Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** 12 Ιουνίου 2017·
το προηγούμενο βράδυ, στον πέμπτο και τελευταίο τελικό των «play–offs»,
ο Παναθηναϊκός έχει θριαμβεύσει επί τού Ολυμπιακού μέσα στο «Σ.Ε.Φ.» με σκορ 51-66
και έχει αναδειχθεί Πρωταθλητής -και Νταμπλούχος- Ελλάδος.
Τώρα, μία μέρα μετά, έχει έρθει η ώρα τής επίσημης εορτής
(καθώς η «ανεπίσημη» στήθηκε αυθορμήτως λίγη ώρα μετά την τεράστια νίκη·
χιλιάδες οπαδοί είχαν υποδεχθεί -εν μέσω παραληρήματος- την αποστολή τής ομάδας
άμα τη επιστροφή της στις εγκαταστάσεις τής ομάδας στο Μαρούσι).
Το «Ο.Α.Κ.Α.» έχει κατακλυσθεί από φιλάθλους τού Παναθηναϊκού,
καθώς θα γίνει η απονομή τού τροπαίου στους παίκτες και τον προπονητή.
Οι αδελφοί Γιαννακόπουλοι είναι ακόμη εν ζωή·
ο Παύλος, αδύναμος μεν,
καθισμένος σε μία πολυθρόνα και έχοντας εμφανή μελαγχολία στο βλέμμα,
αλλά με την πατρική φιγούρα του να συγκλονίζει,
ο «τυφώνας» Θανάσης, πιο σθεναρός, και πάντοτε ευσυγκίνητος και συγκινητικός,
παίρνει το μικρόφωνο και χαιρετά τα «παιδιά του» που βρίσκονται στην εξέδρα..:
«Είμαι ο Θανάσης, ο ένας από ’σάς…»!
Οι κερκίδες πλημμυρίζουν από χειροκρότημα και χαμόγελα
για τον αξιολάτρευτα παλιμπαιδίζοντα Θανάση,
που γεφυρώνει με τόσο τρυφερό τρόπο το χάσμα των γενεών και των ηλικιών·
χαμόγελα που σήμερα, εν έτει 2020, μετατρέπονται σε δάκρυα,
διότι ο Παύλος και ο Θανάσης (όπως και ο έτερος αδελφός τους, ο διακριτικός Κώστας)
δεν βρίσκονται πια μαζί μας.
Όμως, οι λέξεις που είχε ξεστομίσει εκείνην τη μαγική βραδιά ο «Τυφώνας»,
αυτές οι λέξεις που εσυνήθιζε να επανελάμβανε
σε κάθε αντίστοιχη «πράσινη» γιορτή,
κατέχουν περίοπτη θέση στην Παναθηναϊκή Ιστορία και στο Παναθηναϊκό Συναίσθημα.
Κι ο λόγος είναι,
ότι ο Θανάσης αισθανόταν και δικαιούταν την αυτοσύσταση
«Είμαι ο Θανάσης, ο ένας από ’σάς…»!
*** Αρκεί να αντικαταστήσουμε το όνομα σε αυτήν τη φράση,
ώστε να μετατραπεί σε Ιεροσυλία και σε Άγος.
«Είμαι ο Γιάννης, ο ένας από ’σάς…».
Ο Γιάννης Αλαφούζος ΔΕΝ είναι ένας από όλους αυτούς τούς ανθρώπους
που ισοτίμως συγκροτούν τον Παναθηναϊκό Κόσμο·
ούτε το αισθάνεται, ούτε το δικαιούται.
Δεν θα πάρει το μικρόφωνο μετά από μία επιτυχία
για να προβεί σε ανάλογη αυτοσύσταση,
αλλά ακόμη κι αν έπραττε κάτι τέτοιο,
θα επέφερε θυμηδία, προβληματισμό, μουρμουρητά, αποδοκιμασίες.
*** Στο χθεσινό άρθρο αναφέρθηκα εκτενώς
στις διαρροές που υπάρχουν για το θέμα με το (νέο) γήπεδο τού Παναθηναϊκού
και έκλεινα γράφοντας τα εξής..:
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, όμως,
μάς περιμένει καρτερικά και ο… Γιάννης.
Ο Γιάννης είναι ένας συμπαθής (λέμε τώρα) νέος (λέμε τώρα),
που αγαπάει (λέμε τώρα) τον Παναθηναϊκό,
που πριν από τρία χρόνια ετράβηξε την πρίζα
και έστειλε τον Σημαντικότερο Ελληνικό Σύλλογο στην «εντατική»,
που τον οδήγησε σε 3ετή ευρωπαϊκό αποκλεισμό,
σε εγχώρια και -αυταποδείκτως- διεθνή ανυποληψία,
σε διαζύγιο με τούς τίτλους και τις διακρίσεις.
Ο Γιάννης Αλαφούζος,
ο ιδιοκτήτης τής δημοσιογραφικής (σ)χολής που λέγεται «Σκάϊ»,
ο μεγαλομέτοχος τής «Π.Α.Ε. Π.Α.Ο.»
που επεχείρησε επανειλημμένα και απροκάλυπτα
να μετατρέψει τον Παναθηναϊκό σε… γραφείο Τύπου τής «Νέας Δημοκρατίας»,
δείχνει τώρα ότι είναι ακροβολισμένος και απολαμβάνει τα καθέκαστα.
Ξάφνου, θυμήθηκε την ομάδα,
ξάφνου, επανεμφανίστηκε στο γήπεδο,
ξάφνου, κάνει αξιόλογες μεταγραφές,
ξάφνου, υπερασπίζεται την ομάδα στα θεσμικά όργανα,
ξάφνου, φεύγει από τη «Nova»,
ξάφνου ενισχύει με οικονομικές δωρεές τον Ερασιτέχνη,
ξάφνου, νοιάζεται.
Τα πολλά «ξάφνου» μαρτυρούν Προμελέτη.
Εν κατακλείδι, ό,τι κι αν συμβεί στο θέμα με το γήπεδο τού Παναθηναϊκού,
είναι βέβαιο ότι ο Γιάννης Αλαφούζος το ξέρει πολύ νωρίτερα
από την (όποια) επίσημη ανακοίνωση
και είναι επίσης βέβαιο ότι αποτελεί επίλεκτο στέλεχος τού κέντρου των αποφάσεων.
…
Εν κατακλείδι,
ο Γιάννης Αλαφούζος θα έχει εσαεί χάντικαπ στο Παναθηναϊκό Συναίσθημα,
καθώς η 8ετής ύπαρξή του στη διοίκηση τού συλλόγου
έχει αρρήκτως συνδεθεί με τις πιο μαύρες σελίδες του.
Όχι, δεν είναι τα λάθη απειρίας που (θα) αποτελούν την ισόβια σκιά του,
αλλά οι απροσχημάτιστες μεθοδεύσεις που μετήλθε τα τελευταία πέντε χρόνια.
Πάλαι ποτέ συνεταίρος τού Βαγγέλη Μαρινάκη,
μετά εχθρός και φανατικός κυνηγός τού διωκόμενου για κακουργήματα εφοπλιστή,
μετά πάλι επιστροφή στην αρχική «κολεγιά»,
κατόπιν ξανά απέναντι.
Ο Αλαφούζος που το 2013 εβίωσε μία ιδιότυπη «ομηρία» στο «Γ.Καραϊσκάκης»
(όταν στο ντέρμπι των «αιωνίων»,
τον έκλεισαν στο ασανσέρ τού γηπέδου ο Μαρινάκης και οι μπράβοι του,
και επί 15 λεπτά τον εδίδασκαν «ήθος»).
Ο Αλαφούζος
που -μετά από όσα είχαν συμβεί στο Διοικητικό Συμβούλιο τής «Superleague»,
στις 24 Φεβρουαρίου τού 2015-
είχε μηνύσει τον Βαγγέλη Μαρινάκη για εξύβριση κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση,
για απειλή και για συκοφαντική δυσφήμιση.
Ο Αλαφούζος που εν τέλει απέσυρε τη μήνυση.
Μάλιστα,
θυμίζω ότι μηνυτής ήταν τότε και ο άμεσος συνεργάτης του, ο Βασίλης Κωνσταντίνου,
για μπουνιά που είχε δεχθεί από μπράβο τού Μαρινάκη,
και επειδή το αδίκημα τής πρόκλησης επικίνδυνης σωματικής βλάβης
δεν ανακαλείται αλλά δικάζεται υποχρεωτικώς,
ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής
προέβη στη σκανδαλωδώς αθωωτική -για τον εναγόμενο «φουσκωτό»- κατάθεση,
με φράσεις όπως..:
«Δεν ήταν επικίνδυνη στιγμή…
…Ήταν κάτι απλό…
…Υπήρξε μία ένταση στη συνεδρίαση,
όμως δόθηκαν αμοιβαίες εξηγήσεις και το θέμα έληξε εκεί…
…Δεν υπήρχε κάποιος δόλος (από τον δράστη)…
…Ήταν θέμα παρεξήγησης…
…Στον χώρο μας συμβαίνουν αυτά…».
Θλιβερό, ε;
Και γίνεται ακόμη πιο θλιβερό το πλαίσιο,
(ότ)αν συνυπολογίσουμε την ανακοίνωση πρόθεσης αποχώρησης από τον Παναθηναϊκό
που εξέδωσε ο Γιάννης Αλαφούζος στις 21 Σεπτεμβρίου 2017,
όταν -μεταξύ άλλων- προέβαινε στην ακόλουθη αισχρή αντίφαση..:
«Είχα τη ρομαντική ψευδαίσθηση
ότι στήνοντας μία υγιή ομάδα χωρίς σχέσεις διαπλοκής
θα μπορούσα να βοηθήσω να αλλάξει η Ελληνική Πραγματικότητα.
Έκανα λάθος.
Τα συστήματα και οι νοοτροπίες που εμποδίζουν τη χώρα μας
να έχει ένα κανονικό, ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο,
είναι βαθιά ριζωμένα και μοιάζουν με Λερναία Ύδρα.
Όποιος καλοπροαίρετος πάει να συγκρουσθεί μαζί τους,
αντιλαμβάνεται πολύ γρήγορα ότι χτυπάει το χέρι του σε έναν αδιαπέραστο τοίχο.».
Ο ιδιοκτήτης τού «Σκάϊ» είχε τη ρομαντική ψευδαίσθηση
ότι θα έφερνε την αλλαγή στην Ελληνική Πραγματικότητα
στήνοντας μία υγιή ομάδα «ΧΩΡΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ».
Ο ιδιοκτήτης τού «Σκάϊ»
που έχει ως παρουσιάστρια τού κεντρικού δελτίου
τη σύζυγο τού υϊού τής Θεοδώρας Μητσοτάκη (Ντόρας Μπακογιάννη),
ο μεγαλομέτοχος τής «Π.Α.Ε. Παναθηναϊκός»
που είναι σαφές ότι έχει εξαιρετικά φιλικό δίαυλο επικοινωνίας
με τον υϊό τής Θεοδώρας Μητσοτάκη και νυν δήμαρχο Αθήνας,
ο ιδιοκτήτης τού τηλεοπτικού σταθμού
που τα τελευταία χρόνια έχει συνδέσει τη «Δημοσιογραφία» όσο ουδείς άλλος
με τις «Σχέσεις Διαπλοκής»
(μνημείο αποτελεί η δουλική συνέντευξη που επάρθη από τον Κυριάκο Μητσοτάκη),
ο μεγαλομέτοχος τής «Π.Α.Ε. Παναθηναϊκός»
που μετά από ματς με τον Λεβαδειακό στη «Λεωφόρο»
είχε εκδώσει -άκουσον, άκουσον- ανακοίνωση κατά τού «ΣΥ.ΡΙΖ.Α.»,
αυτός, λοιπόν, είχε το θράσος να ομιλεί για «ρομαντική ψευδαίσθηση»
(προφανώς από ρομαντισμό και από επαναστατική εναντίωση στις «σχέσεις διαπλοκής»
απεσύρθησαν οι μηνύσεις κατά τού Μαρινάκη
και έγινε η αθωωτική κατάθεση υπέρ τού μπράβου του).
*** Το 2017, λοιπόν,
τη χρονιά που ο Παναθηναϊκός έκανε (άλλη μία) μπασκετική φιέστα,
ο Αλαφούζος εδήλωνε ευθέως, δημοσίως, με πάσα επισημότητα,
ότι επροτίθετο να απεχωρούσε από την «Π.Α.Ε.».
Οι διατυπώσεις του δεν άφηναν περιθώρια παρερμηνειών..:
«…Ως εδώ όμως…
…Δεν μπορώ να επωμισθώ άλλο την ευθύνη…».
Προσεκαλούσε δε, κάθε ενδιαφερόμενο…
*** Οποία σύμπτωσις,
ουδείς ενδιαφερόμενος ενεφανίσθη
και ο «ρομαντικός Ιωάννης» είναι ακόμη εδώ.
Οποία σύμπτωσις, επίσης,
αυτός που ομοίως έχει δηλώσει -και μάλιστα, επανειλημμένως-
την οριστική και αμετάκλητη αποχώρησή του
από την ομάδα στην οποία κατέχει το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών,
είναι ο νυν δικηγόρος τού Μαρινάκη, Αλέξης Κούγιας·
ο συνήγορος που έχει πιστοποιηθεί ως συνώνυμος τής φράσης «Ο λόγος μου, συμβόλαιο»,
ο «καθ’ έξιν ποδοσφαιρικός παράγων»
που έχει οδηγήσει το «Google» και το «YouTube» σε κρίση ταυτότητος,
καθώς έχει κάνει δηλώσεις οριστικής και αμετάκλητης αποχώρησης από τη Λάρισα
ΚΑΙ τον Φεβρουάριο τού 2017, ΚΑΙ τον Φεβρουάριο τού 2019
(λίγο ακόμη,
και ο συγκεκριμένος μήνας θα μετονομαστεί από «Κουτσοφλέβαρος»
σε… «Κοντοφλέβαρος»).
Οποία σύμπτωσις και το γεγονός,
ότι το 2012 ο Βαγγέλης Μαρινάκης έλεγε τα ακόλουθα..:
«Τόσο εγώ, όσο και ο Ολυμπιακός,
δεχόμαστε επίθεση από σκουπίδια
όπως είναι ο Αλαφούζος, το κανάλι τού “ΣΚΑΪ”, αλλά και ο Κούγιας.».
Μιλάμε για την «Απόλυτη Δυστοπία»·
στοιχειώδη μνήμη να έχεις,
καταλαμβάνεσαι από ακαταπολέμητη αίσθηση αηδίας.
Τέτοιες συμπαγείς φιλίες, τέτοια φερεγγυότητα, τέτοια ειλικρίνεια,
έχουμε να δούμε από την εποχή τού Μινχάουζεν και τού Γκέμπελς (μαζί).
*** Και τώρα..;
Τώρα ο Γιάννης Αλαφούζος βρίσκεται στην πιο προνομιακή θέση που θα φανταζόταν.
Όχι μόνο δεν έφυγε από τον Παναθηναϊκό
(όποιος επίστευε κάτι τέτοιο,
ας περιοριστεί να βλέπει κινούμενα σχέδια στην παιδική ζώνη τού Σαββατοκύριακου),
αλλά -μετά και την αποχώρηση Γιαννακόπουλου-
βρέθηκε να είναι ο μοναδικός «παίκτης».
Βεβαίως, όσο περνούσε από το χέρι του, τις εμεθόδευσε και ο ίδιος τις εξελίξεις,
και πρέπει αυτό να τού το πιστώσουμε.
…
Ποιος στη χάρη τού Αλαφούζου, λοιπόν…
Στενότατες επαφές -ηλεκτρονικού, γραπτού και ραδιοτηλεοπτικού Τύπου-
με το κυβερνών κόμμα,
νέο γήπεδο εν όψει,
αλλά και ένα μεγάλο τμήμα τής κοινωνίας
που αν σήμερα τού πετάξεις ένα ξεροκόμματο
ξεχνά ότι χθες τού αφαίρεσες τον χρυσό του
(όχι τον Τέρη Χρυσό· μη γίνει κάποια «πολιτική» παρανόησις).
Φυσικά,
επειδή η Ζωή έχει διδάξει αναρίθμητες φορές ότι πρέπει να προσέχουμε τι ευχόμαστε,
ο Γιάννης Αλαφούζος δείχνει μεν να έχει το «momentum»,
αλλά θα πρέπει να διανύσει έναν εξαιρετικά μακρύ δρόμο αμφισβήτησης
και να επιδεικνύει απαρεγκλίτως συνέπεια λόγων και έργων
ώστε να καταφέρει να αντιστρέψει σε ικανοποιητικό βαθμό το κλίμα.
Δύναται;
…
Όπως και να ’χει,
είναι εκ των ων ουκ άνευ βέβαιο
ότι ουδόλως τυχαία είναι η επανεμφάνισή του στα δρώμενα τού Παναθηναϊκού
και πως σχετίζεται ευθέως με την (όποια) λύση επίκειται
στο χρονίζον γηπεδικό πρόβλημα που ταλανίζει τον σύλλογο.
Ως εκ τούτου,
το μείζονος σημασίας ερώτημα
που συνεπαγωγικώς προκύπτει από τη διαμορφωθείσα κατάσταση,
είναι το εξής..:
«Πότε θα βγει να μιλήσει ο Γιάννης Αλαφούζος;».
Πότε θα βγει να μιλήσει για όλα ο Γιάννης Αλαφούζος;
Πότε θα βγει να δώσει εξηγήσεις;
Πότε θα βγει να δώσει τις εξηγήσεις που οφείλει;
Πότε θα φωτίσει όλα τα σκοτεινά σημεία τής διοίκησής του;
Κατά την προσωπική μου άποψη,
ο Αλαφούζος δεν δύναται να παράσχει ικανοποιητικές εξηγήσεις
σε όσα τού καταμαρτυρά και τού χρεώνει ο Παναθηναϊκός Κόσμος·
πώς -επί παραδείγματι- θα δικαιολογήσει ότι ετράβηξε την πρίζα,
ότι οδήγησε τον Π.Α.Ο. στα πρόθυρα τού υποβιβασμού
και σε 3ετή ευρωπαϊκό αποκλεισμό,
και μετά ξαναέβαλε την πρίζα στην υποδοχή της;
Πώς;
Πώς θα δικαιολογήσει τα Αδικαιολόγητα;
Οπότε,
θεωρώ ότι ο Αλαφούζος θα εμφανιστεί και θα μιλήσει,
μόνο όταν θα δύναται -βάσει εξελίξεων- να εφαρμόσει το σκεπτικό
«Σε κάθε ερώτηση, το “Νέο Γήπεδο” είναι η Απάντηση.».
Επιμύθιο:
Ο Παναθηναϊκός έχει μπλέξει.
Ο Παναθηναϊκός έχει μπλέξει εδώ και χρόνια· πολλά χρόνια.
Ο Παναθηναϊκός υπήρξε και συνεχίζει να είναι
«Ο “Υπ’ Αριθμόν Ένα” Στόχος τού Παρακράτους»
(και σε αθλητικό επίπεδο, αλλά και σε κοινωνικό,
καθώς το αστικό «DN.A.» του και η ασυναγώνιστη Ιστορία του
αποτελούν τα ισχυρότερα αντισώματα
απέναντι σε όλα όσα εκφράζουν η «Παράγκα», η «Εγκληματική Οργάνωση»
και κάθε δικαστικό, πολιτικό, αστυνομικό παρακλάδι τους).
Ο Παναθηναϊκός έχει μπλέξει
και -καθώς φαίνεται- θα συνεχίσει να είναι μπλεγμένος,
αφού θα πρέπει να πορευτεί για τα επόμενα χρόνια με έναν «ηγέτη»
που αν έπαιρνε το μικρόφωνο και έλεγε «Είμαι ο Γιάννης, ο ένας από εσάς…»
θα τρίζαν’ τα κόκκαλα των αείμνηστων Γιαννακόπουλων
και γενικώς τα κόκκαλα όλων των εκλιπόντων αλλά και ζώντων Παναθηναϊκών.
…
Ας είναι όμως…
Ίσως ο Γιάννης Αλαφούζος είναι ένας παρεξηγημένος «ρομαντικός»
(όπως -σε επίπεδο δημοσιογραφίας- παρεξηγημένος ρομαντικός είναι κι ο «Σκάϊ»)
και μάς διαψεύσει με τις πειστικές απαντήσεις
που επί τόσον καιρό κρατάει μέσα του ως «επτασφράγιστα μυστικά».
Ίσως, πάλι,
βιώσουμε στο εγγύς μέλλον την «Κορύφωση τής Ανακολουθίας»
και δούμε τον μεγαλομέτοχο τής «Π.Α.Ε. Π.Α.Ο.»
να ενσαρκώνει με τον δικό του τρόπο το γνωστό ανέκδοτο:
– Εσύ με ποιον είσαι; Με εμάς ή με τούς άλλους;
– Με εσάς.
– (ξεκινάν’ να τον βαράνε) Γιατί βαράτε, ρε παιδιά..;
– Επειδή εμείς είμαστε οι άλλοι…».
«Είμαι ο Γιάννης, ο ένας απ’ τούς άλλους…».
Και οι νοούντες νοήτωσαν…
Ο Αθλητάμπουρας
(Ο «Αθλητάμπουρας» έχει πλέον τον δικό του λογαριασμό στο Twitter.
Ακολουθήστε τον, με δική σας ευθύνη,
στη διεύθυνση https://twitter.com/Athlitampouras)
