Δικαιούστε να αισθάνεστε υπερηφάνεια για τον Στέφανο;

Καθημερινή αθλητική στήλη,

αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους

 

*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,

όλων των κομμάτων

και όλων των θρησκειών,

σάς χαιρετώ…

 

*** Δεν θέλω να είμαι αιρετικός σε στιγμές Εθνικής Χαράς και Υπερηφάνειας·

σε ένα γλέντι οφείλουμε να είμαστε ευδιάθετοι, καλοπροαίρετοι, θετικοί άνθρωποι.

Όμως,

τι γίνεται όταν σε τούτο το γλέντι σπεύδουν να συμμετάσχουν

όλοι αυτοί που με δόλιους και τοξικούς τρόπους προσεπάθησαν να το εμποδίσουν;

 

Ο Στέφανος Τσιτσιπάς,

ο συμπαθέστατος και υπερταλαντούχος νεαρός,

κατέφερε χθες μία ανεπανάληπτη διάκριση·

η κατάκτηση τού «Α.Τ.Ρ. Finals» συνιστά τεράστια επιτυχία

και τοποθετεί οριστικά τον Έλληνα τενίστα στην αφρόκρεμα τού Παγκοσμίου Τένις.

 

Όμως, ο δρόμος τού Στέφανου είναι -κατά βάσιν- μοναχικός·

μόνος του, με παρέα του το χάρισμά του και τη ρακέτα του,

την οικογένειά του και τον προπονητή του,

έχτιζε επί πολλά χρόνια τη λαμπρή πορεία

που εμείς οι υπόλοιποι βλέπουμε σήμερα εντυπωσιασμένοι από τη λάμψη.

 

Ο κόσμος, λοιπόν, προέκυψε εκ’ των υστέρων·

πάντοτε ο κόσμος εκ’ των υστέρων προκύπτει.

Στα δύσκολα χρόνια,

τις ώρες που εσύ μοχθείς, κοπιάζεις, πληγώνεσαι, γονατίζεις, κλαις,

τις ώρες που φτάνεις να αναρωτιέσαι

μήπως το πεπρωμένο σου είναι απλώς μία κακόγουστη φάρσα τού εαυτού σου,

ουδείς κόσμος είναι εκεί δίπλα σου·

ελάχιστοι είναι εκείνοι που πραγματικά σε πιστεύουν και σε στηρίζουν

προτού φτάσεις στην Επιτυχία,

ενώ πολλοί είναι εκείνοι που σού βάζουν εμπόδια και σε πολεμούν.

Μετά, αφ’ ότου καταξιωθείς, το πράγμα γίνεται εύκολο·

η Δύναμη είναι πιστοποιημένος μαγνήτης από το «DN.A.» τής Φύσης

και όλοι τρέχουν προς τον Δυνατό, προς τον Επιτυχημένο.

 

*** Πλέον, ο Στέφανος έγινε «Μόδα»·

μία κατάσταση εξαιρετικά επικίνδυνη, απομυζητική, αφαιμακτική,

που προσφάτως, μάλιστα, τού εδημιούργησε ασφυκτικά πιεστικές συνθήκες,

οδηγώντας τον να κλείσει τούς λογαριασμούς του στα «social media»

προκειμένου να ανασάνει.

 

Είδα τον συγκλονιστικό τελικό τού Στέφανου με τον Ντομινίκ Τιμ·

δύο παιδιά, δύο πιτσιρικάδες,

που συγκίνησαν την Υφήλιο με το καταπληκτικό παιχνίδι τους,

αλλά και με τον εξαιρετικό χαρακτήρα τους.

Απήλαυσα το ματς, είχα άγχος για την εξέλιξή του,

χάρηκα και πανηγύρισα με τη νίκη τού «δικού μας».

Και, παρά το γεγονός

ότι σε προσωπικό επίπεδο διαφωνώ με τη χρήση τής λέξεως «Υπερηφάνεια»

που μετέρχονται πολλοί συμπολίτες μας

(καθώς μπαίνει στην εξίσωση και μία εθνική διάσταση τής μεγάλης νίκης),

δεν θέλω να χαλάσω τη διάθεση σε ανθρώπους που έχουν την αδυναμία

-αλλά ενδεχομένως και το μεγαλείο-

να αισθάνονται υπερήφανοι με το επίτευγμα ενός ανθρώπου

που γνωρίζουν μόνο μέσω τηλεοράσεως ή παρακολουθώντας τον στο γήπεδο·

σέβομαι την απλοϊκότητα των συναισθημάτων,

σέβομαι ακόμη και τη συναισθηματική ιδιοτέλεια τού Κόσμου.

 

Όμως, αυτό που δεν δέχομαι,

είναι ότι στο πανηγύρι που συμπυκνώνεται στη φράση

«Μάς έκανες υπερήφανους…»,

έτρεξαν να σύρουν τον χορό οι καταστροφείς τής Ελληνικής Κοινωνίας.

Αυτοί που αμαυρώνουν την Πολιτική και τον Αθλητισμό τής Ελλάδος,

αυτοί που -με τις πράξεις τους- οδηγούν τη Νεολαία στη Μετανάστευση

ή στην Υποταγή και στην Απώλεια τής Αξιοπρέπειας, 

αυτοί που -προς χάριν τής απληστίας και τού τοξικού χαρακτήρα τους-

απαγορεύουν στα παιδιά να έχουν όνειρα,

αυτοί που λένε στους πιτσιρικάδες ότι

«Ή θα γίνεις ίδιος μ’ εμάς, ή θα διαφθαρείς και θα γίνεις ενεργούμενό μας,

ή θα σε κάνουμε να μαρτυρήσεις τής μάνας σου το γάλα.»,

αυτοί ήταν που διαγκωνίζονταν εχθές το βράδυ

ποιος θα έβγαζε την πιο γρήγορη

και την πιο «συναισθηματική» συγχαρητήρια ανακοίνωση.

Ο Στέφανος έγινε (ένα ακόμη) πρόσχημά τους,

προκειμένου οι εν’ λόγω υπάνθρωποι

να καπηλευθούν για μυριοστή φορά ολόκληρη την Ελλάδα,

ξεπλένοντας τα ανομήματά τους μέσα από εξυμνητικά λόγια

προς ένα παιδί που δεν είχε την κακή τύχη την οποία επί δεκαετίες τού ετοίμαζαν.

 

Ένας συρφετός (παρα)πολιτικών και (παρ)αθλητικών μαφιόζων

που μαγαρίζουν οτιδήποτε κι αν αγγίξουν.  

Εγκληματίες τού Κοινού Ποινικού Κώδικα,

επιφανή στελέχη τής ημεδαπής εκδοχής τής «Κόζα Νόστρα»,  

χρησιμοποίησαν συντεταγμένα την επιτυχία τού Τσιτσιπά

ως «πλυντήριο» τού δικού τους προφίλ.

 

Όμως,

η απύθμενη ξευτίλα τους κρύβεται σε μία λεπτομέρεια

που ουδείς Έλληνας έως σήμερα έχει επισημάνει

και θα σάς την αναφέρω ευθύς αμέσως,

ως τροφή για σκέψη και για δημόσιο διάλογο.

 

Χρησιμοποιώντας εσκεμμένα μπερδεμένη διατύπωση

-προκειμένου να κάνω εκκωφαντικό το μήνυμα

όταν θα συνειδητοποιήσετε την απάντηση-

σάς ερωτώ..:

«Πόσοι από τούς αθλητές που έχουν κάνει υπερήφανη την Ελλάδα

και έγιναν αντικείμενα συγχαρητήριας ανακοίνωσης,

έχουν βγάλει -για οποιονδήποτε λόγο- συγχαρητήρια ανακοίνωση

για αυτούς που βγάζουν τις συγχαρητήριες ανακοινώσεις;». 

… 

 

Σε απλά Ελληνικά,

το γεγονός ότι κάποιος σε συγχαίρει για μία έντιμη επιτυχία σου,

ούτε τον αθωώνει για τα εγκλήματα που διαπράττει,

ούτε τον καθιστά ισάξιό σου.

Επίσης,

αυτό που μετράει,

δεν είναι μόνο να αισθάνεται κάποιος υπερηφάνεια για εσένα,

αλλά να αισθάνεσαι υπερηφάνεια κι εσύ γι’ αυτόν.

 

Ως εκ’ τούτου,

το μόνο που κατέφεραν εχθές

όλα αυτά τα (παρα)πολιτικά και (παρ)αθλητικά μιάσματα

που αποτελούν την enfant gâté τής Νεοελληνικής Μπανανίας,

είναι να αποδείξουν ότι -όσα φράγκα και όση δύναμη κι αν διαθέτουν-

ουδέποτε θα πάψουν να είναι ζήτουλες και λιγούρια.

 

*** Κλείνω με μία φωτογραφία που ξεχειλίζει Μαγεία κι Όνειρο,

καθώς και με λίγες λέξεις που βγαίνουν από καρδιάς… 

Στέφανε Τσιτσιπά, ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!

Σε ευχαριστώ που με έκανες χαρούμενο

και σού εύχομαι να συνεχίσεις τον μοναχικό σου δρόμο.

Η Υπερηφάνεια είναι όλη δική σου,

η υπερηφάνειά σου είναι ο μοναχικός σου δρόμος!

 

Ο Αθλητάμπουρας