικά μια τέτοια φήμη θα προκαλούσε την έντονη και κατηγορηματική διάψευση εκ μέρους του εκπροσώπου του Λευκού Οίκου αλλά προφανώς και του εκπροσώπου του State Department, ή αλλιώς μετά από 24 ώρες ο Ρεξ Τίλερσον θα είχε ήδη εγκαταλείψει το γραφείο του.
Η μεν διάψευση από τον Λευκό Οίκο ήταν εξαιρετικά χλιαρή για τα πολιτικά δεδομένα της Ουάσινγκτον, η δε διαχείριση του ζητήματος από τον λογαριασμό του twitter του προέδρου Τραμπ ήταν όπως σημειώνουν οι διπλωματικοί συντάκτες στην αμερικανική πρωτεύουσα ακόμα χλιαρότερη. Άλλωστε, η συνήθως καλά πληροφορημένη γαλλική εφημερίδα Le Monde χρησιμοποίησε ανάλογο τίτλο στην έκδοσή της το βράδυ της Πέμπτης 30 Νοεμβρίου.
Μία ενδεχόμενη αποπομπή του Ρεξ Τίλερσον, ηγετικού στελέχους του πετρελαϊκού λόμπι και βασικού πυλώνα του αμερικανικού επιχειρηματικού κόσμου και μάλιστα μετά από τόσο σύντομη θητεία στην παρούσα αμερικανική διακυβέρνηση, θα προκαλούσε σοβαρές αναταράξεις στους πολιτικούς διαδρόμους, τα λόμπι και τα κέντρα λήψης αποφάσεων που λειτουργούν στην Ουάσινγκτον.
Για τον λόγο αυτό, τόσο οι μεγάλες αμερικανικές εφημερίδες της ανατολικής ακτής όσο και τα σημαντικά ΜΜΕ της δυτικής Ευρώπης, διερωτώνται για το τι ακριβώς συμβαίνει, όχι μόνο στις σχέσεις του Αμερικανού προέδρου με τον υπουργό Εξωτερικών αλλά κυρίως μεταξύ του επιτελείου του Λευκού Οίκου και της διπλωματικής γραφειοκρατίας του State Department.
Η σχέση αυτή ήταν ανέκαθεν ένας μηχανισμός εξισορρόπησης της έκφρασης της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής προς τον υπόλοιπο κόσμο. Ένα πιθανό ρήγμα στη σχέση αυτή θα ήταν όντως προβληματικό, ως προς τη διαχείριση των μεγάλων ζητημάτων ιδιαίτερα όσον αφορά το θέμα της Β. Κορέας.
