Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο και ο Στέφανος Τσιτσιπάς τιμούν την Ελλάδα·
τη χώρα που φημίζεται για τον αιμομεικτικό κανιβαλισμό της
και τής αρέσει να βαυκαλίζεται για αυτό το «κατόρθωμά» της.
«Η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της.»
και το θεωρεί μαγκιά της.
Η Ελλάδα είναι διαχρονικά μία αξιοθαύμαστη ψυχασθενής.
Φέρνει στον κόσμο υπέροχους ανθρώπους
και αισθάνεται ότι έχει τη μοιραία υποχρέωση να τούς καταστρέψει.
Αν ξεχωρίζεις, σε φτάνει στα όριά σου κι ακόμη παραπέρα.
Προσπαθεί παντί τρόπω να σε φθείρει, να σε απογοητεύσει, να σε πνίξει,
να σε κάνει να νοιώσεις απελπισμένος και να κατεβάσεις τα χέρια.
Οποία παραδοξότητα·
όταν παραιτείσαι, όταν παραδίδεσαι,
τα «κατεβασμένα χέρια» είναι ταυτόσημα με τα «σηκωμένα χέρια».
*** Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο και ο Στέφανος Τσιτσιπάς τιμούν την Ελλάδα·
ως Έλληνας τούς το ανταποδίδω,
διασκευάζοντας προς τιμήν τους τον Μέγα Λευτέρη Παπαδόπουλο,
ο οποίος μετά μουσικής Μέγα Μίκη Θεοδωράκη
και διά στόματος Μέγα Παύλου Σιδηρόπουλου,
μάς προσέφερε το Μνημειώδες «Κάποτε θα ’ρθουν»
(και δη, τον στίχο
«Υπερασπίσου το Παιδί, γιατί αν γλυτώσει το Παιδί, υπάρχει Ελπίδα…»)!
*** Ο Γιάννης διαπρέπει στο «Ν.Β.Α.»,
ο Στέφανος διαπρέπει στο Παγκόσμιο Τένις·
θα τού κάνω ιδιαίτερη μνεία λόγω επικαιρότητας,
καθώς αυτές τις μέρες μάς ξεσηκώνει
με τις εμφανίσεις του στο «Αυστραλιανό Όπεν».
*** Ένα παιδί νικάει τον Έναν.
Ένα παιδί που διατρέχει τα 21 χρόνια τής ζωής του,
νικάει τον Βασιλιά, τον Ρότζερ Φέντερερ,
αυτόν που αναγνωρίζεται ως «Ο Καλύτερος Τενίστας Όλων των Εποχών»!
Ο Στέφανος έχει γεννηθεί στις 12 Αυγούστου (1998),
ο Ρότζερ έχει γεννηθεί στις 8 Αυγούστου (1981).
Δύο Λέοντες.
Δύο λιοντάρια, ένα στην Ανατολή τής (τενιστικής) ζωής και ένα στη Δύση της,
πολέμησαν για την Κυριαρχία.
Το Πάθος τής Νιότης ενίκησε την Εμπειρία και την Ωριμότητα.
Ο διψασμένος Τσιτσιπάς
απέναντι στον άνθρωπο που μετατρέπει το Νερό σε Σαμπάνια.
*** Ο Γιάννης και ο Στέφανος, ο Στέφανος και ο Γιάννης,
είναι δύο «Άτλαντες» που σηκώνουν τον Ελληνικό Ουρανό.
Μοιάζει να είναι Τεράστια Ευθύνη, και είναι·
όμως,
το Ταλέντο αποτελεί εκ’ φύσεως μία συγκλονιστική και αέναη «άρση βαρών».
Το Ταλέντο είναι αναδικασμένο να κάνει Πρωταθλητισμό
(δεν μού επήγαινε να γράψω «καταδικασμένο», διότι θα το αδικούσα·
οπότε, εδημιούργησα κι εγώ έναν νεολογισμό για χάρη του·
θα έχω να το περηφανεύομαι ότι μού ανήκει η συγκεκριμένη λογοτεχνικότητα
και η καινούργια λέξη τής Ελληνικής Γλώσσας
που είχε ως έμπνευσή της το Ταλέντο).
Όταν κάνεις Πρωταθλητισμό, δεν σημαίνει ότι θα βγαίνεις πάντα Πρώτος.
Δεν υπάρχει Πρώτος που να βγαίνει πάντα Πρώτος·
όμως, το βέβαιο είναι ότι ουδέποτε θα καταλήξεις τελευταίος·
ουδέποτε θα είσαι ο τελευταίος τροχός τής αμάξης
και ουδέποτε θα καταδέχεσαι
να σε ευνουχίζουν διά τής Εύνοιας και τής Λύπησης.
Ο Γιάννης και ο Στέφανος, ο Στέφανος και ο Γιάννης,
είναι δύο φωτεινά σύμβολα απόδρασης από τη Νεοελληνική Φυλακή·
τα ατσαλένια κάγκελα αυτής τής Παιδοκτόνου-Παιδοφάγου Πατρίδας
μετατράπηκαν σε ζελέ μπροστά στο ταλέντο τους.
Στο μέτωπο τής Ελλάδας είναι χαραγμένα ένα «Γ» και ένα «Σ»,
από δύο παιδιά που εκδικούνται
για το αίμα των παιδιών που εβίωσαν και βιώνουν
τον κανιβαλισμό τής Μαμάς-Πατρίδας.
Η Ελλάδα χαίρεται με τη χαρά σου, αλλά χαίρεται και με τη λύπη σου.
Η Ελλάδα λυπάται με τη λύπη σου, αλλά λυπάται και με τη χαρά σου.
Ο Γιάννης και ο Στέφανος, ο Στέφανος και ο Γιάννης, είναι Πρωταθλητές·
αυτό είναι Αξιοθαύμαστο!
Ο Γιάννης και ο Στέφανος, ο Στέφανος και ο Γιάννης, είναι Παιδιά·
αυτό είναι Θαυμάσιο!
Ο Γιάννης και ο Στέφανος, ο Στέφανος και ο Γιάννης είναι Έλληνες·
αυτό είναι Μοιραίο!
Ας κρατήσουμε αυτά τα παιδιά μακριά από τη «Μαμά-Ελλάδα» μας.
Ναι μεν τα αγαπάει, αλλά στην πρώτη ευκαιρία θα τα φάει.
Ο Αθλητάμπουρας
