Αθλητική στήλη,

αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

 

*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,

όλων των κομμάτων

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

και όλων των θρησκειών,

σάς χαιρετώ…

 

*** Τι ήταν αυτό που είδαμε το βράδυ τής Κυριακής! Τι ήταν αυτό!

Ναι, εδώ μιλάμε για μία από τις εξαιρετικές περιπτώσεις,

όπου η ερωτηματική αντωνυμία «Τι» παίρνει απάντηση που καταλήγει σε θαυμαστικό.

 

Η θυμόσοφη ρήση «Όσα φέρνει η Ώρα δεν τα φέρνει ο Χρόνος.»

ήταν ακροβολισμένη για να δηλώσει εκκωφαντικό παρόν στην τελευταία φάση τού ματς

και μάλιστα στην πιο συμπυκνωμένη εκδοχή της:

«Όσα φέρνει το Δευτερόλεπτο δεν τα φέρνει ο Χρόνος.».

 

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή,

και αφού αναλύσουμε όσα είδαμε στο «αιώνιο» ντέρμπι,

θα καταλήξουμε στη φάση που συζητάει ολάκερη η Ελλάδα και στο απαραίτητο επιμύθιο… 

 

*** Πριν την έναρξη τής μεγάλης αναμέτρησης, 

το κλίμα στις δύο ομάδες ήταν παντελώς διαφορετικό:

από τη μία,

ο πρωτοπόρος Παναθηναϊκός με το «10 στα 10», με το συμπαγές -αν και ελλιπές- ρόστερ,

με την αξιοθαύμαστη ομοιογένεια και με τον υπέροχο προπονητή Γιοβάνοβιτς,

κι από την άλλη,

ο παραπαίων και καταρρέων Ολυμπιακός, με το χάντικαπ των 10 βαθμών από την κορυφή,

με το πνιγηρά πολυπληθές και ανερμάτιστο ρόστερ, με τρίτο προπονητή από τον Αύγουστο και εντεύθεν,

με την ντροπιαστική ευρωπαϊκή πορεία και με τον συνεπαγωγικό αποκλεισμό από τη συνέχεια.

Για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια,

ο Παναθηναϊκός ήταν το φαβορί και ο Ολυμπιακός το αουτσάϊντερ.

 

Ο Παναθηναϊκός μπήκε ως φαβορί, ο Ολυμπιακός μπήκε ως αουτσάϊντερ. 

Ο Παναθηναϊκός μπήκε με τον πυρηνοκίνητο ενθουσιασμό που τού έδινε το «10 στα 10»

και -βεβαίως- με τη συνειδητοποίηση ότι είναι «ομάδα», 

ενώ ο Ολυμπιακός μπήκε με το ιδιαιτέρως σημαντικό βαθμολογικό μειονέκτημα 

και -κυρίως- με το βάρος τής παταγώδους αποτυχίας στις διασυλλογικές διοργανώσεις τής ηπείρου μας.

Ο Παναθηναϊκός μπήκε ορμητικός, ο Ολυμπιακός μπήκε φοβισμένος,

η κατάμεστη «Λεωφόρος» ήταν το πράσινο σύνθημα,

αλλά το πολυπόθητο παρασύνθημα «Νενικήκαμεν!» ουδέποτε ακούστηκε.

 

Εκρηκτικό ξεκίνημα δεν υπήρξε, ιδιαίτερη πίεση δεν δέχθηκαν οι φιλοξενούμενοι·

έχοντας ως προτεραιότητα τη θωράκιση τής άμυνάς του,

ο Ο.Σ.Φ.Π. έδωσε -μέχρι το 20λεπτο- την πλήρη κατοχή τής μπάλας στον Π.Α.Ο.,

αλλά διαπιστώνοντας πως το «Τριφύλλι» δεν ήταν το φόβητρο

που προ-οιωνιζόταν από το εντυπωσιακό σερί του,

αντελήφθη ότι θα μπορούσε να διεκδικήσει πολύ περισσότερα πράγματα

από τον διακοσμητικό ρόλο τού κομπάρσου στην αναμέτρηση.

Είδαμε, λοιπόν, μετά από καιρό,

να παίζουν καλή μπάλα οι «ερυθρόλευκοι»

και να διατυμπανίζουν με την απόδοσή τους μία από τις βασικές αρχές τού Ποδοσφαίρου,

που ορίζει ότι σε ένα ντέρμπι οι προσδιορισμοί «Φαβορί» και «Αουτσάϊντερ»

γνωρίζουν τις πιο συχνές αναιρέσεις και ανατροπές τους.

 

Όσο περνούσε η ώρα,

ήταν εμφανές πως ο Παναθηναϊκός κλονιζόταν, έχανε την αυτο-πεποίθησή του

και προέβαινε σταδιακώς σε συντηρητικοποίηση τού παιχνιδιού του·

ήδη από το πρώτο ημίχρονο είχε καταστεί πασίδηλο

ότι στο μυαλό των παικτών του παγιωνόταν η «λυτρωτική» σκέψη

«Μμμ…, και η ισοπαλία δεν είναι κακό αποτέλεσμα.».

Αυτός ο συμβιβασμός ήταν που παρ’ ελάχιστον θα τον είχε οδηγήσει στην ήττα.

 

*** Το ματς είχε πάθος, είχε ένταση,

η πλάστιγγα έγερνε προς την «ερυθρόλευκη» πλευρά,

ο Μπρινιόλι αναγορευόταν με τις σωτήριες επεμβάσεις του σε «M.V.P.» τού αγώνα,

αλλά από το 80΄ και μετά έγινε το «σώσε»

σε ένα ματς που έως τότε έδειχνε να σβήνει στη «λευκή ισοπαλία».

 

Τεράστια ευκαιρία τού Σπόραρ (η μεγαλύτερη τού αγώνα),

όταν μετά από απίθανη καραμπόλα σε προσπάθεια απομάκρυνσης από τον Ρέαμπτσιουκ,

ο σέντερ-φορ τού Παναθηναϊκού βρίσκεται σε εξαιρετικά πλεονεκτική θέση

και -ατυχώς για τον ίδιο και την ομάδα- ενεργεί με τα σεσημασμένα επιθετικά αντανακλαστικά. 

Έτσι, πλασάρει με τη μία,

χωρίς να αξιοποιήσει το γεγονός ότι ο Παπασταθόπουλος ήδη επιχειρεί απελπισμένη προβολή·

αν διέθετε καθαρό μυαλό στη συγκεκριμένη φάση,

θα εξουδετέρωνε εντελώς τον αντίπαλο αμυντικό κάνοντας κοφτή ντρίμπλα προς τα αριστερά

(όπως λέμε λαϊκά, θα τον έστελνε για βρούβες)

και θα είχε μπροστά του σχεδόν τη μισή εστία κενή,

διότι ο Πασχαλάκης -λόγω τής θέσης που βρισκόταν-

δεν θα επρολάβαινε να εκάλυπτε επαρκώς το τέρμα του.

Ο Σπόραρ έκανε το Αναμενόμενο, δεν έκανε το Απρόσμενο,

το σουτ προσέκρουσε στον επερχόμενο στόπερ τού Ολυμπιακού,

το 1-0 που θα έδινε πιθανότατα την τεράστια νίκη δεν επετεύχθη.

 

Εν πάση περιπτώσει,

η μπάλα κατέληξε κόρνερ

και στην εξέλιξη τής φάσης ο Πέρεθ πιάνει επικίνδυνο σουτ που αποκρούει δύσκολα ο Πασχαλάκης.

Ε, εκεί λες ότι δεν απομένουν να δεις πολλά από το ματς, αλλά διαψεύδεσαι εκκωφαντικώς…

 

Έχουμε φτάσει στο 84ο λεπτό όταν ο Άβιλα επιχειρεί αποτυχημένη σέντρα,

ακολουθεί ένα χείριστο απονενοημένο κοντρόλ τού Ελ Αραμπί, 

και μάλιστα, με πλάτη προς την μπάλα 

(κοντρόλ που κάποιοι κάφροι και κάποιοι πανάσχετοι βαφτίσανε ηθελημένη πάσα), 

η μπάλα κατά έναν απίθανο τρόπο καταλήγει στον Μπιέλ

και αυτός με τη βοήθεια τού -ευρισκόμενου σε καταστροφική βραδιά- Μάγκνουσον 

που βάζοντας κόντρα αλλάζει καταλυτικά την πορεία της, 

τη στέλνει στα δίχτυα τού Μπρινιόλι.

 

Έξαλλοι πανηγυρισμοί, απολύτως δικαιολογημένοι,

καθώς αυτό το γκολ ήταν το επιστέγασμα μίας εξαιρετικής εμφάνισης.

Το γήπεδο βουβαίνεται, οι ποδοσφαιριστές τού Παναθηναϊκού καταρρέουν,

ολόκληρος ο οργανισμός τού επίδοξου φετινού πρωταθλητή βρίσκεται σε σοκ.

Η διαφορά των επτά βαθμών αρχίζει να φαντάζει ελάχιστη,

το ψυχολογικό πλήγμα για τούς πρωτοπόρους τής βαθμολογίας (θα) είναι μεγάλο,

η (διαφαινόμενη) ήττα θα τούς ακολουθεί καθ’ όλην τη διάρκεια τής σεζόν.

 

Τα λεπτά κυλούν βασανιστικά,

ο Π.Α.Ο. αδυνατεί να δημιουργήσει υποψία απειλής (πόσω μάλλον, υποψία ευκαιρίας),

όλα δείχνουν ότι το «Τετέλεσται» δεν θα είναι το ηρωϊκό επιμύθιο τού «Νενικήκαμεν»,

αλλά η θλιμμένη κατάληξη τού «Ηττηθήκαμεν».

Κι όμως, το ντέρμπι μάς επεφύλασσε μία αδιανόητη εξέλιξη…

 

Το χρονόμετρο δείχνει 96΄ και 13΄΄,

η αρχική υπόδειξη για 6 λεπτά καθυστερήσεων έχει δικαίως επιμηκυνθεί κατά τι

(αφού εν μέσω τού επιπλέον χρόνου τής αναμέτρησης ο Ολυμπιακός κάνει αλλαγή),

άψυχη σέντρα από την άμυνα τού Παναθηναϊκού προς τα «ερυθρόλευκα» καρέ αποκρούεται εύκολα,

ο Κουρμπέλης μόλις και μετά βίας κατορθώνει να κάνει υπό πίεση 

ένα απελπισμένο ύστατο γέμισμα στην περιοχή,

η μπάλα κατευθύνεται πλάγιο άουτ και μόλις δύο παίκτες βρίσκονται σχετικά κοντά της·

ο Άβιλα έχει σαφές πλεονέκτημα έναντι στον -ούτως ή άλλως ακίνδυνο- Ιωαννίδη,

το μόνο που έχει να κάνει -καθώς βρίσκεται δύο μέτρα μπροστά- είναι να φτάσει πρώτος,

να προστατεύσει την μπάλα παίρνοντας φάουλ ή απλώς να την αφήσει να βγει εκτός γραμμής 

και ο Δανός διαιτητής να βάλει τη σφυρίχτρα στο στόμα και να σημάνει τη λήξη τού ματς.

Ποιος τρελός να το ’λεγε ότι μετά από λίγα δευτερόλεπτα θα είχαμε την υπόδειξη πέναλτι!!!

 

Αντί ο Άβιλα να έχει αποκλειστικώς την προσοχή του στην μπάλα

και να τρέξει προς αυτήν με όλες του τις δυνάμεις,

διαπράττει μία παντελώς αψυχολόγητη ενέργεια

βλέποντας ότι ακολουθείται από τον αναπληρωματικό σέντερ-φορ τού Π.Α.Ο.

και στρέφει αποκλειστικώς την προσοχή του στον ευρισκόμενο σε απολύτως μειονεκτική θέση αντίπαλό του.

Η ανυπομονησία του να ακούσει το τελευταίο σφύριγμα,

η αδημονία του για την οριστική επικύρωση τής τεράστιας νίκης,

τον οδηγεί στο πιο ανόητο και αυτοκτονικό πέναλτι

που έχουμε δει στην ιστορία τού κλασικού ελληνικού ντέρμπι.

Άνευ λόγου και αιτίας απλώνει τα χέρια ωσάν να κάνει «block out» σε αγώνα μπάσκετ

και δίνει αγκωνιά στον θώρακα τού Ιωαννίδη. 

 

Ακούγεται σφύριγμα, αλλά δεν είναι τής λήξης.

Ο Σκανδιναβός ρέφερι έχει καταλογίσει φάουλ,

ο Παναθηναϊκός θα έχει την ύστατη ευκαιρία του να σώσει την παρτίδα,

αν και η άμυνα τού Ολυμπιακού έχει σταθεί χαλύβδινη σε κάθε στημένη φάση.

Όμως, οποία πανελλήνια έκπληξη,

ο Δανός μετά από ελάχιστα δευτερόλεπτα παίρνει την μπάλα στα χέρια και δείχνει την άσπρη βούλα.

Προς στιγμήν, μένουμε σύξυλοι όλοι, και αμέσως μετά τα συναισθήματα αλλάζουν άρδην·

το γήπεδο σηκώνεται στον αέρα από τούς πανηγυρισμούς, 

οι φιλοξενούμενοι διαμαρτύρονται έντονα,

η κατάσταση είναι απολύτως χαοτική.

Τι έχει γίνει εδώ, ρε..;;;

 

Τα replays είναι διαφωτιστικά,

ο διαιτητής προστρέχει στη βοήθεια τής τεχνολογίας ώστε να βεβαιωθεί για την κρίσιμη απόφασή του 

και δεν τού χρειάζεται παρά μόνον μία σύντομη εξέταση τής φάσης

προκειμένου να παγιώσει τη σιγουριά του για την ορθότητα τής υπόδειξής του. 

 

Η «εσχάτη των ποινών» είναι γεγονός,

οι ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων τσακώνονται μεταξύ τους,

το γήπεδο είναι πλέον μία συγκλονιστική «Χάβρα»

όπου μπερδεύονται οι πανηγυρισμοί, οι διαμαρτυρίες, 

οι αντεγκλήσεις, οι ύβρεις, τα σπρωξίματα, τα… σκαψίματα 

(ο Εμβιλά υπέπεσε στη θλιβερή κουτοπονηριά να σκάβει το σημείο τού πέναλτι 

μπας και δημιουργούσε απρόσμενο ανάχωμα στον εκτελεστή του). 

 

Ο Χρόνος τώρα πια έχει χάσει την όποια τυπική σημασία του,

βρισκόμαστε στο 13ο λεπτό των καθυστερήσεων, 

ο -προ ολίγου μοιραίος- Σπόραρ στέκεται απέναντι στον Πασχαλάκη.

Αμέσως θα ξέρουμε ποιος από τούς δύο συλλόγους θα βιώσει την ΑΠΟΛΥΤΗ ΚΑΥΛΑ

και ποιος θα βιώσει την ΑΠΟΛΥΤΗ ΚΑΤΑΡΡΑΚΩΣΗ.

 

Ο Σπόραρ παίρνει φόρα, σουτάρει,

η μπάλα πάει στο «Γ», ο Πασχαλάκης μένει ακίνητος και άναυδος,

η πολυπόθητη εκκωφαντική κραυγή διασκορπάται στην Αθήνα,

οι απανταχού οπαδοί τού Παναθηναϊκού διοχετεύουν την ψυχή τους

στην αλλοφρόνως και ανατριχιαστικώς μακρόσυρτη ιαχή:

ΓΚΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΛ!!!!!!!!!!!!!

Ο διαιτητής σφυρίζει τη λήξη αμέσως μετά τη σέντρα των φιλοξενουμένων.

Το ντέρμπι έχει τελειώσει ισόπαλο,

όμως εδώ έχουμε να κάνουμε με μία ισοπαλία που διαφέρει από όλα τα «Χ» τής Ιστορίας.

Ισοπαλία-Θρίαμβος για τον Παναθηναϊκό!

Ισοπαλία-Συντριβή για τον Ολυμπιακό.

Η Άγρια Ομορφιά τού Ποδοσφαίρου!

 

*** Οι οξύτατες τοποθετήσεις και οι προαναγγελίες για ενδεχόμενη αποχώρηση από το πρωτάθλημα

που έκαναν οι διοικούντες τής «Π.Α.Ε. Ολυμπιακός» αμέσως μετά τη λήξη τού αγώνα,

καθώς και οι αναλόγου περιεχομένου μετέπειτα ανακοινώσεις,

είμαι σίγουρος ότι -ενώ φαινομενικώς και στιγμιαίως δείχνουν να παράγουν συσπείρωση-

έσβησαν τις όποιες πιθανότητες τού Ο.Σ.Φ.Π. για κατάκτηση τού φετινού τίτλου,

διότι ήδη επιφέρουν στείρα πόλωση και πλήρη αποπροσανατολισμό.

 

Χαρακτηριστική είναι η ντροπιαστική κυβίστηση τού προπονητή Μίτσελ,

ο οποίος ενώ στις αρχικές δηλώσεις του είπε αυτολεξεί

-σύμφωνα με την αδιαμφισβήτητης φερεγγυότητας μεταφράστρια τής ομάδας του-

ότι «Κάναμε ένα λάθος στο 96ο λεπτό,

έχοντας κάνει ένα τέλειο παιχνίδι μέχρι το 95ο λεπτό.

Κάναμε ένα πολύ καλό παιχνίδι, το χειριστήκαμε πάρα πολύ καλά,

όμως αυτό το λάθος πραγματικά ήταν ασυγχώρητο.»,

κατόπιν προέβη σε εξευτελιστική ανασκευή των λεγομένων του,

προσβάλλοντας  τη μεταφράστριά του, τον εαυτό του,

και κοροϊδεύοντας κατάμουτρα την Κοινή Γνώμη. 
 

Ειρήσθω εν παρόδω,

ο Δανός διαιτητής Γιάκομπ Κέλετ ήταν -τηρουμένων των αναλογιών- εξαιρετικός·

σωστά δεν καταλογίζει πέναλτι στο 40ό λεπτό

στο εξαιρετικό τζαρτζάρισμα τού Ντόη στον Βέρμπιτς,

όπως σωστά δεν καταλογίζει πέναλτι κσι στο 64ο λεπτό,

διότι ναι μεν υπάρχει εξόφθαλμο και παρατεταμένο τράβηγμα τού Παπασταθόπουλου στον Σπόραρ,

όμως ήδη η μπάλα έχει απομακρυνθεί εξ αρχής προς το κέντρο.

Η μοναδική φάση για την οποία ελέγχεται,

είναι ότι δεν απέβαλε με δεύτερη κίτρινη κάρτα τον Μπακαμπού στο 49ο λεπτό

για καραμπινάτη επικίνδυνη προβολή στον Μάγκνουσον.

 

*** Ανακεφαλαιώνοντας… 

Ο Παναθηναϊκός κλονίστηκε· κλονίστηκε, αλλά δεν έπεσε.

Αντιθέτως, πήρε ένα εξόχως διδακτικό μάθημα -και μάλιστα, δωρεάν- 

καθώς οφείλουμε να συνυπολογίσουμε ότι και η βασική διώκτριά του, η Α.Ε.Κ.,

είχε απώλεια βαθμών στην αναμέτρηση με τον Αστέρα Τρίπολης.

 

Πλέον, ο Π.Α.Ο. γνωρίζει εν τοις πράγμασι πως δεν είναι άτρωτος,

και αξιολογώ ως ιδιαιτέρως πιθανό να ευεργετηθεί από το γεγονός

ότι τώρα πια δεν κουβαλάει το επιπρόσθετο βάρος τής διατήρησης-επέκτασης τού σερί του.

Το «10 στα 10» είναι ρεκόρ που ήδη ενεγράφη με χρυσά γράμματα στην ένδοξη Παναθηναϊκή Ιστορία,

το «11 στα 11» δεν εκπληρώθηκε με τον πλέον ιδανικό τρόπο

αλλά είναι εξαιρετικά σημαντικό στοιχείο ότι διατηρήθηκε το Αήττητο.

 

Η σοφή ποδοσφαιρική ρήση «Όταν δεν μπορείς να κερδίσεις, τουλάχιστον μη χάσεις.»

βρήκε εδώ την πειστικότερη εφαρμογή της:

ο Άβιλα -ο γνωστός με το ισπανόγλωσσο παρατσούκλι «Πίπα»- έκανε το «Λάθος τού Αιώνα»

και πήγε την ίδια του την ομάδα στην οδυνηρή διαδρομή «Πίπα-Πέναλτι», 

ο Παναθηναϊκός που θα μπορούσε να είχε νικήσει

αν τα δύο γκολς που επέτυχε δεν ήταν οριακώς οφ-σάϊντ

ή αν ο Σπόραρ διέθετε το κρύο αίμα στην τεράστια ευκαιρία που τού παρουσιάστηκε,

είναι εν τέλει απέραντα ευγνώμων

που -από ένα αδιανόητο δώρο τού αντίπαλου αμυντικού- δεν υπέστη την πρώτη του ήττα.

 

Η επερχόμενη διακοπή για το «Μουντιάλ» φαντάζει να ευνοεί έτι περαιτέρω τον Παναθηναϊκό

και να υποδαυλίζει έτι περαιτέρω την αρνητική ένταση στον Ολυμπιακό.

 

Οι «πράσινοι» έχουν σοβαρούς τραυματισμούς και ελλείψεις,

οπότε αυτό το διάστημα που δεν θα υπάρχει αγωνιστική δραστηριότητα

είναι βέβαιο πως θα λειτουργήσει ευεργετικά, 

διότι επί τού πρακτέου θα συρρικνώσει τη χρονική απόσταση

που υπάρχει από την -όπως έχουν έρθει τα πράγματα- λυτρωτική μεταγραφική περίοδο τού Ιανουαρίου

(μην παραβλέπουμε ότι ακόμη και στο ντέρμπι υπήρξε νέα απώλεια,

αφού ο Παλάσιος απεχώρησε τραυματίας στο 53΄,

με συνέπεια η «χημεία» τής ομάδας να γίνει μαλλιοκούβαρα·

ο Κώτσιρας είχε μπει ως αλλαγή στο ημίχρονο -στη θέση τού ανεπαρκέστατου Σάντσες-

προκειμένου να αξιοποιούσε τον Αργεντινό εξτρέμ, 

αλλά ετούτη η ορθή απόφαση τού Γιοβάνοβιτς ακυρώθηκε σχεδόν εν ριπή οφθαλμού

και η «χημεία» τής 11άδας δεν αποκαταστάθηκε έκτοτε στο ματς).

 

Οι «ερυθρόλευκοι» -από τη μεριά τους- απώλεσαν ανεπανάληπτη ευκαιρία

και τώρα είναι καταδικασμένοι για τουλάχιστον ενάμιση μήνα να βράζουν στο ζουμί τους,

καθώς η διαφορά των δέκα βαθμών από την κορυφή

είναι πιθανότερο να αυξηθεί παρά να μειωθεί στις δύο εναπομείνασες αγωνιστικές. 

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου: Παναιτωλικός-Παναθηναϊκός, Λεβαδειακός-Ολυμπιακός

Κυριακή 13 Νοεμβρίου: Παναθηναϊκός-Ατρόμητος, Ολυμπιακός-Α.Ε.Κ.

 

*** Κλείνω με ένα προσωπικό απόφθεγμά μου,

το οποίο συμπυκνώνει τις παντελώς ανυπόστατες και ακραίες διαμαρτυρίες

που εξέφρασε ο Ο.Σ.Φ.Π. για τη διαιτησία (εν γένει) και για το καταλογισθέν πέναλτι (ειδικώς):

Όσο πιο ασήμαντη είναι η Αφορμή, τόσο πιο σημαντική είναι η Αιτία. 

Και οι νοούντες νοήτωσαν… 

 

Επί τού Πιεστηρίου:

Έχω γράψει από την 6η αγωνιστική

ότι ο Παναθηναϊκός θα είναι ο Πρωταθλητής Ελλάδος 2022-2023.

Το γκολ τού Σπόραρ στο 13ο λεπτό των καθυστερήσεων, μπροστά από τη «Θύρα 13»,

δεν ήταν απλώς η ισοφάριση σε ένα ντέρμπι·

το γκολ τού Σπόραρ στο 13ο λεπτό των καθυστερήσεων, μπροστά από τη «Θύρα 13»,

ήταν ΟΙΩΝΟΣ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ.

 

Και όπως θα ’λεγε -αν ήταν φίλαθλος τού Παναθηναϊκού-

ο αείμνηστος και λατρεμένος Ντίνος Χριστιανόπουλος:

«Και τι δεν κάνατε για να με θάψετε, όμως ξεχάσατε πως ήμουν Σπόραρ.»!

ΓΚΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΛ!!!!!!!!!!!!!

 

Ο Αθλητάμπουρας

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης