Καθημερινή αθλητική στήλη,

αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

 

*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,

όλων των κομμάτων

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

και όλων των θρησκειών,

σάς χαιρετώ…

 

*** Ο Πρωταθλητισμός είναι σκληρή κατάσταση. Πολύ σκληρή.

Συχνά, μάλιστα, φτάνει να γίνεται συνώνυμος με την Αναλγησία.

 

Όσα συνέβησαν από τις 13 Φεβρουαρίου και μέχρι χθες στο Ελληνικό Μπάσκετ,

ωχριούν μπροστά σε αυτό που συμβαίνει στον Ντέϊβιντ Μπλατ.

Υπάρχει έστω κι ένας που να πιστεύει,

ότι ο Αμερικανο-Ισραηλινός προπονητής  

ΔΕΝ θα αντήλλασσε όλες τις επαγγελματικές επιτυχίες τής ζωής του

με την πρότερη υγεία του;

 

Μία αυτο-άνοση ασθένεια

που τον προσέβαλε και θα τον ακολουθεί ύπουλα καθ’ όλην τη διάρκεια τής ζωής του.

Ένα εκφυλιστικό νόσημα,

στο οποίο ο Μπλατ θα πρέπει κάθε μέρα να λέει κι ένα «Ευχαριστώ»

όταν η κατάστασή του θα παραμένει στάσιμη και δεν θα χειροτερεύει.

Είναι συγκλονιστικό, είναι τραγικό, να αποτελεί επιτυχία σου η Στασιμότητα.

 

Υπ’ αυτές τις συνθήκες,

είναι ηλίου φαεινότερον

ότι το πρωτεύον στοιχείο για τον ασθενή είναι η ψυχολογία (του),

καθώς, αν καταπέσει ψυχολογικά,

είναι βέβαιο ότι το ήδη εκπίπτον σώμα του δεν θα αντέξει

και έτσι θα επέλθει η πλήρης κατάρρευση.

 

Ο Ολυμπιακός, λοιπόν, και δη, οι αδελφοί Αγγελόπουλοι,

διέπραξαν ανοσιούργημα απέναντι στον ανατριχιαστικά αξιοπρεπή Ντέϊβιντ Μπλατ.

Παρ’ ότι εγνώριζαν το υφιστάμενο πρόβλημα τής υγείας του,

τον υπέβαλλαν επί τουλάχιστον οκτώ μήνες σε μία πολυεπιπέδως βάρβαρη δοκιμασία,

τον εξέθεταν εν’ γνώσει τους σε βάναυση τοξικότητα.

 

Η ξαφνική και απολύτως αδικαιολόγητη απόφασή τους

για αποχώρηση από τον ημιτελικό Κυπέλλου στο «Ο.Α.Κ.Α.»,

βρήκε τον Μπλατ ανενημέρωτο και έμπλεο έκπληξης.

Αυτή ήταν μόνο η αρχή τής οδυνηρής περιπέτειάς του·

περιπέτεια που ερχόταν να επιβαρύνει την ήδη κλονισμένη υγεία του.

 

Ακολούθησαν πολλά. Πάρα πολλά.

Αντί η «Κ.Α.Ε. Ολυμπιακός» και οι αδελφοί Αγγελόπουλοι

να γίνουν η απόλυτη ασπίδα για τον Μπλατ,

γινόταν ο Μπλατ ασπίδα και κυματοθραύστης τους.

ΝΤΡΟΠΗ.

 

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, φτάσαμε στη χθεσινή ημέρα,

οπότε και πάρθηκε μία απόφαση που άργησε εγκληματικά.

Η εικόνα τού Ντέϊβιντ Μπλατ στον αγώνα τού Ο.Σ.Φ.Π. με τη Βιλερμπάν

προεκάλεσε βαθιά στεναχώρια σε όλους μας

(μάς προτρέπω να αποφύγουμε να αισθανθούμε οίκτο γι’ αυτόν τον άνθρωπο,

διότι θα είναι σαν να τον σκοτώνουμε πρόωρα).

 

Η απόφαση για κοινή λύση τής συνεργασίας τού Ολυμπιακού με τον Ντέϊβιντ Μπλατ

ήταν απαράδεκτα ετεροχρονισμένη, ήταν απάνθρωπα ετεροχρονισμένη.

Όχι, επ’ ουδενί διατείνομαι ότι μόλις αρρωστήσει σοβαρά ένας άνθρωπος,

θα πρέπει να πετιέται στην άκρη σα να είναι άχρηστος·

τουναντίον,

θα μπορούσαν οι αδελφοί Αγγελόπουλοι

-χρησιμοποιώντας, ενδεχομένως,

και τις γνώσεις τού εξειδικευμένου επιστημονικού επιτελείου που διαθέτουν-

να εξηγούσαν στον Μπλατ με όμορφο και ουδόλως γκετοποιητικό τρόπο

ότι θα μπορούσε να προσφέρει στην ομάδα

από ένα πόστο που δεν θα λειτουργούσε επιβαρυντικά για την υγεία του.

Είναι προφανές ότι δεν το έπραξαν

και έτσι τον άφησαν επί καιρώ εκτεθειμένο προς την Κοινή Γνώμη

(άλλωστε,

ποιος δεν θυμάται το ειρωνικό πρωτοσέλιδο

τής φίλα προσκείμενης στον Ολυμπιακό εφημερίδας «Φως των Σπορ»,

η οποία

-μετά την κρίσιμη εντός έδρας ήττα των «ερυθρολεύκων» από τη Ζαλκίρις Κάουνας

στις 29 Μαρτίου- εκυκλοφόρησε την επόμενη μέρα

με μία θλιβερά περιπαικτική φωτογραφία

όπου απαθανατιζόταν ο Μπλατ να χάνει την ισορροπία του και να πέφτει στο παρκέ·

ο τίτλος τού πρωτοσέλιδου ήταν «Καθίζηση»

και το εν’ λόγω έντυπο προέβη προσφάτως σε δημόσια απολογία).

 

*** Όλα τούτα (θα) έπρεπε να έχουν αποφευχθεί·

στο συγκεκριμένο θέμα

δεν υπάρχουν η παραμικρή δικαιολογία και το παραμικρό ελαφρυντικό για τούς Αγγελόπουλους,

οι οποίοι

-στην πρεμούρα τους να πείσουν το υπομηδενικής νοημοσύνης ακροατήριό τους

ότι η μεθοδευμένη αυτοκτονία ήταν «ηρωϊσμός»,

ξέχασαν ότι στο τέλος τής ημέρας,

στο τέλος αυτής τής διαδρομής που λέγεται «Ζωή»,

το μόνο που μάς απομένει είναι μία υστεροφημία όλη κι όλη. 

 

Ε, λοιπόν,

ακριβώς επειδή την Υστεροφημία ο άνθρωπος δεν τη βιώνει μόνο μετά θάνατον

μα και όταν βρίσκεται εν’ ζωή,

η μεγαλύτερη ήττα των Αγγελόπουλων

σε όλην αυτήν την ιστορία που εξέσπασε τον Φεβρουάριο,

δεν είναι φυσικά ο εξευτελιστικός υποβιβασμός τού Ολυμπιακού στην Α2,

αλλά η βάρβαρη τοξίνωση ενός αθώου ανθρώπου

που είχε την ατυχία να αρρωστήσει εν’ μέσω Πρωταθλητισμού.

 

Και επειδή θεωρώ απίθανο να ζητήσουν τη δέουσα «συγγνώμη» οι Αγγελόπουλοι,

θα το πράξω εγώ..:

Ντέϊβιντ Μπλατ, σού ζητάμε συγγνώμη. Όλοι μας.

 

Ο Αθλητάμπουρας

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης