Καθημερινή αθλητική στήλη,

αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

 

*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,

όλων των κομμάτων

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

και όλων των θρησκειών,

σάς χαιρετώ…

 

*** Η Ελληνική Γλώσσα είναι το πιο σοφό δημιούργημα τού Ανθρωπίνου Είδους.

Ουδεμία επινόηση και ουδεμία εφεύρεση διαθέτει την ευφυΐα τής Ελληνικής Γλώσσας·

τίποτα τυχαίο, όλα με λόγο, όλα με αιτιολόγηση,

όλα με τεκμηρίωση που άπτεται τής εξέλιξης χιλιετιών.

 

Το πρώτο, το δομικό στοιχείο τής Ελληνικής Γλώσσας, είναι το Άρθρο·

αυτό είναι που -βάσει αρχετυπικών δεδομένων-

προσδιορίζει και αποδίδει σε έμβιες υπάρξεις, αλλά και σε πράγματα και σε έννοιες,

το αρμόζον γένος.

 

Η Ομάδα.

Δεν αποτελεί σύμπτωση ότι έχει θηλυκό άρθρο, ότι ανήκει στο Θηλυκό Γένος.

Η Ομάδα, ιδίως για τούς άντρες,

είναι -σε επίπεδο σχηματικής προσέγγισης-

η Μάνα, η Αδελφή, η Σύντροφος, η Ερωμένη, η Γκόμενα.

Κάπου μέσα σε αυτό το ευρύτατο πλαίσιο, λοιπόν,

εντοπίζουμε και το είδος τής σχέσης

που έχουν αναπτύξει η Α.Ε.Κ. και ο Μανόλο Χιμένεθ.

 

Ο «Ιερός Τόπος τού Παγκόσμιου Θεάματος», το Χόλιγουντ,

όταν θέλει να προσωποποιήσει σε υπέρτατο βαθμό τον Έρωτα, 

προφέρει δύο ονοματεπώνυμα..:

«Ρίτσαρντ Μπάρτον-Ελίζαμπεθ Τέϊλορ»!

 

Ο Μπάρτον και η Τέϊλορ,

οι σούπερ-σταρς που κεραυνοβολήθηκαν από τον Έρωτα

και αλληλοσημαδεύθηκαν εφ’ όρου ζωής,

έκαναν δύο γάμους μεταξύ τους. 

 

Όμως, τι να πει το Χόλιγουντ μπροστά στο Ελληνικό Ποδόσφαιρο;

Τι να φτουρήσουν η Λιζ και ο Ρίτσαρντ,

μπροστά στην Α.Ε.Κ. και στον Μανόλο…

 

*** Δέκα χρόνια διήρκησε ο πρώτος γάμος των δύο κινηματογραφικών ειδώλων·

από το 1964 έως το 1974

(ο δεύτερος ήταν βραχύβιος· από το 1975 έως το 1976).

Σε αντίστοιχο χρονικό διάστημα -από το φθινόπωρο τού 2010 και εντεύθεν-

η «Ένωση» και ο Ισπανός προπονητής

έχουν ήδη ενωθεί με τα «δεσμά τού γάμου» τέσσερις φορές.

 

Ο πρώτος «γάμος» έλαβε χώρα τη σεζόν 2010-11,

με τον Χιμένεθ να αποχωρεί έχοντας κατακτήσει ένα κύπελλο.

 

Ο δεύτερος «γάμος» έλαβε χώρα τον Ιανουάριο τού 2017

και ο Χιμένεθ απεχώρησε τον Μάϊο τού 2018

έχοντας οδηγήσει την Α.Ε.Κ. στην κατάκτηση τού πρωταθλήματος μετά από 24 χρόνια.

 

Ο τρίτος «γάμος» έλαβε χώρα τον Φεβρουάριο τού 2019

και ήταν βραχύβιος καθώς τερματίσθηκε τον Μάϊο τού ιδίου έτους.

 

Και τώρα, εν έτει 2021, ο τέταρτος «γάμος».

 

Αν απομακρυνθούμε από τις λογοτεχνικές διαστάσεις τού θέματος

και από την αδιαμφισβήτητη «χημεία» που υπάρχει μεταξύ των δύο πλευρών,

διαπιστώνουμε την απόλυτη ενσάρκωση τής προχειρότητας,

τού καιροσκοπικού σχεδιασμού και τής παντελούς απουσίας οράματος

που χαρακτηρίζουν το Ελληνικό Ποδόσφαιρο.

 

Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι αμείλικτα..:

Ποιος είναι ο λόγος

που μία ομάδα και ένας προπονητής συνεργάζονται μέσα σε μία δεκαετία τέσσερις φορές;

Προς τι αυτή η σποραδικότητα;

Γιατί δεν έχει υπάρξει μία συμπαγής πολυετής συνεργασία μεταξύ τους,

αλλά εμμένουν να φεύγουν και να γυρίζουν;

Όλο αυτό που συμβαίνει,

είναι «ισόβιος έρωτας» ή απλώς μία «λύση ανάγκης» διαρκείας;

 

Εν τέλει,

η Α.Ε.Κ. και ο Χιμένεθ είναι εραστές, είναι γκόμενοι, είναι «friends with benefits»;

Πάντως, σύντροφοι δεν είναι,

διότι οι σύντροφοι χαρακτηρίζονται από χρονική σταθερότητα.

 

Η περίπτωση τής Α.Ε.Κ. με τον Χιμένεθ είναι μία νόθα συνθήκη·

έντιμη μεν, νόθα δε.

Η Α.Ε.Κ. κι ο Χιμένεθ δεν αντέχουν να είναι σύντροφοι,

όχι επειδή δεν ταιριάζουν,

αλλά διότι έχουν αποφασίσει ότι ενδιαφέρονται περισσότερο για το Γκομενιλίκι.

Συνάμα, όμως, δεν είναι αμιγώς εραστές ή γκόμενοι,

καθώς η σχέση τους διέπεται κι από στοιχεία συντροφικότητας·

έτσι εξηγούνται και οι πολυάριθμες επανασυνδέσεις τους,

οι οποίες είναι «πηδήματα» μεταξύ δύο προσώπων

που αισθάνονται μεταξύ τους αδιαμφισβήτητη οικειότητα.

 

Η Ομάδα και ο Προπονητής.

Η Γυναίκα και ο Μέντορας.

Τα χρόνια περνούν,

οι ρόλοι αλλάζουν,

οι στόχοι αναθεωρούνται και επαναπροσαρμόζονται,

οι επιλογές και οι αποφάσεις εξοικονομούν ή σπαταλούν χρόνο.

 

Συνελόντι ειπείν,

η Α.Ε.Κ. και ο Χιμένεθ οφείλουν πλέον να σταθούν μαζί μπροστά σε έναν καθρέφτη

και να απαντήσουν με ειλικρίνεια τι σκέφτονται αμφοτέρως.

Διότι είναι διαφορετικό να επιστρέφεις σε μία σχέση από έρωτα

(κι ας έχεις όλες τις επιλογές τού κόσμου στα πόδια σου)

απ’ ό,τι αν επιστρέφεις επειδή δεν έχεις άλλη επιλογή.

 

Έφτασε, λοιπόν, η ώρα,

που η Α.Ε.Κ. και ο Χιμένεθ θα αποδείξουν οριστικώς

αν είναι η ελληνική εκδοχή τού Μπάρτον και τής Τέϊλορ,

ή απλώς αποτελούν την ποδοσφαιρική version 

τού αλήστου μνήμης παρατραγουδιάρικου ζεύγους «Γιάννης – (Αχ) Κούλα».

 

*** Κλείνοντας,

να πω ορισμένα λόγια με αφορμή το χθεσινό -κατ’ ευφημισμόν- ντέρμπι…

 

Η Α.Ε.Κ. είναι τίγκα στα παικτάκια, τίγκα στα βαρίδια.

Για τούς θλιβερούς «ηγέτες» της, τον Λιβάγια και τον Μάνταλο,

τα έχω γράψει επανειλημμένως·

ψωνισμένη βεντέτα ο μεν (εξαφανισμένος σε όλο το ματς),

ολίγιστος σε ψυχικό σθένος ο δε 

(η χαμένη διπλή ευκαιρία του,

επιστοποίησε -για νιοστή φορά- την απύθμενη ανεπάρκειά του

και την εκκωφαντική αδυναμία του να αντεπεξέλθει σε συνθήκες πίεσης).

 

Πώς θα πάει μπροστά μία ομάδα

όταν στηρίζει το οικοδόμημά της σε αυτές τις «κολώνες»;

Πώς θα πάει μπροστά μία ομάδα,

όταν έχει ως βασικούς στο ρόστερ της

τον κάθε Μπακάκη, τον κάθε Σβάρνα, τον κάθε Τσιντώτα, τον κάθε Κρίστιτσιτς, τον κάθε Λόπες;

Και επίσης, πώς θα πάει μπροστά μία ομάδα,

που οι scouters της είναι «Γ.Τ.Π.Κ.» (Για Τα Πανηγύρια Καβάλα);

 

Απορώ και συνάμα έχω την περιέργεια να μάθω

πώς ακριβώς αποκτιούνται ασήμαντα παικτάκια όπως ο Παουλίνιο ή ο Νεντελτσεάρου;

Πώς;

Πώς;

Θα μπορούσα να επαναλαμβάνω και να γράφω αυτό το «Πώς;» επί ώρες.

Πώς;

 

Πώς αποκτιούνται ο κάθε Παουλίνιο και ο κάθε Νεντελτσεάρου;

Μέσω «YouTube»;

Βλέπουν οι scouters ένα μονόλεπτο βιντεάκι με «highlights» στο «YouTube»

και λένε «Α…, αυτός είναι παιχταράς. Να τον πάρουμε…»;

 

Πώς;

Μιλάνε με τον μανατζαραίο και υποκύπτουν στην πειθώ του

χωρίς καν να έχουν δει τον παίκτη ν’ αγωνίζεται;

 

Πώς;

Περνάνε από την αντίστοιχη «οδό Αθηνάς» τής Πορτογαλίας και τής Ρουμανίας,

βλέπουν σε ένα πανέρι τον Παουλίνιο και τον Νεντελτσεάρου,

και τούς αγοράζουν για να ικανοποιήσουν τον καταναλωτισμό τους;

 

Πώς;

(όσο περισσότερα «Πώς;» γράφω, τόσο περισσότερο «φορτώνω»)

 

Α, και τώρα που το θυμήθηκα,

για το μέγα φιάσκο τού Ενομπακάρε υπήρξε έστω κι η ελάχιστη απολογία;

Μιλάμε για έναν ποδοσφαιριστή

που απετέλεσε την καλοκαιρινή μεταγραφική παντιέρα τής Α.Ε.Κ.

και το αποτέλεσμα ήταν να λυθεί κοινή συναινέσει το συμβόλαιό του

μετά από μόλις 1 (ολογράφως: ΜΙΑ) συμμετοχή του σε αγώνα.

 

*** Λοιπόν, για να τελειώνουμε…

 

Η προσωπική μου άποψη είναι,

ότι η Α.Ε.Κ. πρέπει να επενδύσει στον Μανόλο Χιμένεθ

(όπως αντίστοιχα πρέπει να επενδύσει και ο Π.Α.Ο.Κ. στον Πάμπλο Γκαρσία)

και να προβεί σε μαζικές εκκαθαρίσεις στο ρόστερ της.

 

Σύμφωνοι,

το πολυπόθητο νέο γήπεδο τού συλλόγου δύναται να προσφέρει πολυεπιπέδως,

αλλά όσο θαυματουργή κι αν είναι η «Αγια-Σοφιά»

δεν δύναται να μετατρέψει τις ψωνισμένες βεντέτες σε πραγματικούς σταρς,

ούτε τα ασήμαντα παικτάκια σε μπαλαδόρους.

 

Ως εκ τούτων,

είναι ανεπίτρεπτο να εντοπίζει τις παθογένειες ένας δημοσιογράφος

ή ένας στοιχειωδώς γνώστης τού αθλήματος

και να μην καταφέρνουν να το πράξουν πλουσιοπαρόχως αμειβόμενα στελέχη.

 

Βεβαίως, ουδόλως με ξαφνιάζει ετούτο το πλαίσιο,

διότι από τότε που το Ποδόσφαιρο έγινε επαγγελματικό και άκρως προσοδοφόρο,  

ήταν αναμενόμενο ότι θα παρεισέφρεαν και αναρίθμητα ατάλαντα άτομα

που νομίζουν ότι η Μπάλα είναι μία πιο παιχνιδιάρικη μορφή τής Οικοδομής. 

 

Όπερ μεθερμηνευόμενον, τα «τούβλα» γεννούν «τούβλα».

Και οι νοούντες νοήτωσαν…

 

Ο Αθλητάμπουρας

 

 

(Ο «Αθλητάμπουρας» έχει πλέον τον δικό του λογαριασμό στο Twitter.
Ακολουθήστε τον, με δική σας ευθύνη,
στη διεύθυνση 
https://twitter.com/Athlitampouras

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης