Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Σήμερα θα μιλήσουμε για τον «Λόγο Τιμής»
και δη
-με δεδομένο ότι τα αθλητικά ζητήματα απασχολούν κυρίως εμάς τούς άντρες-
για τον «Αντρικό Λόγο Τιμής».
Ακριβώς επειδή το Γήπεδο και το Σεξ έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά
(η Καύλα, η Χυδαιότητα, καθώς και τα συνθήματα με σεξουαλικό περιεχόμενο,
πιστοποιούν τού Λόγου το Αληθές),
θα χρησιμοποιήσω ένα παράδειγμα-προϊόν φαντασίας,
το οποίο, όμως, είναι σε όλους μας γνώριμο από διηγήσεις.
*** Ένα ερωτευμένο ζευγάρι που έχει ως βάση τής σχέσης του το Σεξ,
τσακώνεται άγρια για πολλοστή φορά·
ο άντρας ζηλεύει παθολογικά τη γυναίκα,
τής κάνει διαρκώς σκηνές, την ταλαιπωρεί, τη βρίζει, είναι βίαιος.
Ο εντονότατος διαξιφισμός λαμβάνει χώρα στο σπίτι τού άντρα
και σε κάποια στιγμή
αυτός ανακοινώνει στη γυναίκα με κοφτό τρόπο την απόφασή του..:
«ΧΩΡΙΖΟΥΜΕ.».
Η γυναίκα, έμπλεη οργής κι εκείνη,
συνειδητοποιεί ότι τα πράγματα έφτασαν στο απροχώρητο
και, χωρίς να πει το παραμικρό, σηκώνεται και φεύγει.
Έχει αποδεχθεί ήδη τον χωρισμό
και είναι αποφασισμένη να προχωρήσει (σ)τη ζωή της.
Όλα έχουν τελειώσει μέσα της·
ο κοφτός αντρικός λόγος διαθέτει, στο μυαλό της, την υπόσταση συμβολαίου.
Το επόμενο πρωΐ αισθάνεται ήδη ένα τεράστιο ξαλάφρωμα·
δεν είχε συνειδητοποιήσει πόσο κακό τής έκανε αυτή η σχέση
και τώρα είναι έτοιμη για ένα νέο ξεκίνημα.
Κανονίζει να βγει με την παρέα της·
έχει να δει πολύν καιρό τα αγαπημένα της πρόσωπα,
διότι η ζήλια τού πρώην της δεν τής επέτρεπε να ξεδίνει.
Το βράδυ περνάει υπέροχα·
μία απλή έξοδος με οικεία άτομα,
η οποία γίνεται εξόχως σημαντική επειδή φέρει το στοιχείο τής ελευθερίας.
Επιστρέφει στο σπίτι της αργά τη νύχτα
και ξάφνου το αίμα της παγώνει.
Μέσα απ’ το σκοτάδι πετάγεται ο άντρας
που έως και την προηγούμενη ημέρα τής κατέτρωγε τη ζωή,
και κινείται απειλητικά προς το μέρος της.
«Πού ήσουνα;», τη ρωτάει με άκρως επιθετική κτητικότητα.
«Άσε με…», τού λέει, και ετοιμάζεται να βάλει το κλειδί στην πόρτα.
«Δεν έχεις να πας πουθενά.», τής λέει αυτός,
πιάνοντάς την άγρια από το μπράτσο.
«Άσε με…», τού επαναλαμβάνει.
«Είπες ότι χωρίζουμε και όντως έτσι πρέπει να γίνει.
Δεν θέλω άλλο να έχω σχέση μαζί σου.».
«Έχεις γκόμενο, μωρή πουτάνα..;», αρχίζει αυτός να ωρύεται,
ενώ οι πρώτες γρίλιες και τα παντζούρια των γύρω σπιτιών
δίνουν ήδη το ηχητικό στίγμα τους.
«Άσε με ήσυχη.», τού απαντάει.
«Με κάνεις ρεζίλι στους γείτονες.
Σήκω και φύγε, γιατί αλλιώς θα φωνάξω την Αστυνομία.», τον προειδοποιεί.
«Καλάαα…», απαντάει αυτός με απειλητικό ύφος
και απομακρύνεται με μία «υπόσχεση»
που μοιάζει πιο αληθινή από το «ΧΩΡΙΖΟΥΜΕ.» τής προηγούμενης μέρας.
«Δεν θα ξεμπλέξεις εύκολα από ’μένα, μωρή καριόλα.», τής πετάει ως επίλογο.
Την επομένη το βράδυ,
η γυναίκα είναι άκεφη λόγω τού ντροπιαστικού περιστατικού
και δεν έχει διάθεση να βγει.
Μένει στο σπίτι της,
βυθισμένη στις σκέψεις της
και στην τραυματική ανασκόπηση τής σχέσης
που για εκείνη έχει λήξει οριστικά.
Ξάφνου, σε προχωρημένη ώρα, χτυπάει το τηλέφωνό της. Είναι αυτός.
«Να σού πω… Είμαι από κάτω. Μπορείς να βγεις λίγο να σού πω;».
Αισθάνεται ότι αν αρνηθεί θα κάνει τα πράγματα χειρότερα
και με μία γκριμάτσα ψυχικής κούρασης βάζει κάτι πρόχειρο πάνω της
και βγαίνει στον δρόμο.
Τής κάνει νόημα να μπει στο αυτοκίνητό του και το πράττει.
«Τι θέλεις;», τον ρωτάει αποκαμωμένη.
«Ήρθα να σού πω ότι δεν θέλω να χωρίσουμε και σε θέλω πίσω στη ζωή μου.».
«Αυτό δεν μπορεί να γίνει.
Έχουμε τελειώσει και σού ζητώ να εφαρμόσεις τον αντρικό σου λόγο.
Είναι μάταιο να την στήνεις συνέχεια κάτω απ’ το σπίτι μου,
διότι δεν υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα να αλλάξω απόφαση όπως κάνεις εσύ.
Το μόνο που σού ζητώ, είναι,
να είσαι πραγματικός άντρας και να σέβεσαι τα λόγια σου.
Όχι για μένα, αλλά για σένα.».
Το προσωρινό, κίβδηλα γλυκό ύφος του, αλλάζει και πάλι.
Στα μάτια του η γυναίκα βλέπει το μίσος, την κακία, την απειλή.
Ένα σύγκρυο διαπερνάει την σπονδυλική της στήλη
και βγαίνει από το αυτοκίνητο χωρίς να τον ξανακοιτάξει.
Την στιγμή που μπαίνει ξανά στο σπίτι της,
τον ακούει να την απειλεί και πάλι..:
«Μην ξαφνιαστείς αν άλλη φορά σε περιμένουν δικά μου άτομα.
Και να ξέρεις ότι εκείνα δεν θα σε λυπηθούν.».
ΤΕΛΟΣ ΑΛΛΗΓΟΡΙΑΣ
*** Έγραφα το κείμενο που μόλις αναγνώσατε και με έπιασε η ψυχή μου.
Σφίχτηκε το στομάχι μου,
διότι συνειδητοποίησα ότι η γυναίκα τής (μυθ)ιστορίας
(η οποία, εν’ προκειμένω,
ενσαρκώνει το Ελληνικό Μπάσκετ
και τις αντίπαλες προς τον Ολυμπιακό ομάδες),
βιώνει -τηρουμένων των αναλογιών-
αυτά που ταλανίζουν κατά το τελευταίο διάστημα το Εθνικό μας Άθλημα.
Ο «άντρας» τής (μυθ)ιστορίας έχει πρόσωπο, αλλά είναι και απρόσωπος.
Σε τούτο το σημείο να επισημάνω,
ότι οι αδελφοί Αγγελόπουλοι ΔΕΝ προσωποποιούνται στα σημεία
όπου για σεναριογραφικούς λόγους έβαλα στο στόμα τού άρρενος χαρακτήρα
κάποιες χυδαίες ύβρεις και απειλές·
οι ιδιοκτήτες τής «Κ.Α.Ε. Ολυμπιακός» συμπυκνώνονται αρκούντως
στο ανακόλουθο και θλιβερό «ΧΩΡΙΖΟΥΜΕ.»,
το οποίο στη συνέχεια μετετράπη σε πτερόεν έπος.
Οι χυδαίες ύβρεις και απειλές
φωτογραφίζουν τούς τραμπούκους και τούς (εκκολαπτόμενους) δολοφόνους
που ανήρτησαν το πανό στο οποίο επέχαιραν για τη δολοφονία τού Μιχάλη Φιλόπουλου,
καθώς και την επιδρομική επίθεσή τους
έξω από το σπίτι τού διαιτητή Παναγιώτη Αναστόπουλου
(γεγονότα που -σημειωτέον- ουδέποτε καταδικάστηκαν από τούς αδελφούς Αγγελόπουλους·
τουναντίον, μέχρι να ταυτοποιηθούν οι πέντε εξ’ αυτών των εγκληματιών,
η επίσημη θέση τής «ερυθρόλευκης» διοίκησης
ήταν να απειλεί με μηνύσεις για συκοφαντική δυσφήμιση τού συλλόγου
και να ισχυρίζεται ότι επρόκειτο για οπαδούς τής… Λίβερπουλ).
Επιμύθιο: Ο Άντρας δεν προσδιορίζεται από τα γεννητικά του όργανα.
Ο Άντρας προσδιορίζεται
από τον Σεβασμό που δείχνει στον Λόγο τής Αντρικής Τιμής,
ο Άντρας προσδιορίζεται
από τον Σεβασμό που δείχνει στον Λόγο τής Τιμής του.
Και οι νοούντες νοήτωσαν…
Ο Αθλητάμπουρας
