Συνάδελφοι, να αποφασίσουμε αν θα προχωρήσουμε σε απεργία, σε απεργίες.
Κι όλοι οι συνάδελφοι, με πνεύμα αγωνιστικό, στις μαχητικές συνελεύσεις σηκώνουν το χέρι. Όλοι, λοιπόν, είναι με την απεργία. Μιλάνε τα χέρια, τα σηκωμένα.
Έτσι κάνω κι εγώ απεργία. «Ψηφίζω» με το χέρι, δεν ρίχνω κάποιο κωλόχαρτο στην κάλπη. Και μετά δήθεν το σκέπτομαι αλλοιώς. Ποια απεργία; Έχουμε οικογένεια. Θα χάσουμε μεροκάματα και πως θα τον βγάλουμε το μήνα. Άσε μη μας σουτάρουν κιόλας. Και η απόλυση από την κυβέρνηση θα γίνει κανονικά, όχι με ανάταση της χειρός.
Ανοίγουν σήμερα τα σχολεία και οι καθηγητές το ρίχνουν στις απεργίες. Ενάντια στην κυβέρνηση, βέβαια. Ο κόσμος, όμως, παραμένει κάργα απαθής. Ασυγκίνητος. Καμμία συμπαράσταση στους εκπαιδευτικούς. Όχι πως ο κόσμος είναι στο πλευρό της κυβέρνησης.
Εκεί έφθασε το έργο. Ουδείς είναι με κανέναν. Κι όλοι στην κλάψα. Όλοι στη διαμαρτυρία. Απέναντι σ’ ένα ανύπαρκτο αντίπαλο, την κυβέρνηση.
Την αλήθεια στο παιχνιδι του Θόδωρου Πάγκαλου, βγάζει ο apodytiriakias.gr
