Λίγες ημέρες μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση ο Αντώνης Νικοπολίδης άνοιξε την καρδιά του στον ραδιοφωνικό σταθμό «NovaΣΠΟΡ FM 94.6» , παραχωρώντας μία εκ βαθέων συνέντευξη.
Ο πρώην τερματοφύλακας του Ολυμπιακού μίλησε για το ξεκίνημα της καριέρας του, για την παρουσία του σε Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό και Εθνική Ελλάδας, ενώ αποκάλυψε ότι τον ενδιαφέρει η προοπτική να ασχοληθεί με την προπονητική.
Αναλυτικά οι δηλώσεις του:
Για την αποχώρησή του από την ενεργό δράση: «Δεν με φοβίζει το αύριο. Το χειροκρότημα και η αγάπη του κόσμου μου δείχνει ότι, ξέχωρα τις εμφανίσεις και τις φανέλες, εκτιμά και σέβεται την αξία και τον άνθρωπο Αντώνη. Μέσα στο διάστημα της καριέρας μου, με τα λάθη που έχω κάνει και με το κάτι παραπάνω που έχω πει, προσπάθησα να είμαι δίκαιος με όλους..
Η καριέρα μου δεν ήταν στρωμένη με ροδοπέταλα. Πήγα από 18 χρονών από μια μικρή ομάδα σε μια μεγάλη για να κάνω καριέρα. Ο Παναθηναϊκός είναι σχολείο για μένα. Εκεί μεγάλωσα. Όταν πήρα την απόφαση να πάω στον Ολυμπιακό ήξερα τι συμβαίνει. Με βοήθησε πολύ η οικογένειά μου. Το πρόβλημά μου ήταν το πως να κερδίσω τον κόσμο του Ολυμπιακού. Βέβαια, τόσα χρόνια ποτέ δεν είχα πει κάτι άσχημο για αυτούς, ποτέ δεν ειρωνεύτηκα. Ο μόνος μου στόχος ήταν να κερδίσω τον κόσμο του Ολυμπιακού. Υπήρχαν δύο τρόπου. Να πουλήσω ψευτολαϊκισμό, που ήταν ο εύκολος ή να τον κερδίσω».
Για την απόφασή του να αποσυρθεί: «Είχα πει στον κύριο Κόκκαλη ότι θα σταματήσω πέρσι, αλλά με έπεισε να μείνω. Μου είχε προτείνει, μάλιστα δύο ρόλους στην ομάδα για να παραμείνω από άλλο πόστο. Και από τον κύριο Μαρινάκη μου ζητήθηκε να μείνω, ώστε να βοηθήσω σε αυτό το μεταβατικό στάδιο. Έμεινα γιατί έβλεπα και τη δυναμική της νέας ομάδας, άρχισε να στρώνει και με την έλευση του κυρίου Βαλβέρδε και τελικά δικαιώθηκα, αν και δεν αγωνίστηκα πολύ φέτος».
Για την επόμενη μέρα στη θέση του τερματοφύλακα του Ολυμπιακού: «Ο τερματοφύλακας που πρέπει να είναι στον Ολυμπιακό, πρέπει να γνωρίζει το ποδόσφαιρο αυτό καθ’ αυτό, να ξέρει να πασάρει και να κάνει παιχνίδι. Μας ταιριάζει πιο πολύ η ισπανική αγορά. Ο Καμενί σίγουρα θα βοηθήσει αν έρθει. Εγώ θα έλεγα ότι και ο Οτσόα έχει μια προοπτική. Ο Μόγια, ο αναπληρωματικός της Βαλένθια θα είναι μια καλή εναλλακτική, αλλά πιστεύω ότι και ο Ούρκο Πάρντο πρέπει να μείνει στην ομάδα. Θα προτιμούσα μία δυάδα με Ούρκο και Σηφάκη στην ομάδα και ο προπονητής να διαλέξει όποιον προτιμά».
Για το πια ήταν η δυσκολότερη στιγμή στη καριέρα του: «Δύσκολη στιγμή για μένα ήταν το πρώτο μου ματς κόντρα στον Παναθηναϊκό. Ήταν δύσκολο για μένα να έχω απέναντί μου παιδιά που ήμασταν τόσα χρόνια μαζί. Μέσα στο γήπεδο υπερισχύει το συναίσθημα του αθλητή. Πρέπει να κερδίσεις».
Για τους ποιους τερματοφύλακες ξεχωρίζει: «Ήμουν πάντα θαυμαστής του Νίκου Σαργκάνη. Ήθελα να του μοιάσω. Ήταν κίνητρο για μένα. Στην πορεία ήταν ο Φαν ντερ Σάαρ και τα τελευταία χρόνια είναι ο Κασίγιας. Γεμίζει με την παρουσία του την εστία».
Για τα πρώτα του βήματα ως τερματοφύλακας αλλά και τα σχέδιά του σχετικά με την προπονητική: «Τυχαία μπήκα στη θέση του τερματοφύλακα. Πήγα καλά, αλλά μου άρεσε κιόλας. Έτυχε να ξέρω, να μου αρέσει αλλά και να έχω το ταλέντο. Πρέπει, ωστόσο, να γίνεται μια επιλογή, από τη στιγμή που υπάρχουν ακαδημίες. Ευελπιστώ να γίνω προπονητής. Όχι τερματοφυλάκων, κανονικός. Θα ακολουθήσω τη διαδρομή από τα χαμηλά προς τα ψηλά. Οι τερματοφύλακες στα τέλη του ’90 με το σήμερα έχουν τεράστια διαφορά. Σήμερα ξέρουν ποδόσφαιρο. Θα δοκιμάσω να μάθω όλα αυτά που πρέπει. Κανένας δεν έχει συμβόλαιο με την επιτυχία».
Για την Εθνική ομάδα και τη συμβολή του Ότο Ρεχάγκελ στις επιτυχίες της: «Πάνω στον Ότο Ρεχάγκελ στηρίχθηκε η επιτυχία της Εθνικής. Δημιούργησε μια ομάδα στην οποία ξέραμε ότι δεν υπήρχαν αδικίες παρά μόνο προσωπικές επιλογές. Ήμασταν ενωμένοι για ένα σκοπό στο EURO 2004. Μετά την Πορτογαλία, ίσως αλλάξαμε λίγο, αλλά πάντα ο Γερμανός προσπαθούσε να μας συγκρατήσει και μας μιλούσε σαν ψυχολόγος για κρατάει τις ισορροπίες».
Η άποψή του για τον Γιόζεφ Βάντσικ : «Ο Βάντσικ ήταν ένα πραγματικό βουνό. Ποτέ δεν είπα γιατί παίζει αυτός κι όχι εγώ. Ήταν ένας οδηγός για μένα που προσπαθούσα να τον φτάσω. Γι’ αυτό πρέπει να έχεις έναν μεγάλο γκολκίπερ και έναν νέο, για να μάθει».
Για τους παίκτες που συμμετείχαν με την Εθνική στο EURO της Πορτογαλίας και για το τι μπορούν να προσφέρουν: «Τα παιδιά που έχουν ζήσει το 2004 πρέπει να μείνουν στον χώρο του ποδοσφαίρου. Να βοηθήσουν από όποιο κομμάτι μπορούν. Να έχουμε την αρμονία που είχαμε σαν συμπαίκτες. Το να κάνεις βήματα μπροστά είναι εύκολο. Αλλά πρέπει να περάσουμε μια διαφορετική προσέγγιση του ποδοσφαίρου».
Για το θέμα με τη θέση του κηπουρού στο Δήμο Κηφισιάς: «Κάθε αθλητής που έχει επιτυχία έχει δικαίωμα να μπει στο δημόσιο. Πολλοί αθλητές το έχουν κάνει αυτό. Το «σκυλομετάνιωσα» για όλο αυτό το σούσουρο που έγινε. Δεν έχω δεχθεί τη θέση. Για εμένα ήταν λάθος και το έχω παραδεχθεί. Δυστυχώς τάραξα και τους άλλους συμπαίκτες μου. Έκανα λάθος. Πιο πολύ τον κόσμο τον πείραξε το κηπουρός. Δεν είμαι επιστήμονας. Τεχνικό λύκειο έχω βγάλει, δεν κρύβω τίποτα. Για εμένα έχει λήξει. Εάν νομίζουν κάποιοι ότι μπορούν να με πειράξουν λέγοντάς με έτσι κάνουν λάθος. Έχω ακούσει και έχω περάσει χειρότερα».
Για τον Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς: «Ο Τζόλε με βοήθησε περισσότερο από όλους να μπω στο τι σημαίνει Ολυμπιακός. Να καταλάβω πως κάθε παιχνίδι είναι διαφορετικό αλλά και το πόσο μεγάλη θα είναι η πίεση. Με έβαλε πολύ γρήγορα στο κλίμα. Με βοήθησε να ξεπεράσω κάθε άγχος που είχα. Σιγά-σιγά απελευθερώθηκα μετά από τις συζητήσεις που είχαμε».
Για τα γεγονότα στο ντέρμπι μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού στο γήπεδο της Ριζούπολης: «Τι διαφορετικό συνέβη από αυτό που συμβαίνει γενικότερα στο ελληνικό ποδόσφαιρο; Όλοι κάνουν λάθη. Θεωρώ απαράδεκτο να έχουν 10-20 φουσκωτούς κάθε ομάδα στα γήπεδα. Να υπάρχουν μπράβοι στα αποδυτήρια. Όλες οι ομάδες έχουν τα άσχημα σημεία. Δεν είναι κάτι νέο. Συνέβη και έχει συμβεί και πάλι. Έχουμε και εμείς ευθύνη. Τα τελευταία χρόνια οι ποδοσφαιριστές έγιναν πιο χαμηλών τόνων. Αφήστε να τσακωθούμε εμείς στο γήπεδο. Αν τσακωθώ με τον Κατσουράνη και με τον Καραγκούνη, θα πιούμε καφέ μετά. Θα τα βρούμε».
Για τον Ντούσαν Μπάγεβιτς: «Ήμουν τυχερός που συνεργάστηκα με τον κύριο Μπάγεβιτς. Δεν θα ξεχάσω όταν επέστρεφα στο γήπεδο της Λεωφόρου για το πρώτο παιχνίδι κατά του Παναθηναϊκού που μου είπε: «Μην κοιτάξεις μην αντιμιλήσεις και παίξε για σένα». Το ακολούθησα ευλαβικά. Τον ευχαριστώ Ακολούθησα τη συμβουλή του».
Για την αποχώρησή του από τον Παναθηναϊκό: «Ήθελα να μείνω στον Παναθηναϊκό άσχετα αν κάποιοι λένε ότι είχα συμφωνήσει με τον Ολυμπιακό. Ήταν πεπρωμένο, μοίρα να ενδιαφερθεί ο Ολυμπιακός και να πάω. Δεν το ήξερα. Ίσως κι αυτοί περίμεναν ότι δεν θα μπορούσα να πείσω τον κόσμο του Ολυμπιακού. Ο κύριος Κόκκαλης όμως αποφάσισε να κάνει αυτή την κίνηση. Κι εγώ νομίζω πως τον δικαίωσα. Την μεγάλη μου καριέρα την έκανα στον Ολυμπιακό».
Για το χειροκρότημα των οπαδών του Ολυμπιακού στο τελευταίο του παιχνίδι: «Είναι το «αντίο». Είναι το χειροκρότημα του κόσμου που εκτίμησε τι προσέφερα στον Ολυμπιακό. Οι θυσίες, οι ενέσεις που έκανα για να παίξω και όλα τα άλλα, αυτό το χειροκρότημα τα αντάμειψε».
Για την απομάκρυνσή του από τον ΠΑΟ: «Ήθελα να μείνω στον ΠΑΟ άσχετα αν κάποιοι λένε ότι είχα συμφωνήσει με τον Ολυμπιακό. Ήταν πεπρωμένο. Μοίρα να ενδιαφερθεί ο Ολυμπιακός και να πάω. Δεν το ήξερα. Ίσως κι αυτοί περίμεναν ότι δεν θα μπορούσα να πείσω τον κόσμο του Ολυμπιακού. Ο κ. Κόκκαλης όμως αποφάσισε να κάνει αυτή την κίνηση. Κι εγώ νομίζω πως τον δικαίωσα. Την μεγάλη μου καριέρα την έκανα στον Ολυμπιακό».
Για τον τελικό Κυπέλλου: «Η ΑΕΚ μπορεί λόγω ονόματος να φαντάζει το φαβορί αλλά ο Δώνης γνωρίζει καλά το θεσμό. Το παιχνίδι θα είναι αμφίρροπο».
Για το αν σκέφτεται να γράψει βιβλίο: «Υπάρχει σκέψη. Δεν υπήρχε πολύ χρόνος όμως. Προσπαθώ να κάνω μια επιλογή για τον άνθρωπο που θα το γράψει. Θέλω να είναι ένα ξεχωριστό βιβλίο. Με μηνύματα για μικρά παιδιά. Όχι βιογραφικό».
Για τις σημαντικές στιγμές με ΠΑΟ και Ολυμπιακό: «Οι προκριματικοί με τη Χάιντουκ. Κλήθηκα να καλύψω το κενό του Γιόζεφ. Η πρόκρισή μας ήταν κάτι το εκπληκτικό. Ήμουν πολύ χαρούμενος. Σίγουρος η χρονιά του 2001-2 που περάσαμε δύο γύρους στο Τσάμπιονς Λιγκ ήταν πολύ σημαντική. Εκείνη η σεζόν, ήταν κάτι το μαγικό, ήταν χρονιά ευρωπαϊκής καταξίωσης.
Για τον Ολυμπιακό, οι δύο είσοδοι που είχαμε στο Τσάμπιονς Λιγκ, το διπλό με την Βέρντερ και το παιχνίδι με τη Λάτσιο ήταν μοναδικές. Εκείνη τη χρονιά με τον Τάκη Λεμονή καταφέραμε να σπάσουμε μια κακοδαιμονία. Αλλά η περσινή σεζόν με τον αποκλεισμό από το Europa League μας χάλασε. Χάλασε και όλο το ελληνικό ποδόσφαιρο…»
Για τον αντίπαλο που τον τρόμαξε περισσότερο: «Με τον βραζιλιάνο, Ρονάλντο τρόμαξα. Ήταν τρομερός. Αλλά έχω μεγάλο σεβασμό στο Ραούλ. Δεν είναι τυχαίο ότι είναι πρώτος σκόρερ στο Τσάμπιονς Λιγκ».
Για τον ποδοσφαιριστή που τον θαύμαζε: «Ο Κριστόφ Βαζέχα. Δεν έχω δει άλλον τέτοιο ποδοσφαιριστή. Περιμέναμε να μπει μέσα. Ο Χρήστος έκανε προπόνηση με τον ίδιο ρυθμό που έπαιζε σε παιχνίδια. Όταν μάθεις να κάνεις προπόνηση με την ίδια ένταση και τον ίδιο ζήλο».
Είπαν για τον Αντώνη Νικοπολίδη: Ότο Ρεχάγκελ: «Συγχαρητήρια για τη μεγάλη σου καριέρα. Περάσαμε πολύ καλά. Σου εύχομαι ό,τι καλύτερο για σένα και την οικογένειά σου. Ζήσαμε κάτι μοναδικό. Ξεκινάς μια καινούρια καριέρα και σου εύχομαι να πάνε όλα καλά. Μόνο μια φορά σε μια προπόνηση το έσκασε, αλλά γενικότερα έδινε πάντα το 100%».
Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς: «Χαίρομαι που συνεργάστηκα με τον Αντώνη. Με τον Αντώνη το ποδόσφαιρο χάνει πάρα πολλά. Η πρώτη χρονιά ήταν δύσκολη. Δικαιώνεται για την απόφαση που πήρε. Ήθελε τόλμη και ρίσκο. Την πήρε όμως. Έπρεπε να μπει στην οικογένεια του Ολυμπιακού. Τον στηρίξαμε και τον βοηθήσαμε, και απέδωσε παραπάνω κι από αυτά που περιμέναμε. Ο Ολυμπιακός του ταίριαζε πιο πολύ από τις άλλες ομάδες. Θα μπορούσε να παίξει σε μεγάλη ομάδα. Θα του ταίριαζε το Ισπανικό ποδόσφαιρο».
Τραϊανός Δέλλας: «Το μυστικό της Εθνικής ήταν πως έπαιζαν πάντα αυτοί που συνεργαζόντουσαν καλύτερά. Πάντα με τον Αντώνη ένιωθα σίγουρος. Η συνεργασία έπαιξε ρόλο. Είναι ο πληρέστερος Έλληνας τερματοφύλακας που έχει βγει ποτέ. Ο σεβασμός που μπορεί να κερδίσεις μέσα από το ποδόσφαιρο είναι το σημαντικότερο. Η πραγματική ζωή ξεκινά όταν σταματήσεις του ποδόσφαιρο. Ο Αντώνης έχει πετύχει το απόλυτο. Το μεγαλύτερο είναι πως έχει κερδίσει το σεβασμό των αντιπάλων, όλου του κόσμου. Είναι ήρεμος, προσγειωμένος. Το ποδόσφαιρο χρειάζεται δύο στοιχεία και επίμονη και υπομονή. Είναι παράδειγμα για πολλούς ποδοσφαιριστές και ειδικά για τους νέους. Οι επιτυχίες που είχε σαν ποδοσφαιριστής να συνεχίσουν και τώρα. Άτομα σαν τον Αντώνη χρειάζονται γιατί η περίοδος που ζούμε είναι περιέργη».
Γιόζεφ Βάντζικ: «Του βγάζω το καπέλο γιατί για χρόνια δεν έπαιζε. Όμως έμαθε κάτι, έκανε καριέρα. Καλά περάσαμε και ελπίζω και άλλοι νεαροί τερματοφύλακες να έκαναν το ίδιο».
Αγγελος Μπασινάς: «Έχουμε περάσει πολλά μέσα και έξω από το γήπεδο. Είναι πράγματα που δύσκολα μπορεί να τα καταλάβει ο κόσμος. Όταν έναν άνθρωπος είναι τόσο γνωστός και δεν έχει δημιουργήσει το παραμικρό στην προσωπική του ζωή, τα λέει όλα. Έκανε ένα βήμα πολύ μεγάλο στην καριέρα του που δεν το κάνουν πολλοί και άντεξε. Αυτό δείχνει και τον χαρακτήρα του.
Προτιμώ να παίζω μαζί του, παρά εναντίον του. Θα μείνει για πάντα χαραγμένο αυτό που ζήσαμε στην Πορτογαλία, αλλά και μέσα στο γήπεδο είναι πολύ σημαντική η παρουσία του. Στα πρώτα ματς που είχε φύγει δεν μιλάγαμε για αυτά ούτε πριν, ούτε μετά. Τα αφήναμε να φύγουν. Ο καθένας κάνει το επαγγελματικό βήμα που θεωρεί ο ίδιος σωστό.
Στο ποδόσφαιρο δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει. Το καλοκαίρι θα δω μήπως βρω κάποια ομάδα για ένα-δύο χρόνια ακόμα, αλλά αν δεν συμβεί θα δω τι μπορώ να κάνω μετά. Ίσως ακολουθήσω τα χνάρια του Αντώνη. Για προπονητής.. δεν το’χω. Ο Αντώνης το έχει. Έτσι το βλέπω εγώ».
