Καθημερινή αθλητική στήλη,

αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

 

*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,

όλων των κομμάτων

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

και όλων των θρησκειών,

σάς χαιρετώ…

 

*** Ήταν 9 Οκτωβρίου 2014

όταν Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός αναμετρούνταν σε νοκ-άουτ προημιτελικό

για τον θεσμό τού Κυπέλλου.

Οι φιλοξενούμενοι ήταν το απόλυτο φαβορί για την επικράτηση

καθώς οι «πράσινοι» είχαν κραυγαλέες απουσίες,

αλλά… μηδένα προ τού εξάκις Πρωταθλητή Ευρώπης μακάριζε.

 

Καθ’ όλην τη διάρκεια τού αγώνα ο Ολυμπιακός ήταν μπροστά στο σκορ

και μάλιστα με μεγάλες διαφορές·  

χαρακτηριστικό είναι ότι 1΄27΄΄ πριν από το τέλος τού αγώνα

προηγούταν με 75-68.

Με δύο καλάθια τού Σλότερ και με τρίποντο τού Διαμαντίδη,

ο Παναθηναϊκός ισοφάρισε στα 16,1 δευτερόλεπτα,

στα 6,2 ο Σλούκας ευστόχησε σε μία βολή 

και στην τελευταία επίθεση ο εμβληματικός «Μητσάρας»

-εκμεταλλευόμενος την κοιμώμενη άμυνα τού Ο.Σ.Φ.Π.-

έδωσε ασίστ στον Μπατίστα που εκάρφωσε στην εκπνοή

και έδωσε την τεράστια νίκη-πρόκριση στον Π.Α.Ο.!

 

*** Εκτός από το «buzzerbeater» τού Ουρουγουανού σέντερ,

το στιγμιότυπο που έμεινε ανεξίτηλα χαραγμένο στην Μπασκετική Μνήμη

ήταν η αντανακλαστική αντίδραση

τού τότε προπονητή των «ερυθρολεύκων», Γιώργου Μπαρτζώκα,

ο οποίος αρχικώς εσήκωσε το ένα του πόδι

και στη συνέχεια -βλέποντας τον αντίπαλο παίκτη να σκοράρει-

έκανε απανωτά πηδηματάκια,

λες και τον είχαν βάλει με το ζόρι να συμμετάσχει στα «αναστενάρια»

και να περπατήσει πάνω σε αναμμένα κάρβουνα. 

 

 

Η δοκιμασία με τα «αναμμένα κάρβουνα» δεν έμελλε να ολοκληρωθεί εκεί·
πλήθος εξαγριωμένων οπαδών είχε συγκεντρωθεί στο πάρκινγκ τού «Σ.Ε.Φ.»
και υπεδέχθη την αποστολή τού Ολυμπιακού με ύβρεις κι αναθέματα.
Η απρόσμενη και -συνεπαγωγικώς ντροπιαστική- ήττα από τον μισητό «αιώνιο»
καθιστούσε τον Μπαρτζώκα ως «persona non grata» για τον σύλλογο.
Έτσι,
ο άνθρωπος που είχε οδηγήσει τούς «ερυθρόλευκους»
στην τρίτη κατάκτηση τής «Euroleague» (το 2013),
οδηγήθηκε εν’ μία νυκτί σε παραίτηση
που έγινε αμέσως δεκτή από τούς αδελφούς Αγγελόπουλους.

*** Έφυγε τον Οκτώβριο τού 2014, επιστρέφει τον Ιανουάριο τού 2020.  

Στις πρώτες δηλώσεις του, 

ο Γιώργος Μπαρτζώκας δείχνει ότι έχει απόλυτη συνείδηση

τής εξαιρετικά δύσκολης συγκυρίας·

διόλου τυχαία ετόνισε -αναφερόμενος στην επάνοδό του στο λιμάνι-

ότι η απόφασή του είναι αμιγώς «επαγγελματική» και όχι «συναισθηματική».

 

Πρόκειται για σοφή τοποθέτηση,

η οποία δείχνει ότι ο Μπαρτζώκας

-όχι μόνο δεν ξεχνά πώς έφυγε από τον Ολυμπιακό, αλλά…-

είναι υποψιασμένος και προετοιμασμένος για το ενδεχόμενο

να χρησιμοποιηθεί ως «Ιφιγένεια».

 

*** Το θλιβερό και εκκωφαντικά ψευδεπίγραφο αφήγημα τού «#mexri_telous»,

με το οποίο οι Αγγελόπουλοι επεχείρησαν να εξωραΐσουν

την πασιφανή δυσκολία που αντιμετωπίζουν σε επίπεδο οικονομικής ρευστότητας,

έπνεε εδώ και καιρό τα λοίσθια. 

 

Ο μπασκετικός Ολυμπιακός βρέθηκε -κυριολεκτικώς, από το Πουθενά-

να βιώνει τη «μαύρη σελίδα» τής ιστορίας του

και να υποβιβάζεται ιδία βουλήσει στην Α2

από ένα κίβδηλο καπρίτσιο των ιδιοκτητών του·

το «Αυτοκτονικό Καθαρτήριο», το καταγέλαστο «Μέχρι Τέλους»,

απετέλεσε πρώτης τάξεως σανό για κάμποσα υπομηδενικής νοημοσύνης όντα,

αλλά και αυτά τα όντα ήρχισαν να λακίζουν,

διαπιστώνοντας ότι η ομάδα παραπαίει στη «Euroleague».

 

Έτσι, ο Γιώργος Μπαρτζώκας επελέγη ως μία λύση συσπείρωσης,

ώστε το αμφιταλαντευόμενο (κ)οπαδικό κίνημα να μη διαρραγεί

προκαλώντας ανυπολόγιστες συνέπειες.

Δείτε εδώ ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα,

αλιευμένο από τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης…

 

(οπαδός τού Ολυμπιακού

-και μάλιστα, όχι από αυτούς που ανήκουν στην κατηγορία «ούγκανα»-

κατά την πρώτη θητεία τού Μπαρτζώκα) 

 

(ο ίδιος οπαδός μετά την επάνοδο τού Μπαρτζώκα) 

 

Ως εκ’ τούτων,

είναι σαφές ότι οι αδελφοί Αγγελόπουλοι επαναπροσέλαβαν τον Έλληνα τεχνικό

προκειμένου να αποτινάξουν από πάνω τους την «καυτή πατάτα»,

αλλά αυτός δεν παραπλανήθηκε·

ναι μεν απεδέχθη την πρόταση να ξανακαθίσει στον πάγκο τού Ολυμπιακού,

αλλά άφησε επιδεικτικά την «καυτή πατάτα» να κυλήσει χάμω

(εξ’ ου και η αναφορά του περί επαγγελματικής απόφασης).

 

*** Τι μέλλει γενέσθαι, λοιπόν, στον Ολυμπιακό..;

 

Αναμφίβολα,

η έλευση Μπαρτζώκα δεν δύναται από μόνη της να αλλάξει τον ρου των εξελίξεων·

είναι φυσικό επόμενο ότι θα υπάρξει μία περίοδος χάριτος

και -ενδεχομένως- θα επιτευχθούν κάποια καλά αποτελέσματα

ως απόρροια τής διάθεσης για νέα αρχή,

αλλά τα σοβαρότατα προβλήματα παραμένουν:

οι «ερυθρόλευκοι» -όπως όλα δείχνουν-

θα συμμετέχουν και την επόμενη χρονιά στην Α2,  

και, το βασικό ρόστερ θα περιορίζεται στους αγώνες τής «Euroleague».

 

Το αρνητικό όνομα που έχει δημιουργήσει διεθνώς ο Ολυμπιακός

εξ’ αιτίας των γεγονότων

που ηκολούθησαν την απόφαση για τον εγχώριο υποβιβασμό του,

καθώς και το συμπαρομαρτούν αρνητικό κλίμα

που χαρακτηρίζει πολυεπιπέδως την ομάδα

(καθυστερήσεις πληρωμών, 

άμεσες απομακρύνσεις παικτών που έφυγαν κακήν-κακώς

ενώ όταν απεκτήθησαν προσδιορίζονταν από «εργαλεία» ως «παιχταράδες»),

όλα αυτά, λοιπόν,

αποτελούν βαρύτατα πλήγματα στην έξωθεν καλή μαρτυρία τού συλλόγου

και σοβαρότατα εμπόδια για γρήγορη ανάκαμψη.

 

Διόλου τυχαίο ότι ήδη προωθείται το νέο αφήγημα,

το οποίο συμπυκνώνεται στον όρο «Ελληνοποίηση»

και διαρρέεται με ευλάβεια μέσω των σεσημασμένων «non papers».

 

*** Η «Ελληνοποίηση» τού μπασκετικού Ολυμπιακού

φαντάζει στην τρέχουσα συγκυρία ως σχέδιο με διπλή στόχευση·

οι αδελφοί Αγγελόπουλοι προσδοκούν

στην ευαισθητοποίηση των εθνικιστικών ενστίκτων

που διακατέχουν τούς «full face» κερκιδάτους συνομιλητές τους,

και συνάμα επιχειρούν να δικαιολογήσουν τη μείωση τού μπάτζετ

(η οποία μείωση δεν θα γίνεται επειδή

-όπως είχε πει στο περιβόητο ηχητικό ο Πρίντεζης- «δεν υπάρχει σάλιο»,

αλλά για την Ελλάδα, ρε γαμώ το).

 

Έτσι,

σύμφωνα με το αφήγημα που έρχεται να αντικαταστήσει

το οικτρά… επιτυχημένο «#mexri_telous»,

ο Ο.Σ.Φ.Π. θα πορευθεί για τη σεζόν 2020-21

με τον Κόνιαρη, τον Χαραλαμπόπουλο και τον Λαρεντζάκη,

οι οποίοι θα έχουν -για επικοινωνιακούς λόγους- ως πρόσημά τους

τον Βασίλη Σπανούλη, τον Γιώργο Πρίντεζη και τον Κώστα Παπανικολάου.

 

Συνελόντι ειπείν,

μετά το πολύπτυχο τοξικό ξεζούμισμα

στο οποίο υπέβαλαν οι αδελφοί Αγγελόπουλοι τον Ντέϊβιντ Μπλατ,

τώρα θα δούμε τον 38χρονο Σπανούλη να μετατρέπεται σε… «Ροζέ Μιλά»

και τούς -ευρισκόμενους σε κάμψη τα τελευταία χρόνια- Πρίντεζη και Παπανικολάου

να πρέπει να γίνουν μέντορες

σε αμφιβόλου πρωταθληματικής ποιότητος και νοοτροπίας νεαρούς Έλληνες.

 

*** Βεβαίως,

το εκκολαπτόμενο παραμύθι εξυφαίνεται έχοντας και μία εσάνς από Μιλουτίνοφ,

ο οποίος φέρεται να είναι ο απόλυτος διακαής πόθος

για το χτίσιμο τής νέας… αυτοκρατορίας.

 

Το συμβόλαιο τού περιζήτητου Σέρβου σέντερ λήγει το καλοκαίρι

και τότε είναι που θα κορυφωθεί το σίριαλ με πρωταγωνιστή τον ίδιο.

Θα επιλέξει, άραγε,

να γίνει ο στυλοβάτης σε ένα οικοδόμημα που βρίσκεται στην άκρη τού γκρεμού

ή θα βρει μία ομάδα με συμπαγείς βάσεις και εγγυημένη ηρεμία;

Προσωπικώς, θεωρώ ότι αν ο Μιλουτίνοφ παραμείνει στον Ολυμπιακό,

θα είναι σαν να αγοράζει σπίτι σε περιοχή που πλήττεται από κατολισθήσεις,

θα είναι σαν να αυτο-αναγορεύεται πορτιέρης σε… κέντρο διερχομένων. 

 

Θα μείνει; Θα φύγει; Μόνο ο ίδιος ξέρει.

Το βέβαιο είναι,

ότι αν ο Μιλουτίνοφ αποκωδικοποιήσει το μήνυμα

που εμπεριέχεται στη δήλωση τού Γιώργου Μπαρτζώκα,

αν, δηλαδή, πάρει μία «επαγγελματική απόφαση»,

τότε σίγουρα το καλοκαίρι θα αποχαιρετήσει το λιμάνι

και θα βάλει πλώρη για άλλες πολιτείες.

Ο καινούργιος προπονητής τού έδειξε τον δρόμο…

 

Συμπληρωματική Σημείωση:

Η πιο ενδιαφέρουσα δημοσιογραφική ερώτηση

που δύναται να υποβληθεί στην παρούσα φάση προς τούς αδελφούς Αγγελόπουλους,

η πρώτη ερώτηση που θα τούς έκανα ως δημοσιογράφος,

είναι η εξής..:

«Πώς αισθάνεστε που ο νέος προπονητής τής ομάδας σας, ο Γιώργος Μπαρτζώκας,

αντιμετωπίζει τον Ολυμπιακό ως… “επαγγελματική απόφαση;».

 

Πάντως,

αν εγώ ήμουν ιδιοκτήτης ομάδας

και άκουγα τον άρτι προσληφθέντα προπονητή να εξεστόμιζε αυτήν τη φράση,

θα με κατελάμβανε σύγκρυο, θα με έλουζε κρύος ιδρώτας

και θα αισθανόμουν ότι η «Καινούργια Αρχή»

(τού κόκκινου Μπαρτζώκα και ουχί τής Έλλης Κοκκίνου)

συνέπιπτε αυτομάτως με το «Καινούργιο Τέλος».

 

Εν’ κατακλείδι,

τέτοιαν ψυχρή δήλωση δεν την κάνεις όταν έχεις έρθει για να μείνεις,

αλλά όταν έχεις έρθει για να φύγεις.

Ο Χρόνος θα δείξει…

 

 Ο Αθλητάμπουρας

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης