Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** 8 Νοεμβρίου 2000…
Ο «Πρέσβης τού Ελληνικού Ποδοσφαίρου» Παναθηναϊκός,
ναι μεν σφαγιάζεται συστηματικά εντός συνόρων
από την «Παράγκα» που οικοδομήθηκε τη σεζόν 1996-97,
αλλά στην Ευρώπη -επίσης συστηματικά- εξακολουθεί να διαπρέπει.
Εκείνο το βράδυ έχει υπέροχο καιρό·
ένας μετεωρολογικός οιωνός
για αυτό που πρόκειται να ζήσει ο Κόσμος τού Π.Α.Ο.,
αλλά και ολόκληρη η Ελλάδα.
Ο Παναθηναϊκός έχει για μία ακόμη φορά ραντεβού με την Ιστορία.
Ο Παναθηναϊκός έχει για μία ακόμη φορά ραντεβού με τη «Μεγάλη Κυρία»,
την οποία -για να μιλήσω σχηματικά- συνηθίζει να μετατρέπει σε γκόμενά του
και να τής θυμίζει τη νεανική θέρμη τού Έρωτα.
Το διακύβευμα αυτής τής αναμέτρησης
είναι η πρόκριση στη δεύτερη φάση των ομίλων τού «Τσάμπιονς Λιγκ»
και οι «πράσινοι» θέλουν μόνο τη νίκη.
Το γήπεδο είναι κατάμεστο·
όμως, αυτό δεν αποτελεί κάτι ιδιαίτερο για την εποχή.
Το αξιοσημείωτο εκείνης τής βραδιάς ήταν,
ότι όσοι βρίσκονταν στις υπερπλήρεις εξέδρες,
αλλά και οι χιλιάδες άνθρωποι που έβλεπαν το ματς περιφερειακώς των θυρών,
όλοι μα όλοι χαρακτηρίζονταν από… φλεγόμενη λύσσα.
Το Πάθος, η Ένταση,
ήταν τα συστατικά μίας απερίγραπτης ηφαιστειώδους ατμόσφαιρας,
που έλιωνε τα πάντα στο διάβα της.
*** Το Σύμπαν είχε ευθυγραμμιστεί με τον Θρίαμβο τού Παναθηναϊκού.
Η Γιουβέντους ήταν καταδικασμένη.
Το ματς ξεκινάει με τις καλύτερες προϋποθέσεις·
μόλις στο 7ο λεπτό,
ο Πάουλο Σόουζα με ένα ασύλληπτο φάουλ «εκτελεί την παλιά του ομάδα»
(όπως είπε χαρακτηριστικά ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος στη μετάδοση τού αγώνα).
Το «Στάδιο» φλέγεται.
Η Γιουβέντους επιχειρεί να ανασχέσει τον πύρινο κλοιό,
αλλά κάθε μέσο που μετέρχεται μοιάζει με παιδικό ποτιστήρι.
Το γκολ τού Ιντζάγκι στο 24΄
προέρχεται από κοντρόλ τού Κοβάσεβιτς με το χέρι
(από τότε ο Σέρβος προαλειφόταν -χωρίς να το εγνώριζε-
για τη μετέπειτα καριέρα του στη νεοελληνική παραγκόπληκτη μπανανία).
Όμως, πώς να σβήσεις τη λάβα με νεροπίστολα;
Στο 56ο λεπτό,
ο Νίκος Λυμπερόπουλος κάνει μία ντρίμπλα παγκοσμίου βεληνεκούς στον Φεράρα,
τον αφήνει σαν σταματημένο
και στη συνέχεια περνάει και τον Φαν ντερ Σάαρ,
αναγκάζοντας τον τερματοφύλακα τής Γιουβέντους να τον ανατρέψει.
Πέναλτι και αποβολή με δεύτερη κίτρινη για τον Ολλανδό πορτιέρε.
Το γήπεδο φλέγεται ξανά…
Ο Μπασινάς έχει πάρει την μπάλα
και αδημονεί να προκαλέσει νέα έκρηξη στις κοχλάζουσες κερκίδες.
Ο Ραμπούλα μπαίνει στη θέση τού αποβληθέντος συμπαίκτη του
και κάθεται κάτω από τα δοκάρια.
Ο Μπασινάς παίρνει φόρα και 100.000 άνθρωποι στο γήπεδο
-όπως και εκατομμύρια ακόμη στις τηλεοράσεις τους-
ομονοούν στην ίδια αδιαπραγμάτευτη φράση..:
«Πρέπει να μπει.»!
Και ΜΠΑΙΝΕΙ.
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΗ ΕΚΡΗΞΗ!!!!!!!!!!!!!
Όλοι φεύγουν για να πανηγυρίσουν στην πάνω γωνία·
ποτέ άλλοτε το σημείο τού κόρνερ εγνώρισε τέτοιες πιένες…
Στο 65ο λεπτό,
ο Λυμπερόπουλος κάνει άλλη μια ντρίμπλα παγκοσμίου βεληνεκούς
και δίνει έξοχη ασίστ στον Μεγάλο Κριστόφ Βαζέχα·
το 3-1 οδηγεί σε παραλήρημα,
το «Ο.Α.Κ.Α.» προκαλεί φθόνο στα ηφαίστεια τής Σαντορίνης και τής Αίτνας,
και τα κάνει να μοιάζουν με παλαιολιθικά σπιρτόκουτα.
*** Επιμύθιο:
Η Μνήμη είναι το Γιατρικό τού Παρόντος και το Αφροδισιακό τού Μέλλοντος.
Ο Παναθηναϊκός (θα) είναι πάντα εδώ
(όπως -σε μικρότερο βαθμό- κι η Α.Ε.Κ. και ο Π.Α.Ο.Κ.),
για να πιστοποιεί ότι στο τέλος τής βραδιάς, στο τέλος τής εκάστοτε βραδιάς,
στο τέλος και τής ζωής,
αυτό που μετράει είναι να σε δέχονται, να σε αναγνωρίζουν
και να σε εκτιμούν οι αντίπαλοί σου για τα άξια επιτεύγματά σου.
Ο παιχταράς Νίκος Λυμπερόπουλος
που δεν πήρε έστω ένα πρωτάθλημα στη σπουδαία ποδοσφαιρική πορεία του,
θα είναι πάντα η εκκωφαντική απάντηση
σε όλα αυτά τα κατασκευάσματα
που η «Παράγκα» και η «Εγκληματική Οργάνωση» έχριζαν ετσιθελικά ως «πρωταθλητές».
Και πάνω απ’ όλα,
ο αγώνας Παναθηναϊκός-Γιουβέντους 3-1,
θα αποτελεί την απόλυτη εκδοχή τού περίφημου συνθήματος
«Ελλάς-Ευρώπη-Παναθηναϊκός»!!!!!!!!!!!!!
Ο Αθλητάμπουρας
