Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Σαραγόσα 1995.
Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός έχουν προκριθεί στο «Final-4» τού Ευρωπαϊκού Μπάσκετ
που διοργανώνεται στην ισπανική πόλη.
Κόκκινοι και πράσινοι χουλιγκάνοι βρίσκουν τη «χρυσή αφορμή»
να διαφημίσουν την «Ελληνική Λοβοτομή» στο εξωτερικό
και πλακώνονται ανελέητα μεταξύ τους.
Ο Σωκράτης Κόκκαλης,
εμβληματικός ηγέτης τού Ολυμπιακού
και τότε ιδιοκτήτης τού ποδοσφαιρικού και τού μπασκετικού τμήματος,
προβαίνει σε ανεκδιήγητη ιστορική δήλωση..:
«Αυτούς τούς οπαδούς έχουμε,
και ούτε μπορούμε, αλλά ούτε και θέλουμε να τούς αλλάξουμε…».
Αν η Ελλάδα ήταν σοβαρό κράτος,
θα είχε πάρει από τότε το μήνυμα τής επερχόμενης κατρακύλας
και θα είχε αντιδράσει στο δύσοσμο decadence που προοιωνιζόταν.
Όμως,
η χώρα βρισκόταν στη βίαιη μεταβατική περίοδο
όπου ο Νεοέλληνας Κτηνοβάτης επιχειρούσε παντί τρόπω να γίνει αστός·
πού καιρός για Παιδεία και για Κοινωνική Διορατικότητα.
*** Τα χρόνια περνούσαν και η σαθρή νοοτροπία εγκαθιδρυόταν ως αξίωμα.
Γίναν’ πολλά από τότε·
23 χρόνια γεμάτα από τα «κατορθώματα» των οπαδών μας,
τούς οποίους ούτε μπορούσαμε (τάχα μου), ούτε θέλαμε να τούς αλλάξουμε.
Ο Κόκκαλης, κατά το ήμισυ τής δήλωσής του, ψευδόταν εγκληματικά·
μπορούσε, αλλά δεν ήθελε.
Ένας πολυπληθής εσμός από τραμπούκους βλάκες
εξυπηρετεί με τον ιδεωδέστερο τρόπο τα συμφέροντα των επιτηδείων·
ιδίως όταν μιλάμε για μία απολύτως συμπλεγματική και καθυστερημένη κοινωνία,
που τότε διεκδικούσε λυσσαλέα το δικαίωμά της στον εκμαυλισμό,
στην αλλοτρίωση και στην παντός κόστους ηδονή.
Και φτάνουμε στο «σήμερα».
Στο πρόσφατο ντέρμπι Τσέλσι-Μάντσεστερ Σίτι,
ο ποδοσφαιριστής τής φιλοξενούμενης ομάδας, Ραχίμ Στέρλινγκ,
δέχεται ρατσιστική επίθεση από οπαδούς των γηπεδούχων.
Αμέσως η Τσέλσι κινητοποιείται·
για τούς ιθύνοντές της,
ο αντίπαλος δεν είναι ένας βάρβαρος που πρέπει να εξοντωθεί,
ούτε ο οπαδός τής ομάδας μας έχει ασυλία για οτιδήποτε κι αν κάνει.
Το «Πρόσωπο τού Μίσους» δεν πρέπει να κυριαρχήσει στο Γήπεδο.
Με συνοπτικές διαδικασίες και με τη συνεργασία των Αρχών,
βρίσκονται τέσσερις από τούς δράστες τής ρατσιστικής επίθεσης
και τούς απαγορεύεται διά βίου η είσοδος στο «Στάμφορντ Μπριτζ».
Δεν σεβάστηκαν την Ομάδα, το Άθλημα και -πάνω απ’ όλα- τον Άνθρωπο,
και πλέον είναι ανεπιθύμητοι.
Η φαντασία μου ήδη πλάθει τη δήλωση τού Ρομάν Αμπράμοβιτς,
ιδιοκτήτη τής Τσέλσι..:
«Αυτούς τούς οπαδούς ΔΕΝ έχουμε,
διότι, ΚΑΙ μπορούμε, ΚΑΙ θέλουμε να τούς αλλάξουμε…».
*** Σε αντιδιαστολή,
τα πρόσφατα παραδείγματα από το Ελληνικό Ποδόσφαιρο μόνο θλίψη προκαλούν·
εκείνη η δήλωση τού Κόκκαλη έχει προσλάβει πλέον μυθικές διαστάσεις
και από ’κεί που ήταν απλώς μία απαράδεκτη ατάκα απόσεισης ευθυνών,
έχει αναχθεί σε «Προφητεία τού Ζόφου».
Στις 17 Μαΐου 2017,
ο αγώνας ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τον Π.Α.Ο.Κ. διακόπτεται,
επειδή ένα κουτί μπίρας βρίσκει στο κεφάλι
τον προπονητή τού «Δικεφάλου τού Βορρά», Βλάνταν Ίβιτς.
Ο πανύβλαξ οπαδός που επέταξε το αντικείμενο
αντιμετωπίζεται με επιείκεια,
η υπερασπιστική γραμμή τού Παναθηναϊκού
είναι η -σε σημείο απελπισίας- αναζήτηση δικαιολογιών,
ενώ η εντονότατη κουβέντα που γίνεται μέχρι και σήμερα,
δεν έχει ως αντικείμενό της τη ρίψη αντικειμένου σε ένα κεφάλι,
αλλά αν το κουτί είχε μπίρα μέσα, πόση μπίρα είχε,
και αν ο Ίβιτς έκανε θέατρο
(που έκανε, αλλά δεν έχει την παραμικρή σημασία στο θέμα μας).
Στις 25 Φεβρουαρίου 2018,
ο αγώνας ανάμεσα στον Π.Α.Ο.Κ. και τον Ολυμπιακό ουδέποτε ξεκινάει,
επειδή ένα ρολό ταμειακής βρίσκει στο κεφάλι
τον προπονητή των «ερυθρολεύκων», Όσκαρ Γκαρσία.
Ο πανύβλαξ οπαδός που επέταξε το αντικείμενο
αντιμετωπίζεται με επιείκεια,
η υπερασπιστική γραμμή τού Π.Α.Ο.Κ.
είναι η -σε σημείο απελπισίας- αναζήτηση δικαιολογιών,
ενώ η εντονότατη κουβέντα που γίνεται μέχρι και σήμερα,
δεν έχει ως αντικείμενό της τη ρίψη αντικειμένου σε ένα κεφάλι,
αλλά αν το ρολό τής ταμειακής είχε ανοίξει, πόσο βάρος είχε,
σε ποιο ακριβώς σημείο βρήκε τον Γκαρσία
και αν ο Γκαρσία έκανε θέατρο
(που έκανε, και μάλιστα ήταν χειρίστης μορφής,
αλλά δεν έχει την παραμικρή σημασία στο θέμα μας).
*** Θα μπορούσαμε να μνημονεύσουμε πολλά ακόμη παραδείγματα,
αλλά δεν χρειάζεται·
οι δύο περιπτώσεις που ανέφερα
είναι άκρως αντιπροσωπευτικές τής εγκαθιδρυμένης νοοτροπίας,
η οποία μέσα από δαιδαλώδεις διαδικασίες
και με όπλο της ένα τσουνάμι αλμάτων λογικής,
εξαφανίζει τον Ένοχο
και βαφτίζει την ευθύνη του ως «αδικία» και ως «κυνήγι μαγισσών».
«Έλα, μωρέ, ένα αδειανό κουτάκι μπίρας επέταξε…».
«Έλα, μωρέ, ένα αλαφρύ ρολό ταμειακής επέταξε…».
Μετά, λοιπόν,
μην απορούμε πώς φτάνουν ένας 21χρονος και ένας 19χρονος
να πετούν μία κοπέλα στα βράχια·
με την κουλτούρα που έχει διαμορφωθεί
και με το ήδη έτοιμο άλλοθι
που έχουν δημιουργήσει οι τεταρτοκοσμικές μπανάνες
που λέγονται «ελληνικές ποδοσφαιρικές ομάδες»,
δεν θα προκαλούσε έκπληξη
αν ο 21χρονος και ο 19χρονος πετούσαν την κοπέλα στο γήπεδο.
«Έλα, μωρέ, μία μικρή κοπέλα πετάξαμε στο γήπεδο…».
ΤΡΑΓΙΚΟ.
Απόφθεγμα Ημέρας:
Ο Έξυπνος παραδέχεται, ο νεοέλληνας δικαιολογείται και ο νεοέλληνας επιμένει.
ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
* Όσα θα συμβούν στον αποψινό αγώνα τού Τσάμπιονς Λιγκ, Μπενφίκα-Α.Ε.Κ.
* Ό,τι άλλο θέλουμε…
* Και ό,τι άλλο ήθελε προκύψει…
*** Γυρίστε ανάποδα την κλεψύδρα· ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση!
*** Αύριο πάλι…
Ο Αθλητάμπουρας
