Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Πετάει ο γάϊδαρος; Πετάει.
Σώζεται ο Παναθηναϊκός; Σώζεται.
Εχθές το εκτάκτως συγκληθέν διοικητικό συμβούλιο τής «Superleague»
προέβη σε υπερψήφιση τής αλλαγής τού κανονισμού
για τις ομάδες που δεν εξασφαλίζουν πιστοποιητικό συμμετοχής
στο πρωτάθλημα
και πλέον δεν ισχύει η ποινή τού υποβιβασμού.
Έτσι,
οι «πράσινοι» γλύτωσαν -έστω προσωρινά- από τον κίνδυνο
να γραφόταν φέτος η μοναδική κατάμαυρη σελίδα στην ιστορία τους.
Όμως, υπάρχει ήδη μία εξαιρετικά μελανή πτυχή,
η οποία αφορά στον Κόσμο τού Παναθηναϊκού.
Όλο αυτό το διάστημα που η ομάδα ταλαιπωρείται σε βαθμό μαρτυρίου,
οι φίλαθλοι και οι οπαδοί τού συλλόγου
επέδειξαν μία απάθεια άνευ προηγουμένου•
τα «Εμείς θα σε κρατήσουμε, Παναθηναϊκέ»
και τα αναιμικά πανό διαμαρτυρίας,
προσωπικώς τα αξιολογώ ως μεγαλοϊδεατικές υποτονικότητες•
ουδεμία ουσία, ουδεμία πραγματική κινητοποίηση.
Στις 13 Απριλίου 2008 ο Κόσμος τού Παναθηναϊκού
συνέρρεε μαζικά στο συλλαλητήριο
που είχε διοργανωθεί στο Πεδίο τού Άρεως
και έβαζε τη σφραγίδα του
στην -τουλάχιστον τυπική- αποχώρηση τής οικογένειας Βαρδινογιάννη
από την ομάδα
(και λέω «τουλάχιστον τυπική»,
ώστε να τιμήσω και τούς αστικούς μύθους ή τις αστικές αλήθειες
που έκτοτε κάνουν λόγο για τερατώδη παρασκήνια•
φαντάζομαι ότι αντιλαμβανόμαστε όλοι τι εννοώ).
Τα χρόνια πέρασαν, οι καιροί άλλαξαν, οι εποχές πλέον δεν είναι ίδιες,
η κοινωνία δεν έχει πια μόνο τού ποδοσφαίρου της τον χαβά,
διότι πλέον οι περισσότεροι πολίτες αυτής τής χώρας
έχουν διαρκώς στο κεφάλι τους τη σκοτούρα τού βιοπορισμού.
Εν’ μέρει, λοιπόν,
βρίσκω εξηγήσιμες τις χλιαρές διαμαρτυρίες των οπαδών τού «τριφυλλιού»
καθ’ όλο το τελευταίο διάστημα
που ο Γιάννης Αλαφούζος διασύρει με τούς χειρισμούς του
την Ιστορία τού Παναθηναϊκού.
Όμως, για να το πω με μία φράση, βρήκε και τα κάνει.
Οι νεοπαναθηναϊκοί των ρηχών νερών
περιορίστηκαν να κρατάνε το φανάρι των εξελίξεων
και να ρίχνουν πού και πού κανά βρισίδι στον ιδιοκτήτη τής Π.Α.Ε.,
στο Twitter.
Θα επερίμενε κάποιος,
ότι το πρώτο που θα είχε συμβεί,
θα ήταν ένα μεγαλοπρεπές και ηχηρότατο συλλαλητήριο
μπροστά από τον «Σκάϊ».
Μία νόμιμη και χωρίς ακρότητες συγκέντρωση που θα έστελνε το Μήνυμα.
Ουδέποτε συνέβη.
Όμως,
εδώ και χρόνια οι νεοπαναθηναϊκοί
καταθέτουν τα ανιστόρητα διαπιστευτήριά τους,
και τρανή απόδειξη περί αυτού αποτελεί ένα σύνθημά τους
(βγαίνει και σε πανό).
Πριν πούμε ποιο είναι αυτό το τραγικά δυσφημιστικό σύνθημα,
οφείλουμε να κάνουμε μία σύντομη ιστορική αναδρομή
που θα αποτελέσει τεκμηρίωση για τη συνέχεια…
*** Όλες οι ομάδες διαθέτουν ιστορικά συνθήματα•
η Λογοτεχνικότητα τού Ελληνικού Γηπέδου
έχει έξοχα μνημεία να επιδείξει.
Στην κορυφή όλων,
είναι κατά την προσωπική μου άποψη το σύνθημα
«Τον Π.Α.Ο. μου τον αγαπώ…»,
το οποίο αποτελεί διασκευή
τού συγκλονιστικού παραδοσιακού τραγουδιού «Πότε θα κάμει Ξαστεριά»,
που ερμήνευσε πρώτος ο Μέγας Νίκος Ξυλούρης.
Αυτό το Τραγούδι θα μπορούσε να είναι ο Εθνικός Μας Ύμνος
στη θέση τού Εθνικού Μας Ύμνου
και διόλου τυχαίο είναι,
ότι σε πολύ δύσκολες εποχές για τη Δημοκρατία Μας,
υπήρχε στα χείλη όλων των Ελλήνων
που αγωνίζονταν εναντίον τού Φασισμού.
Αυτό το Μέγα Τραγούδι
το εδιασκεύασε προς τιμήν τού Παναθηναϊκού ένας εμβληματικός οπαδός του:
ο αείμνηστος Οδυσσέας Καλογεράκης.
Από το επικό και ανατριχιαστικό «Τον Π.Α.Ο. μου τον αγαπώ»,
οι νεοπαναθηναϊκοί κατήντησαν να έχουν ως σύνθημα τού συλλόγου
το θλιβερό «Παναθηναϊκός θα πει “μαχητική ψυχή”».
Καμαρώστε και σε πανό την Ανιστόρητη Μπούρδα.
Πραγματικά,
αν αυτός που ενεπνεύσθη το συγκεκριμένο σύνθημα
είναι πάνω από 20-25 ετών,
τότε ο Παναθηναϊκός έχει τρομακτικό πρόβλημα
όσον αφορά στην Παιδεία των οπαδών του
και στον τρόπο που αυτοί αντιλαμβάνονται το Μέγεθος τού Συλλόγου.
«Παναθηναϊκός θα πει “μαχητική ψυχή”»•
σα να λέμε «Το “Μπλιαχ” ενσαρκωμένο σε σύνθημα».
Κατ’ αρχάς και κατ’ αρχήν,
αυτός που το εμπνεύστηκε και αυτοί που το αναπαράγουν,
δεν πρέπει να γνωρίζουν τα βασικά στοιχεία τής Ελληνικής Γλώσσας
και πάσχουν από εννοιολογική ανεπάρκεια.
Αυτό το σύνθημα θα ήταν ιδανικό, θα ήταν ιδεώδες, για μία μικρομεσαία ομάδα,
αλλά είναι παντελώς ακατάλληλο
και άκρως δυσφημιστικό για τον Παναθηναϊκό.
Είπε κάποια μέρα ένας νεοπαναθηναϊκός
να κάνει εντύπωση στους ομοίους του
και έβγαλε ένα θλιβερό στιχάκι
που όχι μόνο δεν αποτυπώνει
τον Πρωταθλητισμό που διαχρονικά κάνει ο Π.Α.Ο.,
αλλά διασύρει τον σύλλογο εν’ των συνόλω του.
Είναι τραγικό η ομάδα τής Ελληνικής Πρωτεύουσας,
η ομάδα που επί δεκαετίες επρέσβευσε μεγαλειωδώς
την Ελλάδα στην Ευρώπη,
να αντιπροσωπεύεται από ένα σύνθημα που ζέχνει μικροαστίλα.
Ζέχνει όμως.
*** Ας το εξηγήσω…
Πότε χρησιμοποιούμε τη λέξη «μαχητικός»;
Εν’ προκειμένω, πότε τη χρησιμοποιούμε στο ποδόσφαιρο;
Όταν κάποιος είναι περιορισμένων δυνατοτήτων,
περιορισμένου ταλέντου,
αλλά τού αναγνωρίζουμε ότι προσπαθεί•
όμως, είναι δεδομένο ότι ο πήχυς του είναι χαμηλός.
Ακούσατε ποτέ να ειπώνεται για τον Μέσι, για τον Ρονάλντο
ή για οποιονδήποτε μεγάλο παίκτη,
ότι είναι «μαχητικός»;
Γελοία πράγματα.
Βεβαίως και οι μεγάλοι ποδοσφαιριστές είναι μαχητικοί,
αλλά δεν είναι αυτό το στοιχείο που τούς κάνει ξεχωριστούς
και τούς οδηγεί στα υψηλότατα βάθρα τους.
Έτσι, λοιπόν, ο νεοπαναθηναϊκός που έβγαλε το συγκεκριμένο σύνθημα,
συνεπικουρούμενος, βεβαίως,
από τούς ομοίους του που έσπευσαν να το υϊοθετήσουν,
μετέτρεψε τον Παναθηναϊκό
-προς χάριν τής προσωπικής του φιγούρας
και τής ανεπαρκούς αντίληψής του περί Ομοιοκαταληξίας-
σε έναν σύλλογο τής σειράς.
Η Μάχη ναι μεν λέει ως έννοια αρκετά πράγματα,
αλλά δεν περιγράφει το Ζητούμενο.
Ποιο είναι το Ζητούμενο;
Να αναδειχθεί το Μεγαλείο.
Οπότε, ας αναλογιστούν οι νεοπαναθηναϊκοί,
πόσο πιο ωραίο και -κυρίως- αξιοσέβαστο θα ήταν το συγκεκριμένο σύνθημα
αν έκανε λόγο για «Υπερήφανη Ψυχή» ή για «Ανίκητη Ψυχή».
Διότι, μάχες μπορεί να δίνεις•
όμως, αφού μιλάμε για Ομάδα Πρωταθλητισμού,
αυτό δεν αρκεί.
Η Μεγάλη Ομάδα δεν αρκείται να δίνει μάχες•
η Μεγάλη Ομάδα νικάει στη Μάχη•
η Νίκη είναι το κεντρικό χαρακτηριστικό της
και όχι η Μαχητικότητα.
*** Ως εκ’ τούτων,
και ακριβώς επειδή ο Πρωταθλητισμός κρίνεται στις Λεπτομέρειες,
ουδόλως εκπλήσσομαι από το γεγονός
ότι ο Παναθηναϊκός έχει πάψει να είναι Πρώτος.
Όταν βολεύεσαι με τον όρο «μαχητική ψυχή»,
καταλήγεις να βλέπεις την ομάδα σου να κινδυνεύει με υποβιβασμό
και να «μάχεσαι» από το πληκτρολόγιο τού σπιτιού σου.
Νεοπαναθηναϊκοί, αντί να βγάζετε στιχάκια τής συμφοράς,
ανοίξτε κάνα βιβλίο και πάρτε κάνα λεξικό τής Ελληνικής Γλώσσας•
θα βοηθηθείτε να αντιληφθείτε τι ακριβώς λέτε.
* Α…, και πού ’στε…
Ανατρέξτε στους στίχους τού συνθήματος «Τον Π.Α.Ο. μου τον αγαπώ»,
μπας και συνειδητοποιήσετε τι εστί «Ταλέντο»!
Απόφθεγμα Ημέρας:
Να μιλάς μόνο όταν ξέρεις τι λες.
ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
* Όσα θα συμβούν στο τριήμερο…
* Ό,τι άλλο θέλουμε…
* Και ό,τι άλλο ήθελε προκύψει…
*** Γυρίστε ανάποδα την κλεψύδρα• ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση!
Τη Δευτέρα πάλι…
Ο Αθλητάμπουρας
