.jpg)
Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Ένας από τούς βασικότερους κανόνες που διέπουν τη Δημοσιογραφία
-και εν’ γένει κάθε συγγραφικό πόνημα-
είναι η αποφυγή τής επανάληψης λέξεων
στις ίδιες προτάσεις και σε κοντινά διαστήματα·
πρόκειται για άγραφο νόμο,
που διαθέτει ΚΑΙ ουσιαστικό ΚΑΙ αισθητικό υπόβαθρο,
αφού τα κείμενα που χαρακτηρίζονται από τη διαρκή χρήση των ίδιων λέξεων
καθίστανται κουραστικά και απωθητικά για τον (εκάστοτε) αναγνώστη,
ενώ συνάμα μαρτυρούν και λεξιπενία τού (εκάστοτε) γράφοντος.
Τρανή σατιρική version τού εν’ λόγω φαινομένου
(το οποίο έβρισκε την αποθέωσή του
στο πάλαι ποτέ περιβόητο σίριαλ «Λάμψη»),
έχουν αποτελέσει οι διάφοροι αυτοσχέδιοι διάλογοι
ανάμεσα στον Γιάγκο Δράκο και τη Βίρνα Δράκου,
όπου η Βίρνα ανακοινώνει στον Γιάγκο κάτι συνταρακτικό
και εκείνος επαναλαμβάνει την ανακοίνωσή της υπό μορφήν ερώτησης·
παραδείγματος χάριν:
– Γιάγκο, από σήμερα θα παίζει μαζί μας στη «Λάμψη» η Καλομοίρα.
– Τι εννοείς, Βίρνα..;
Από σήμερα θα παίζει μαζί μας στη «Λάμψη» η Καλομοίρα;
– Ναι, Γιάγκο Δράκο.
Από σήμερα θα παίζει μαζί μας στη «Λάμψη» η Καλομοίρα.
– Μίλα καθαρά, Βίρνα.
Από σήμερα θα παίζει μαζί μας στη «Λάμψη» η Καλομοίρα;
– Ναι, Γιάγκο Δράκο.
Από σήμερα θα παίζει μαζί μας στη «Λάμψη» η Καλομοίρα.
*** Διόλου τυχαία, λοιπόν,
οι διορθωτές που εργάζονται για λογαριασμό εκδοτικών οίκων,
δεν ασχολούνται μόνο με την απάλειψη ορθογραφικών και συντακτικών λαθών,
αλλά είναι επιφορτισμένοι και με τον -κατά το δυνατόν- περιορισμό τής Επαναληπτικότητας.
Αναμφίβολα,
σύμμαχος στην τήρηση τού συγκεκριμένου κανόνα είναι η Ελληνική Γλώσσα,
η πιο πλούσια και ευφυής γλώσσα στην Ιστορία τής Ανθρωπότητας,
καθώς διαθέτει πληθώρα συνώνυμων
και αποτελεί την απόλυτη αβάντα για τούς (εν)ασχολούμενους με τη Γραφή.
Όμως,
υπάρχουν και περιπτώσεις
που οι σωστές προθέσεις οδηγούν σε λανθασμένο αποτέλεσμα·
ένα εκκωφαντικά χαρακτηριστικό παράδειγμα στρεβλής εξέλιξης
προκύπτει από την Αθλητικογραφία
και δη από το λεξιλόγιο που έχει επικρατήσει γύρω από το Ελληνικό Ποδόσφαιρο.
Οι ημεδαποί αθλητικογράφοι, λοιπόν,
(που ούτως ή άλλως
δεν είναι -στην πλειοψηφία τους- τα πιο μορφωμένα και καλλιεργημένα άτομα),
επιχειρούν συχνά να ακολουθήσουν αυτόν τον άγραφο νόμο,
μα η προσπάθειά τους στέφεται από παταγώδη αστοχία
όταν θέλουν να περιγράψουν με διαφορετικές λέξεις κάποιον παράγοντα.
Έτσι,
εκτός από τούς προσδιορισμούς
«ο πρόεδρος», «ο μεγαλομέτοχος», «ο ιδιοκτήτης», ο «διοικητικός ηγέτης»,
χρησιμοποιείται ευρύτατα και ο χαρακτηρισμός «ο ισχυρός άνδρας».
Τι κι αν αυτός είναι μαφιόζος, έμπορος ναρκωτικών, έμπορος όπλων, σωματέμπορας,
εγκληματίας, απατεώνας, ψεύτης, προβοκάτορας…
Τι κι αν στήνει παιχνίδια, τι κι αν απειλεί,
τι κι αν πληρώνει -μεταφορικώς, ή και κυριολεκτικώς- συμβόλαια θανάτου…
Τι κι αν η αποτρόπαια μούρη του εκπέμπει κτηνοβατικές τάσεις,
τι κι αν το «είναι» του ξεχειλίζει από θρασυδειλία και ψευδεπίγραφο επιβητορισμό…
Τι κι αν η συμπεριφορά του προσβάλλει βάναυσα την Έννοια τού Ανδρισμού,
τι κι αν η λέξη «Ανανδρία» έχει δίπλα της τη φωτογραφία του…
Ο αμόρφωτος και ακαλλιέργητος ημεδαπός αθλητικογράφος
θα αποδώσει σε ένα τέτοιο κατακάθι
τον προσδιορισμό «ο ισχυρός άνδρας (τής Π.Α.Ε., κ.λπ.)».
*** Ετούτη η γλωσσική ευκολία δεν συνιστά μόνον αστοχία,
αλλά είναι εξαιρετικά επικίνδυνη σε κοινωνικό επίπεδο
διότι παράγει απολύτως στρεβλά μηνύματα.
Ο πιτσιρικάς που ακούει τη συγκεκριμένη διατύπωση,
τι θα σκεφτεί;
Ο έφηβος που διψάει να λειτουργεί με πρότυπα
-τα οποία θα τού τονώσουν και θα τού ενηλικιώσουν τον άγουρο ανδρισμό του-
πώς θα αισθανθεί όταν γίνεται δέκτης τέτοιων εγκληματικών εξαπλουστεύσεων;
Δυστυχώς,
αν δεν είναι ήδη περιχαρακωμένος με αξίες από τούς γονείς του και τούς δασκάλους του,
ο εκκολαπτόμενος πολίτης, το παιδί, ο πιτσιρικάς, ο έφηβος,
θα συνδέσει την Παραβατικότητα και την Άνανδρη Συμπεριφορά
με τον όρο «Ισχυρός Άνδρας».
Και έτσι, με αυτόν τον άδοξο τρόπο,
μέσα από μία άτσαλα κρυπτόμενη δημοσιογραφική λεξιπενία,
μέσα από μία θλιβερή επίδειξη (ανυπόστατου) λεκτικού πλούτου,
δημιουργούνται οι μελλοντικοί διάδοχοι των μαφιόζων και κτηνοβατών,
και εκτρέφονται οι επίγονοι τής Σαπίλας.
*** Το Ελληνικό Ποδόσφαιρο,
το -επί δεκαετίες- ιδεώδες ορμητήριο
που χρησιμοποιούν οι μαφιόζοι και οι κτηνοβάτες
για να εξωτερικεύουν τα φροϊδικά συμπλέγματά τους,
θα πάψει να είναι αυτό που είναι
όταν ο προσδιορισμός «Ο ισχυρός άνδρας» αντικατασταθεί
και δώσει τη θέση του στην Αλήθεια.
Η «Αλήθεια τού Ελληνικού Ποδοσφαίρου»,
η οποία περιλαμβάνει
και κάμποσους «ταγμένους» δικαστές, πολιτικούς, αστυνομικούς και διαιτητές,
συμπυκνώνεται -από το φθινόπωρο τού ’96 και εντεύθεν-
στον χαρακτηρισμό «Ο ανίσχυρος άνανδρος»·
για να αξίζεις να θεωρείσαι «Άντρας»,
δεν αρκεί να ανήκεις τυπικώς στο ανδρικό φύλο,
ούτε κερδίζεις de facto αυτόν τον τίτλο τιμής
επειδή φέρεις -εκ’ συμπτώσεως- πάνω σου ένα πέος και δύο όρχεις.
*** Ως εκ’ τούτων,
όσοι δημοσιογράφοι αντιληφθήκατε έστω και κατ’ ελάχιστον
το περιεχόμενο τού παρόντος πονήματος,
σταματήστε να παράγετε καταστροφικά πρότυπα
και να ραίνετε τα ανδρείκελα με τεστοστερόνη.
Πάψτε να ευνουχίζετε μία ολόκληρη κοινωνία με τις μπούρδες σας,
πάψτε να βομβαρδίζετε την Ελλάδα με τις προσωπικές νοηματικές συγχύσεις σας.
Επιτέλους, Νεοέλληνα δημοσιογράφε, μάθε τι ακριβώς λες και γράφεις.
Γκέγκε;
Ο Αθλητάμπουρας
