Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Λατρεύω τη Μπάλα·
χωρίς ίχνος υπερβολής,
η Μπάλα είναι η δεύτερη σημαντικότερη εφεύρεση στην Ιστορία τής Γης,
μετά τον Ηλεκτρισμό
(φυσικά,
δεν συμπεριλαμβάνω στη σύγκριση οτιδήποτε έχει να κάνει με την Υγεία).
Η Μπάλα είναι ντιενεϊκή εφεύρεση·
ήταν νομοτελειακό να εφευρεθεί,
καθώς ενυπάρχει στο «DN.A.» τού Σύμπαντος·
η Γη είναι (ελλειπτικώς) κυκλική, οι αναρίθμητοι πλανήτες το ίδιο,
η Ζωή είναι Κύκλος.
Η Μπάλα είναι η «ωραία Ελένη», το «μήλον τής Έριδος»,
η γυναίκα που προσπαθούν να κατακτήσουν όλοι οι άντρες,
η γυναίκα που κάνει καλύτερους -έως και κάλλιστους- τούς άντρες,
η γυναίκα που κάνει χειρότερους -έως και χείριστους- τούς άντρες
(εντάξει, και οι γυναίκες ασχολούνται με αυτήν τη «γυναίκα»,
αλλά επί τής ουσίας την έχουν αποκηρύξει
για λόγους ζηλοτυπίας και αθέμιτου ανταγωνισμού·
η πρώτη λατρεία,
η πρώτη γυναίκα ενός άντρα -εξαιρουμένης τής μαμάς του- είναι η Μπάλα).
Η Μπάλα κινητοποιεί ποικιλοτρόπως τα φροϊδικά χαρακτηριστικά τού άρρενος·
επί παραδείγματι,
όταν μάς κάνει το χατίρι,
εκφράζουμε τη (λανθάνουσα) ομοφυλοφιλία που βρίσκεται στα κύτταρά μας
με τη φράση «Ναι, ρε πούστη…»,
ενώ όταν δεν μάς κάνει το χατίρι,
εκφράζουμε τον μισογυνισμό μας με τη φράση «Όχι, μωρή πουτάνα…»
(και με παραπλήσιες σε περιεχόμενο,
όπως το κλασικό «Μπες, μωρή πουτάνα…»,
που -οποία ειρωνεία- το ξεστομίζουμε όταν η μπάλα έχει ήδη αρνηθεί να μπει).
Υπ’ αυτό το χυδαιολογικό πλαίσιο
(το οποίο δεν νομιμοποιώ διά τής αναφοράς,
παρά μόνον το καταγράφω ως μία αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα),
διόλου τυχαίο το γεγονός
ότι η περιβόητη ατάκα τού Ίβιτσα Όσιμ «Η Μπάλα είναι Πόρνη»,
έχει εγγραφεί στο «Ποδοσφαιρικό Πάνθεον» με χρυσά γράμματα
και μνημονεύεται απεχονοποιημένα·
όχι, δεν πρόκειται για απενοχοποίηση που στρέφεται ενάντια στο Γυναικείο Φύλο,
αλλά για τη σκληροτράχηλα κωδικοποιημένη ομολογία τού Άντρα
ότι είναι αδύναμος μπροστά στη Γυναίκα.
*** Η Μπάλα έχει πολλά παιδιά·
το πρωτότοκό της, το πλέον αγαπημένο και μισημένο, είναι το Ποδόσφαιρο.
Λατρεύω την Μπάλα, λατρεύω και το πρωτότοκο παιδί της·
λατρεύω το Ποδόσφαιρο.
Το αγαπώ πολύ, αλλά συχνά το μισώ κιόλας·
το μισώ,
διότι -μαζί με τη Θρησκεία, μαζί με τις Θρησκείες-
αποτελούν τα πιο βάρβαρα ναρκωτικά χειραγώγησης τού Κόσμου.
Ποια ηρωΐνη, και ποια κοκαΐνη, και ποιο κρακ, και ποιο σίσα;
Θρησκεία και Ποδόσφαιρο, Ποδόσφαιρο και Θρησκεία·
διόλου τυχαία τα συνθήματα «Πράσινε Θεέ, Παναθηναϊκέ»,
«Θρύλε Θεέ μου, Ολυμπιακέ μου», και πάει λέγοντας.
Το μισώ το Ποδόσφαιρο,
διότι επί τής ουσίας είναι το πιο υπερεκτιμημένο προϊόν στην Ιστορία τού Σύμπαντος.
Μέσα σ’ αυτό μου το μίσος, βεβαίως,
δεν γίνεται να μην αναγνωρίσω τον συγκλονιστικό σουρεαλισμό
που διακρίνει το συγκεκριμένο άθλημα·
το Ποδόσφαιρο είναι Τέχνη,
αλλά είναι μία τέχνη που στηρίζεται
σε αμόρφωτους, απαίδευτους, ακαλλιέργητους, απελέκητους, άτεχνους κάγκουρες
(τέτοιοι είναι στη συντριπτική πλειοψηφία τους οι ποδοσφαιριστές).
Όμως, ό,τι είναι εγγεγραμμένο στο «DN.A.», είναι Άχαστο·
αυτό ακριβώς εξηγεί γιατί το Ποδόσφαιρο είναι Άχαστο.
*** Το μισώ το Ποδόσφαιρο διότι παράγει σε υπέρτατο βαθμό την Ανισότητα
και μάλιστα με εκκωφαντικά νομιμοποιητικό τρόπο·
η Ανισότητα τού Ποδοσφαίρου επικροτείται και αποθεώνεται
από τα ίδια τα θύματα τής Ανισότητας.
Παίρνει ο άλλος 300 ευρά μηνιαίως για να δουλεύει 12ωρα
και για να υπομένει τις πάσης φύσεως προσβολές τού κάθε αισχρού εργοδότη,
και βρίσκει καταφύγιο
-προκειμένου να ξεφύγει από τη ζοφερή καθημερινότητά του-
στις ιλιγγιώδεις αμοιβές τού Μέσι και τού Ρονάλντο
ή κοκορεύεται προς τον αντίπαλο οπαδό
για τα δεκάδες εκατομμύρια που θα βάλει στην τσέπη του ο κάθε «Μαρινάκης».
ΤΡΑΓΙΚΟ.
*** Το μισώ το Ποδόσφαιρο,
διότι -την ώρα που οι καθαρίστριες αμείβονται ελάχιστα και προσφέρουν τα μέγιστα-
έχεις κάτι άμπαλους μυρωδιάδες προπονητίσκους όπως ο Άμπελ Φερέϊρα,
να παίρνουν 2.000.000 ευρά ετησίως και να παράγουν καταστροφή.
Το μισώ το Ποδόσφαιρο διότι παράγει σε υπέρτατο βαθμό την Αναξιοκρατία.
Ναι,
εννοείται ότι υπάρχουν και πολλοί παικταράδες, και πολλοί προπονηταράδες,
που αξίζουν τις -έστω θεόρατες- απολαβές τους·
όμως,
μαζί με αυτούς ωφελείται δυσανάλογα μεγάλος αριθμός ανάξιων και ατάλαντων.
*** Το μισώ το Ποδόσφαιρο
για τούς ακριβοπληρωμένους ατάλαντους παίκτες και προπονητές,
το μισώ γιατί -ιδίως στις τεταρτοκοσμικές μπανανίες όπως η Νεοελλάδα-
χρησιμοποιείται ως απορροφητήρας κοινωνικών δονήσεων,
το μισώ για τα στημένα παιχνίδια,
το μισώ για τούς ημεδαπούς εγκληματίες και άξεστους παράγοντές του,
το μισώ για τούς απανταχού μανατζαραίους του.
Εν’ κατακλείδι, το μισώ το Ποδόσφαιρο,
διότι,
όσο αγαθές προθέσεις και αν έχουν εξαιρετικοί άνθρωποι όπως ο Ιβάν Σαββίδης,
είναι υποχρεωμένοι να παίξουν -άθελά τους- το παιχνίδι,
με τρόπους που αλλοιώνουν το Παιχνίδι.
Ο Άμπελ Φερέϊρα είναι ένα τέτοιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αλλοίωσης τού Παιχνιδιού,
ο Άμπελ Φερέϊρα είναι μία νομιμοποιημένη μορφή αλλοίωσης τού Ποδοσφαίρου.
Ο Π.Α.Ο.Κ., ο περυσινός πανάξιος αήττητος πρωταθλητής,
ο Π.Α.Ο.Κ. τού Ιβάν Σαββίδη και τού Ραζβάν Λουτσέσκου,
είχε εχθές στο ματς με την Ξάνθη το πρόσωπο τού νυν προπονητίσκου του·
άχρωμος, άγευστος, άοσμος,
χωρίς αυτοπεποίθηση, χωρίς προσανατολισμό, χωρίς έμπνευση, χωρίς όραμα.
Ο ξέπνοος Π.Α.Ο.Κ. τού ξέψυχου Φερέϊρα.
…
Ο Άμπελ Φερέϊρα παρέλαβε τον «κήπο τής Εδέμ» και παραδίδει καμένη γη·
για αυτό του το καταστροφικό έργο αμείφθηκε ήδη με 2.000.000 ευρά
και για να (μάς) αδειάσει τη γωνιά θα πάρει τεράστια αποζημίωση
(μετά τις χθεσινές απαράδεκτες δηλώσεις του,
όπου απέφυγε επιμελώς -ως γνήσιος ρίψασπις-
να αναλάβει εξ’ ολοκλήρου την ευθύνη,
αποκλείω να έχει το φιλότιμο να θέσει την παραίτησή του
στη διάθεση τού ανθρώπου που τον επέλεξε με τόση γενναιοδωρία).
Μετά απ’ όλα τούτα, είναι να μην το μισείς το Ποδόσφαιρο;
Συμπληρωματική Σημείωση:
Ακριβώς επειδή στο «DN.A.» τού Σύμπαντος ενυπάρχει και η Διαστροφή,
αναρωτιέμαι μήπως αυτά που μάς κάνουν να μισούμε το Ποδόσφαιρο,
καταλήγουν να μάς ενισχύουν την αγάπη μας για το Ποδόσφαιρο.
Είπαμε..:
Το «DN.A.» είναι Άχαστο!
Ο Αθλητάμπουρας
