Καθημερινή αθλητική στήλη,

αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…

*** Πλέον, τον Ολυμπιακό είναι να τον κλαίν’ οι ρέγγες.

Ποιος να φανταζόταν τέτοια… θαλασσινή συνθήκη·

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

οι «γαύροι» είναι για να τούς κλαίν’ οι ρέγγες.

Δεν αστειεύομαι· μιλάω απολύτως σοβαρά.

Μιλάω απολύτως σοβαρά, διότι τα πράγματα είναι απολύτως σοβαρά.

Κι ας ξεκίνησαν από ένα αστείο…

 

*** Είναι απομεσήμερο, χθες.

Συνεδριάζει το Διοικητικό Συμβούλιο τού «Ε.Σ.Α.Κ.Ε.»

(«Ελληνικός Σύνδεσμος Ανωνύμων Καλαθοσφαιρικών Εταιρειών»)

και η ατμόσφαιρα είναι τεταμένη

λόγω τής συνεχιζόμενης αξίωσης τού Ολυμπιακού

να διευθύνουν ξένοι διαιτητές

το επερχόμενο ντέρμπι τής 17ης Μαρτίου με τον Παναθηναϊκό στο «Σ.Ε.Φ.».

 

Η απειλή τού Ολυμπιακού ότι αν δεν ικανοποιηθεί η απαίτησή του,

δεν θα κατεβεί να αγωνιστεί,

οδηγεί τον εκπρόσωπο τού Παναθηναϊκού, Μάνο Παπαδόπουλο,

σε εξαιρετική-αποδομητική ατάκα..:

«Κι εμείς δεν θα ξανακατεβούμε αν οι διαιτητές δεν είναι Κινέζοι.

Μόνο με Κινέζους διαιτητές θα παίζουμε…».

 

Κι εκεί που λες ότι το θέμα θεωρείται λήξαν,

κι εκεί που πιστεύεις ότι ο Ολυμπιακός έχει υποστεί άλλη μία επικοινωνιακή ήττα,  

καθώς το Χιούμορ είναι επί δύο δεκαετίες «Άγνωστο(ς) Χ» για τούς «ερυθρόλευκους»

και έχει δώσει τη θέση του σε μία μυγιάγγιχτη τοξικότητα,  

τσουπ, κάνει την εμφάνισή του και μάλιστα με ξεκαρδιστικό τρόπο.

 

Στον επίσημο λογαριασμό τής «Κ.Α.Ε.» στο Twitter,

αναρτάται επεξεργασμένη φωτογραφία,

όπου απεικονίζονται ο Μάνος, ο Αναστόπουλος και ο Παναγιώτου,

οι τρεις διαιτητές

τού πρόσφατου πολυσυζητημένου ημιτελικού Κυπέλλου,

με μουστάκια και με καπέλα που παραπέμπουν σε Κινέζους.

 

Παραδόξως,

το πραγματικά αστείο στιγμιότυπο και η πετυχημένη έμπνευση τού Ολυμπιακού,

αντιμετωπίζεται -εγχωρίως και διεθνώς- με άκρως απορριπτική διάθεση

και προσλαμβάνει απρόσμενα αρνητικές διαστάσεις.

Τα ελληνικά «social media», αλλά και ξένοι παίκτες (όπως ο Μάϊκ Τζέϊμς),

κάνουν λόγο για… ρατσισμό.

 

Εδώ, λοιπόν,

έχουμε την πρώτη αληθινή αδικία που υπέστη φέτος ο Ολυμπιακός.

Ο σύλλογος που έχει μετατρέψει την αυτοθυματοποίηση σε βιομηχανία,

η ομάδα που είναι κατ’ επάγγελμα αδικημένη,

αυτήν τη φορά πέφτει θύμα τού λάκκου που έσκαβε επί χρόνια για τούς άλλους.

 

Το μεγαλύτερο κακό που έχει προξενήσει ο Ολυμπιακός στον εαυτό του,

είναι ότι μέσα από την έμπλεη αμετροέπειας και απληστίας νοοτροπία του,

οδηγήθηκε στην απομόνωση από τούς συνοδοιπόρους του.

Είτε μιλάμε για ποδόσφαιρο, είτε για μπάσκετ, είτε για… τάβλι,

ο ανταγωνιστής σου είναι και συνοδοιπόρος σου·

ως εκ’ τούτου, οφείλεις να τον σέβεσαι, να τον εκτιμάς,

να τού αναγνωρίζεις ότι αποτελεί κεντρικό πυλώνα τής κοινωνικοποίησής σου.

 

Η χθεσινή ανάρτηση τού Ολυμπιακού κάθε άλλο παρά ρατσιστική ήταν.

Στηρίχτηκε στην κατοχυρωμένη φράση τής Καθομιλουμένης

«Αυτός κάνει τον Κινέζο (ή, “Μην κάνεις τον Κινέζο”)»,

η οποία φράση έλκει την προέλευσή της

από το «ακαταλαβίστικον» τής Κινεζικής Γλώσσας.

 

Το στιγμιότυπο με τούς τρεις κινεζοποιημένους Έλληνες διαιτητές

ήταν μία εξαιρετική, μη τοξική παρωδία.

Όμως,

το γεγονός ότι οι περισσότεροι μέμφθηκαν αυτήν την έμπνευση

και ελάχιστοι -ανάμεσα στους οποίους κι ο υπογράφων- γέλασαν,

αποτελεί εκκωφαντικό σήμα κινδύνου

για σύσσωμο τον οργανισμό που λέγεται «Ολυμπιακός».

 

Θα σάς περιγράψω το τέλμα στο οποίο έχει πλέον περιέλθει ο Ολυμπιακός,

μέσα από μία απλούστατη εικονοπλασία

(η οποία φέρει και επιστημονική τεκμηρίωση).

 

Οι περισσότεροι άνθρωποι γαργαλιούνται·

άλλος λιγότερο, άλλος πιο πολύ.

Το Γαργαλητό, λοιπόν, είναι Απόδειξη Κοινωνικοποίησης.

Η Αίσθηση τού Γαργαλητού είναι Απόδειξη Διάθεσης για Κοινωνικοποίηση.

 

Όταν ένας άνθρωπος -με τον οποίο αισθανόμαστε οικειότητα και συμπάθεια-  

επιχειρήσει να μάς γαργαλήσει,

θα γελάσουμε·

συχνά αυτό θα συμβεί πριν καν το χέρι του έρθει σε επαφή με το σώμα μας.

Όπερ μεθερμηνευόμενον,

το γέλιο μάς προκαλείται

από τη θετική διάθεση που τρέφουμε προς αυτόν τον άνθρωπο.

 

Όμως, σάς παραπέμπω στην αντίδραση που έχουμε,

όταν ακριβώς την ίδια κίνηση τη διαπράξει προς εμάς

ένα άτομο που αντιπαθούμε, που δεν εκτιμούμε,

που -εν’ γένει- δεν τρέφουμε θετικά συναισθήματα απέναντί του.

Εκεί, όχι μόνο δεν θα γελάσουμε,

όχι μόνο δεν θα γαργαληθούμε,

αλλά θα παραμείνουμε ανεπηρέαστοι ή θα αισθανθούμε ενοχλημένοι.

Συνελόντι ειπείν, ο Ζωτικός Χώρος είναι μία μεταβλητή,

η οποία αλλάζει μορφή ανάλογα με τα πρόσωπα και τις καταστάσεις.

 

Το χθεσινό συμβάν διδάσκει με αδιαμφισβήτητο τρόπο,

ότι ο Ολυμπιακός από τούδε και στο εξής

θα αντιμετωπίζει οξύτατο πρόβλημα κοινωνικοποίησης.

Επρόδωσε την παρέα αναρίθμητες φορές,

επρόδωσε στυγνά τούς διαχρονικούς συνοδοιπόρους του,

και τώρα αυτοί τον αισθάνονται και τον αντιμετωπίζουν ως έναν ξένο φορτικό.

 

Όπως σε μία παρέα υπάρχει ο άνθρωπος που όλοι αγαπούν

και έχουν τη διάθεση και την τάση να γελάσουν με οτιδήποτε πει ή κάνει

(όσο πετυχημένο ή αποτυχημένο κι αν είναι αυτό το «οτιδήποτε»),

έτσι υπάρχει κι ο ανεπιθύμητος για μία παρέα,

ο οποίος, ό,τι κι αν πει, ό,τι κι αν κάνει,

όσο πετυχημένο κι αν είναι,

θα αντιμετωπιστεί με ψυχρά βλέμματα και παγερή διάθεση.

 

Ο Ολυμπιακός έπαψε να είναι μέλος τής παρέας.

Από τη μία λες «Κρίμα» κι από την άλλη λες «Ας επρόσεχε».

 

Απόφθεγμα Ημέρας (εμμέτρως):

Όσοι το Γέλιο θέλησαν

να έχουν μονοπώλιο,

γελοίοι καταντήσανε

και κάτσαν’ στο εδώλιο.

 

ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ

* Ο ηγέτης Μελισσανίδης και ο κατά φαντασίαν ηγέτης Μαρινάκης

* Ό,τι άλλο θέλουμε…

* Και ό,τι άλλο ήθελε προκύψει…

 

*** Γυρίστε ανάποδα την κλεψύδρα· ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση!

 

*** Αύριο πάλι…

 

Ο Αθλητάμπουρας

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης